French 1910

Welsh

Lamentations

5

1Souviens-toi, Eternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!
1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
2Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
3Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
4Nous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
5Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
6Nous avons tendu la main vers l'Egypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
7Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
8Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
9Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
10Notre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
11Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
12Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
13Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
14Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
15La joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
16La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
17Si notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
18C'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
19Toi, l'Eternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
20Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
21Fais-nous revenir vers toi, ô Eternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
22Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.