1Cantique des degrés. Eternel, souviens-toi de David, De toutes ses peines!
1ای خداوند، سختی ها و خواری های را که داود متحمل شد بیاد آور.
2Il jura à l'Eternel, Il fit ce voeu au puissant de Jacob:
2چگونه برای خداوند قسم خورد و به خدای یعقوب وعده نمود
3Je n'entrerai pas dans la tente où j'habite, Je ne monterai pas sur le lit où je repose,
3که به خانۀ خود داخل نمی شوم و در بستر خود آرام نمی گیرم،
4Je ne donnerai ni sommeil à mes yeux, Ni assoupissement à mes paupières.
4خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی را به مژگان خویش،
5Jusqu'à ce que j'aie trouvé un lieu pour l'Eternel, Une demeure pour le puissant de Jacob.
5تا مکانی برای خداوند پیدا کنم و مسکنی برای خدای یعقوب.
6Voici, nous en entendîmes parler à Ephrata, Nous la trouvâmes dans les champs de Jaar...
6اینک ذکر آنرا در افراته شنیدیم و آن را در صحرای یعاریم یافتیم.
7Allons à sa demeure, Prosternons-nous devant son marchepied!...
7به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش کنیم.
8Lève-toi, Eternel, viens à ton lieu de repos, Toi et l'arche de ta majesté!
8ای خداوند به عبادتگاه خود بیا، تو و صندوق پیمان، که مظهر قدرت توست.
9Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, Et que tes fidèles poussent des cris de joie!
9کاهنانت به عدالت ملبس شوند و مقدسانت خوشی نمایند.
10A cause de David, ton serviteur, Ne repousse pas ton oint!
10به خاطر بندۀ خود داود، روی خود را از مسح شدۀ خود برمگردان.
11L'Eternel a juré la vérité à David, Il n'en reviendra pas; Je mettrai sur ton trône un fruit de tes entrailles.
11خداوند برای داود به راستی وعده کرد و از آن بر نخواهد گشت که «از نسل تو بر تخت تو خواهم گذاشت
12Si tes fils observent mon alliance Et mes préceptes que je leur enseigne, Leurs fils aussi pour toujours Seront assis sur ton trône.
12و اگر پسران تو عهد مرا و شهاداتی را که به ایشان می آموزم نگاه دارند، آنگاه پسران ایشان نیز بر تخت تو برای همیشه خواهند نشست.»
13Oui, l'Eternel a choisi Sion, Il l'a désirée pour sa demeure:
13خداوند سهیون را برگزیده و آنرا برای سکونت خویش شایسته دانست. او فرمود:
14C'est mon lieu de repos à toujours; J'y habiterai, car je l'ai désirée.
14«اینست عبادتگاه من تا ابدالآباد. اینجا ساکن می باشم و اینچنین اراده نموده ام.
15Je bénirai sa nourriture, Je rassasierai de pain ses indigents;
15آذوقۀ آن را برکت می دهم و فقیرانش را به نان سیر می کنم،
16Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, Et ses fidèles pousseront des cris de joie.
16و کاهنانش را به نجات ملبس می سازم و مقدسانش با خوشی سرود می خوانند.
17Là j'élèverai la puissance de David, Je préparerai une lampe à mon oint,
17در آنجا شاخ افتخار داود را می رویانم و چراغی برای مسح شدۀ خود آماده می کنم.دشمنان او را به خجالت ملبس می سازم و تاج داود بر سر او درخشان باقی می ماند.»
18Je revêtirai de honte ses ennemis, Et sur lui brillera sa couronne.
18دشمنان او را به خجالت ملبس می سازم و تاج داود بر سر او درخشان باقی می ماند.»