1Psaume de David. Lorsqu'il était dans le désert de Juda. O Dieu! tu es mon Dieu, je te cherche; Mon âme a soif de toi, mon corps soupire après toi, Dans une terre aride, desséchée, sans eau.
1ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را می جویم. در زمینِ خشک و تشنه و بی آب، جان من تشنۀ تو است و تمام وجودم مشتاق تو.
2Ainsi je te contemple dans le sanctuaire, Pour voir ta puissance et ta gloire.
2در جایگاه مقدست تو را نگریستم تا قوّت و جلال تو را ببینم.
3Car ta bonté vaut mieux que la vie: Mes lèvres célèbrent tes louanges.
3چونکه رحمت تو از خودِ زندگی بهتر است، پس لبهای من تو را ستایش می کند.
4Je te bénirai donc toute ma vie, J'élèverai mes mains en ton nom.
4تا که زنده ام تو را شکر و سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نام تو بلند خواهم کرد.
5Mon âme sera rassasiée comme de mets gras et succulents, Et, avec des cris de joie sur les lèvres, ma bouche te célébrera.
5جان من سیر می شود، چنانچه از غذای چرب و لذیذ و زبانم با خوشی تو را ستایش می کند.
6Lorsque je pense à toi sur ma couche, Je médite sur toi pendant les veilles de la nuit.
6وقتی که در بستر خود می روم، تو را یاد می کنم و در هنگام شب به تو می اندیشم.
7Car tu es mon secours, Et je suis dans l'allégresse à l'ombre de tes ailes.
7زیرا تو مددگار من بوده ای و در سایۀ بالهای تو سرود شادمانی را می سرایم.
8Mon âme est attachée à toi; Ta droite me soutient.
8جان من جدا از تو نیست و دست راست تو از من حمایت می کند.
9Mais ceux qui cherchent à m'ôter la vie Iront dans les profondeurs de la terre;
9اما آنانی که قصد کشتنم را دارند، هلاک می گردند و در قعر جهنم فرو می روند.
10Ils seront livrés au glaive, Ils seront la proie des chacals.
10آن ها با شمشیر کشته می شوند و طعمۀ شغالها می گردند.اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.
11Et le roi se réjouira en Dieu; Quiconque jure par lui s'en glorifiera, Car la bouche des menteurs sera fermée.
11اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.