1Cantique. Psaume d'Asaph. O Dieu, ne reste pas dans le silence! Ne te tais pas, et ne te repose pas, ô Dieu!
1ای خدا خاموش مباش! ای خدا سکوت نکن و آرام منشین،
2Car voici, tes ennemis s'agitent, Ceux qui te haïssent lèvent la tête.
2زیرا دشمنانت شورش می کنند و کسانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته اند.
3Ils forment contre ton peuple des projets pleins de ruse, Et ils délibèrent contre ceux que tu protèges.
3بر علیه قوم برگزیده ات نقشه های پنهانی می کشند و برای آنهائی که به تو پناه آورده اند، حیله می سنجند
4Venez, disent-ils, exterminons-les du milieu des nations, Et qu'on ne se souvienne plus du nom d'Israël!
4و می گویند: «بیائید که آن ها را از بین ببریم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر یاد نگردد.»
5Ils se concertent tous d'un même coeur, Ils font une alliance contre toi;
5آن ها همه همدست شده اند و علیه تو توطئه کرده و باهم پیمان بسته اند.
6Les tentes d'Edom et les Ismaélites, Moab et les Hagaréniens,
6اینها ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجری ها،
7Guebal, Ammon, Amalek, Les Philistins avec les habitants de Tyr;
7مردم جبال، عمونیان، عمالیقیان، فلسطینی ها و باشندگان صور هستند.
8L'Assyrie aussi se joint à eux, Elle prête son bras aux enfants de Lot. Pause.
8آشور نیز با ایشان متفق شده و پشتیبان اولادۀ لوط گردیده است.
9Traite-les comme Madian, Comme Sisera, comme Jabin au torrent de Kison!
9همان برخوردی را که با مدیان کردی، با این مردم هم بکن، چنانکه به سیسَرا و یابین در وادی قیشون
10Ils ont été détruits à En-Dor, Ils sont devenus du fumier pour la terre.
10که در عَیندور هلاک شدند و اجساد شان پاروی زمین گردیدند.
11Traite leurs chefs comme Oreb et Zeeb, Et tous leurs princes comme Zébach et Tsalmunna!
11سرورانِ شان را به سرنوشت غُراب و زیب گرفتار کن و جمیع حاکمان آن ها را مانند ذِبَح و صَلمُناع سرکوب بساز،
12Car ils disent: Emparons-nous Des demeures de Dieu!
12زیرا که می گفتند: «جایگاهی را که متعلق به خدا است به دست می آوریم.»
13Mon Dieu! rends-les semblables au tourbillon, Au chaume qu'emporte le vent,
13ای خدای من، آن ها را مثل خار بتۀ لولان و مانند کاه پیش روی باد بساز.
14Au feu qui brûle la forêt, A la flamme qui embrase les montagnes!
14همچون آتشی که جنگل را می سوزاند و مثل شعلۀ آتش که کوهها را مشتعل می سازد،
15Poursuis-les ainsi de ta tempête, Et fais-les trembler par ton ouragan!
15همچنان آن ها را با تندباد خود بران و با طوفان خود ایشان را آشفته گردان.
16Couvre leur face d'ignominie, Afin qu'ils cherchent ton nom, ô Eternel!
16آن ها را ذلیل بساز تا نام تو را ای خداوند بطلبند.
17Qu'ils soient confus et épouvantés pour toujours, Qu'ils soient honteux et qu'ils périssent!
17خجل و پریشان شوند تا به ابد و شرمنده و هلاک گردند.و بدانند تو که اسمت خداوند یهوه می باشد، یگانه حکمفرمای مطلق کائنات هستی.
18Qu'ils sachent que toi seul, dont le nom est l'Eternel, Tu es le Très-Haut sur toute la terre!
18و بدانند تو که اسمت خداوند یهوه می باشد، یگانه حکمفرمای مطلق کائنات هستی.