¹Au chef des chantres. Ne détruis pas. Hymne de David. Lorsque Saül envoya cerner la maison, pour le faire mourir. Mon Dieu! délivre-moi de mes ennemis, Protège-moi contre mes adversaires!

¹Al la hxorestro. Por Al-asxhxet. Verko de David, kiam Saul sendis, ke oni gardu la domon, por lin mortigi. Savu min de miaj malamikoj, mia Dio; Defendu min kontraux tiuj, kiuj levigxis kontraux mi.

²Délivre-moi des malfaiteurs, Et sauve-moi des hommes de sang!

²Savu min de la krimuloj, Kaj kontraux la sangaviduloj helpu min.

³Car voici, ils sont aux aguets pour m'ôter la vie; Des hommes violents complotent contre moi, Sans que je sois coupable, sans que j'aie péché, ô Eternel!

³CXar jen ili embuskas kontraux mia animo, Fortuloj kolektigxas kontraux mi, Ne por mia krimo kaj ne por mia peko, ho Eternulo.

⁴Malgré mon innocence, ils courent, ils se préparent: Réveille-toi, viens à ma rencontre, et regarde!

⁴Sen kulpo de mia flanko ili kunkuras kaj armigxas; Rapidu renkonte al mi, kaj rigardu.

⁵Toi, Eternel, Dieu des armées, Dieu d'Israël, Lève-toi, pour châtier toutes les nations! N'aie pitié d'aucun de ces méchants infidèles! -Pause.

⁵Vi, ho Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael, Vekigxu, por punviziti cxiujn popolojn; Ne indulgu cxiujn krimajn malbonfarantojn. Sela.

⁶Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.

⁶Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras cxirkaux la urbo.

⁷Voici, de leur bouche ils font jaillir le mal, Des glaives sont sur leurs lèvres; Car, qui est-ce qui entend?

⁷Jen ili parolacxas per siaj busxoj; Glavoj estas sur iliaj lipoj; cxar kiu, ili diras, auxdas?

⁸Et toi, Eternel, tu te ris d'eux, Tu te moques de toutes les nations.

⁸Sed Vi, ho Eternulo, ridos pri ili; Vi mokos cxiujn popolojn.

⁹Quelle que soit leur force, c'est en toi que j'espère, Car Dieu est ma haute retraite.

⁹Ho mia forto, al Vi mi min turnas; CXar Dio estas mia rifugxo.

¹⁰Mon Dieu vient au-devant de moi dans sa bonté, Dieu me fait contempler avec joie ceux qui me persécutent.

¹⁰Mia bona Dio rapidos al mi; Dio vidigos al mi vengxon sur miaj malamikoj.

¹¹Ne les tue pas, de peur que mon peuple ne l'oublie; Fais-les errer par ta puissance, et précipite-les, Seigneur, notre bouclier!

¹¹Ne mortigu ilin, por ke ne forgesu mia popolo; Disbatu ilin per Via forto kaj faligu ilin, Ho Sinjoro, nia sxildo.

¹²Leur bouche pèche à chaque parole de leurs lèvres: Qu'ils soient pris dans leur propre orgueil! Ils ne profèrent que malédictions et mensonges.

¹²La parolo de iliaj lipoj estas peko de iliaj busxoj; Ili kaptigxu per sia malhumileco, CXar ili parolas nur pri jxurrompo kaj mensogo.

¹³Détruis-les, dans ta fureur, détruis-les, et qu'ils ne soient plus! Qu'ils sachent que Dieu règne sur Jacob, Jusqu'aux extrémités de la terre! -Pause.

¹³Ekstermu ilin en kolerego, ekstermu, ke ili ne plu ekzistu; Kaj ili eksciu, ke Dio regas cxe Jakob, GXis la limoj de la mondo. Sela.

¹⁴Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.

¹⁴Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras cxirkaux la urbo.

¹⁵Ils errent çà et là, cherchant leur nourriture, Et ils passent la nuit sans être rassasiés.

¹⁵Ili vagas pro mangxo, Kaj sen satigxo pasigas la nokton.

¹⁶Et moi, je chanterai ta force; Dès le matin, je célébrerai ta bonté. Car tu es pour moi une haute retraite, Un refuge au jour de ma détresse.

¹⁶Sed mi kantos Vian forton, Kaj matene mi gloros Vian bonecon; CXar Vi estis por mi defendo kaj rifugxo En la tago de mia malfelicxo.

¹⁷O ma force! c'est toi que je célébrerai, Car Dieu, mon Dieu tout bon, est ma haute retraite.

¹⁷Ho mia forto, al Vi mi kantos; CXar Dio estas mia defendo, la Dio de mia favoro.