¹Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.

¹Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.

²Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.

²Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.

³Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.

³Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.

⁴Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.

⁴Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.

⁵Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.

⁵Ia meliputi aku dengan duka dan derita.

⁶Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.

⁶Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.

⁷Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.

⁷Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.

⁸J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.

⁸Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.

⁹Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.

⁹Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.

¹⁰Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.

¹⁰Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.

¹¹Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.

¹¹Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.

¹²Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.

¹²Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.

¹³Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.

¹³Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.

¹⁴Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.

¹⁴Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.

¹⁵Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.

¹⁵Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.

¹⁶Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.

¹⁶Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.

¹⁷Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.

¹⁷Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.

¹⁸Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!

¹⁸Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.

¹⁹Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;

¹⁹Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.

²⁰Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.

²⁰Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.

²¹Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.

²¹Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:

²²Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;

²²Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,

²³Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!

²³selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!

²⁴L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.

²⁴TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.

²⁵L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.

²⁵TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.

²⁶Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.

²⁶Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;

²⁷Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.

²⁷baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.

²⁸Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;

²⁸Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.

²⁹Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;

²⁹Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.

³⁰Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.

³⁰Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.

³¹Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.

³¹Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.

³²Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;

³²Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.

³³Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.

³³Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.

³⁴Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,

³⁴Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,

³⁵Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,

³⁵kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,

³⁶Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?

³⁶karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.

³⁷Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?

³⁷Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.

³⁸N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?

³⁸Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.

³⁹Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.

³⁹Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?

⁴⁰Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;

⁴⁰Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,

⁴¹Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:

⁴¹(3:40)

⁴²Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!

⁴²"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.

⁴³Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;

⁴³Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.

⁴⁴Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.

⁴⁴Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.

⁴⁵Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.

⁴⁵Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.

⁴⁶Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.

⁴⁶Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;

⁴⁷Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.

⁴⁷kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.

⁴⁸Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.

⁴⁸Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.

⁴⁹Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,

⁴⁹Aku akan menangis tanpa berhenti,

⁵⁰Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;

⁵⁰sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.

⁵¹Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.

⁵¹Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.

⁵²Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.

⁵²Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.

⁵³Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.

⁵³Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.

⁵⁴Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!

⁵⁴Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'

⁵⁵J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.

⁵⁵Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.

⁵⁶Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!

⁵⁶Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'

⁵⁷Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!

⁵⁷(3:56)

⁵⁸Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.

⁵⁸Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.

⁵⁹Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!

⁵⁹Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.

⁶⁰Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.

⁶⁰(3:59)

⁶¹Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,

⁶¹Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.

⁶²Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.

⁶²Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.

⁶³Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.

⁶³Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.

⁶⁴Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;

⁶⁴Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.

⁶⁵Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;

⁶⁵Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.

⁶⁶Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!

⁶⁶Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."