¹Jésus, prenant la parole, leur parla de nouveau en paraboles, et il dit:

¹Þá tók Jesús enn að tala við þá í dæmisögum og mælti:

²Le royaume des cieux est semblable à un roi qui fit des noces pour son fils.

²,,Líkt er um himnaríki og konung einn, sem gjörði brúðkaup sonar síns.

³Il envoya ses serviteurs appeler ceux qui étaient invités aux noces; mais ils ne voulurent pas venir.

³Hann sendi þjóna sína að kalla til brúðkaupsins þá, sem boðnir voru, en þeir vildu ekki koma.

⁴Il envoya encore d'autres serviteurs, en disant: Dites aux conviés: Voici, j'ai préparé mon festin; mes boeufs et mes bêtes grasses sont tués, tout est prêt, venez aux noces.

⁴Aftur sendi hann aðra þjóna og mælti: ,Segið þeim, sem boðnir voru: Veislu mína hef ég búið, uxum mínum og alifé er slátrað, og allt er tilbúið, komið í brúðkaupið.`

⁵Mais, sans s'inquiéter de l'invitation, ils s'en allèrent, celui-ci à son champ, celui-là à son trafic;

⁵En þeir skeyttu því ekki. Einn fór á akur sinn, annar til kaupskapar síns,

⁶et les autres se saisirent des serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.

⁶en hinir tóku þjóna hans, misþyrmdu þeim og drápu.

⁷Le roi fut irrité; il envoya ses troupes, fit périr ces meurtriers, et brûla leur ville.

⁷Konungur reiddist, sendi út her sinn og lét tortíma morðingjum þessum og brenna borg þeirra.

⁸Alors il dit à ses serviteurs: Les noces sont prêtes; mais les conviés n'en étaient pas dignes.

⁸Síðan segir hann við þjóna sína: ,Brúðkaupsveislan er tilbúin, en hinir boðnu voru ekki verðugir.

⁹Allez donc dans les carrefours, et appelez aux noces tous ceux que vous trouverez.

⁹Farið því út á vegamót, og bjóðið í brúðkaupið hverjum þeim sem þér finnið.`

¹⁰Ces serviteurs allèrent dans les chemins, rassemblèrent tous ceux qu'ils trouvèrent, méchants et bons, et la salle des noces fut pleine de convives.

¹⁰Þjónarnir fóru út á vegina og söfnuðu öllum, sem þeir fundu, vondum og góðum, svo að brúðkaupssalurinn varð alskipaður gestum.

¹¹Le roi entra pour voir ceux qui étaient à table, et il aperçut là un homme qui n'avait pas revêtu un habit de noces.

¹¹Konungur gekk þá inn að sjá gestina og leit þar mann, sem var ekki búinn brúðkaupsklæðum.

¹²Il lui dit: Mon ami, comment es-tu entré ici sans avoir un habit de noces? Cet homme eut la bouche fermée.

¹²Hann segir við hann: ,Vinur, hvernig ert þú hér kominn og ert ekki í brúðkaupsklæðum?` Maðurinn gat engu svarað.

¹³Alors le roi dit aux serviteurs: Liez-lui les pieds et les mains, et jetez-le dans les ténèbres du dehors, où il y aura des pleurs et des grincements de dents.

¹³Konungur sagði þá við þjóna sína: ,Bindið hann á höndum og fótum og varpið honum í ystu myrkur. Þar verður grátur og gnístran tanna.`

¹⁴Car il y a beaucoup d'appelés, mais peu d'élus.

¹⁴Því að margir eru kallaðir, en fáir útvaldir.``

¹⁵Alors les pharisiens allèrent se consulter sur les moyens de surprendre Jésus par ses propres paroles.

¹⁵Þá gengu farísearnir burt og tóku saman ráð sín, hvernig þeir gætu flækt hann í orðum.

¹⁶Ils envoyèrent auprès de lui leurs disciples avec les hérodiens, qui dirent: Maître, nous savons que tu es vrai, et que tu enseignes la voie de Dieu selon la vérité, sans t'inquiéter de personne, car tu ne regardes pas à l'apparence des hommes.

¹⁶Þeir senda til hans lærisveina sína ásamt Heródesarsinnum, og þeir segja: ,,Meistari, vér vitum, að þú ert sannorður og kennir Guðs veg í sannleika, þú hirðir ekki um álit neins, enda gjörir þú þér engan mannamun.

¹⁷Dis-nous donc ce qu'il t'en semble: est-il permis, ou non, de payer le tribut à César?

¹⁷Seg oss því, hvað þér líst? Leyfist að gjalda keisaranum skatt eða ekki?``

¹⁸Jésus, connaissant leur méchanceté, répondit: Pourquoi me tentez-vous, hypocrites?

¹⁸Jesús þekkti illsku þeirra og sagði: ,,Hví freistið þér mín, hræsnarar?

¹⁹Montrez-moi la monnaie avec laquelle on paie le tribut. Et ils lui présentèrent un denier.

¹⁹Sýnið mér peninginn, sem goldinn er í skatt.`` Þeir fengu honum denar.

²⁰Il leur demanda: De qui sont cette effigie et cette inscription?

²⁰Hann spyr: ,,Hvers mynd og yfirskrift er þetta?``

²¹De César, lui répondirent-ils. Alors il leur dit: Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.

²¹Þeir svara: ,,Keisarans.`` Hann segir: ,,Gjaldið þá keisaranum það, sem keisarans er, og Guði það, sem Guðs er.``

²²Etonnés de ce qu'ils entendaient, ils le quittèrent, et s'en allèrent.

²²Þegar þeir heyrðu þetta, undruðust þeir, og þeir yfirgáfu hann og gengu burt.

²³Le même jour, les sadducéens, qui disent qu'il n'y a point de résurrection, vinrent auprès de Jésus, et lui firent cette question:

²³Sama dag komu til hans saddúkear, en þeir neita því, að upprisa sé til, og sögðu við hann:

²⁴Maître, Moïse a dit: Si quelqu'un meurt sans enfants, son frère épousera sa veuve, et suscitera une postérité à son frère.

²⁴,,Meistari, Móse segir: ,Deyi maður barnlaus, þá skal bróðir hans ganga að eiga konu bróður síns og vekja honum niðja.`

²⁵Or, il y avait parmi nous sept frères. Le premier se maria, et mourut; et, comme il n'avait pas d'enfants, il laissa sa femme à son frère.

²⁵Hér voru með oss sjö bræður. Sá fyrsti kvæntist og dó. Hann átti engan niðja og eftirlét því bróður sínum konuna.

²⁶Il en fut de même du second, puis du troisième, jusqu'au septième.

²⁶Eins varð um næsta og þriðja og þá alla sjö.

²⁷Après eux tous, la femme mourut aussi.

²⁷Síðast allra dó konan.

²⁸A la résurrection, duquel des sept sera-t-elle donc la femme? Car tous l'ont eue.

²⁸Kona hvers þeirra sjö verður hún í upprisunni? Allir höfðu þeir átt hana.``

²⁹Jésus leur répondit: Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ne comprenez ni les Ecritures, ni la puissance de Dieu.

²⁹En Jesús svaraði þeim: ,,Þér villist, því að þér þekkið ekki ritningarnar né mátt Guðs.

³⁰Car, à la résurrection, les hommes ne prendront point de femmes, ni les femmes de maris, mais ils seront comme les anges de Dieu dans le ciel.

³⁰Í upprisunni kvænast menn hvorki né giftast. Þeir eru sem englar á himni.

³¹Pour ce qui est de la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu ce que Dieu vous a dit:

³¹En um upprisu dauðra hafið þér ekki lesið það sem Guð segir við yður:

³²Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac, et le Dieu de Jacob? Dieu n'est pas Dieu des morts, mais des vivants.

³²,Ég er Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs.` Ekki er hann Guð dauðra, heldur lifenda.``

³³La foule, qui écoutait, fut frappée de l'enseignement de Jésus.

³³En mannfjöldinn hlýddi á og undraðist mjög kenningu hans.

³⁴Les pharisiens, ayant appris qu'il avait réduit au silence les sadducéens, se rassemblèrent,

³⁴Þegar farísear heyrðu, að hann hafði gjört saddúkea orðlausa, komu þeir saman.

³⁵et l'un d'eux, docteur de la loi, lui fit cette question, pour l'éprouver:

³⁵Og einn þeirra, sem var lögvitringur, vildi freista hans og spurði:

³⁶Maître, quel est le plus grand commandement de la loi?

³⁶,,Meistari, hvert er hið æðsta boðorð í lögmálinu?``

³⁷Jésus lui répondit: Tu aimeras le Seigneur, ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, et de toute ta pensée.

³⁷Hann svaraði honum: ,,,Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum.`

³⁸C'est le premier et le plus grand commandement.

³⁸Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð.

³⁹Et voici le second, qui lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même.

³⁹Annað er þessu líkt: ,Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.`

⁴⁰De ces deux commandements dépendent toute la loi et les prophètes.

⁴⁰Á þessum tveimur boðorðum hvílir allt lögmálið og spámennirnir.``

⁴¹Comme les pharisiens étaient assemblés, Jésus les interrogea,

⁴¹Meðan farísearnir voru saman komnir, spurði Jesús þá:

⁴²en disant: Que pensez-vous du Christ? De qui est-il fils? Ils lui répondirent: De David.

⁴²,,Hvað virðist yður um Krist? Hvers son er hann?`` Þeir svara: ,,Davíðs.``

⁴³Et Jésus leur dit: Comment donc David, animé par l'Esprit, l'appelle-t-il Seigneur, lorsqu'il dit:

⁴³Hann segir: ,,Hvernig getur þá Davíð, innblásinn andanum, kallað hann drottin? Hann segir:

⁴⁴Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite, Jusqu'à ce que je fasse de tes ennemis ton marchepied?

⁴⁴Drottinn sagði við minn drottin: Set þig mér til hægri handar, þangað til ég gjöri óvini þína að fótskör þinni.

⁴⁵Si donc David l'appelle Seigneur, comment est-il son fils?

⁴⁵Fyrst Davíð kallar hann drottin, hvernig getur hann þá verið sonur hans?``Enginn gat svarað honum einu orði, og frá þeim degi þorði enginn að spyrja hann neins framar.

⁴⁶Nul ne put lui répondre un mot. Et, depuis ce jour, personne n'osa plus lui proposer des questions.

⁴⁶Enginn gat svarað honum einu orði, og frá þeim degi þorði enginn að spyrja hann neins framar.