French 1910

Maori

2 Samuel

22

1David adressa à l'Eternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.
1¶ I korerotia e Rawiri ki a Ihowa nga kupu o tenei waiata i te ra i whakaorangia ai ia e Ihowa i te ringa o ona hoariri katoa, i te ringa ano o Haora:
2Il dit: L'Eternel est mon rocher, ma forteresse, mon libérateur.
2¶ I mea ia, Ko Ihowa toku teko, toku pourewa, ko toku kaiwhakaora hoki ia, ae ra ko toku;
3Dieu est mon rocher, où je trouve un abri, Mon bouclier et la force qui me sauve, Ma haute retraite et mon refuge. O mon Sauveur! tu me garantis de la violence.
3Ko te Atua toku kamaka, ka whakawhirinaki ahau ki a ia; ko toku whakangungu rakau, ko te haona o toku whakaoranga, ko toku pa tiketike, ko toku rerenga atu; e toku kaiwhakaora, whakaorangia ana ahau e koe i te tutu.
4Je m'écrie: Loué soit l'Eternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
4Ka karanga ahau ki a Ihowa e tika nei kia whakamoemititia: a ka whakaorangia ahau i oku hoariri.
5Car les flots de la mort m'avaient environné, Les torrents de la destruction m'avaient épouvanté;
5I karapotia ahau e nga ngaru o te mate, i whakawehia ahau e nga waipuke o te kino.
6Les liens du sépulcre m'avaient entouré, Les filets de la mort m'avaient surpris.
6I roritia ahau e nga taura a te reinga: potaea ana ahau e nga mahanga a te mate.
7Dans ma détresse, j'ai invoqué l'Eternel, J'ai invoqué mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu à ses oreilles.
7I karanga ahau ki a Ihowa i toku paweratanga, ae ra, i karanga ahau ki toku Atua: a i whakarongo ia ki toku reo i roto i tona temepara, i tae hoki taku hamama ki ona taringa.
8La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des cieux frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu'il était irrité.
8Na ka ngaueue te whenua, ka ru; wiri ana nga putake o nga rangi, ngaueue ana, no te mea e riri ana ia.
9Il s'élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.
9I kake he paowa i ona pongaponga, a ka kai te kapura o roto o tona mangai: ngiha ana nga waro.
10Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.
10I whakapingoretia e ia nga rangi, a ka heke iho: a i raro te pouri kerekere i ona waewae.
11Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il paraissait sur les ailes du vent.
11Na ka eke ia ki te kerupa, a rere ana: ina, i kitea ia i runga i nga parirau o te hau.
12Il faisait des ténèbres une tente autour de lui, Il était enveloppé d'amas d'eaux et de sombres nuages.
12I meinga ano e ia te pouri hei teneti a tawhio noa, nga wai pouri, nga kapua matotoru o te rangi.
13De la splendeur qui le précédait S'élançaient des charbons de feu.
13Ngiha ana nga waro i te wherikotanga o tona aroaro.
14L'Eternel tonna des cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix;
14Papa ana te whatitiri a Ihowa i nga rangi; puaki ana te reo o te Runga Rawa.
15Il lança des flèches et dispersa mes ennemis, La foudre, et les mit en déroute.
15Kokiritia mai ana e ia nga pere, a marara ana ratou; he uira, a ka whati ratou.
16Le lit de la mer apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par la menace de l'Eternel, Par le bruit du souffle de ses narines.
16Na ka kitea nga takere o te moana, ka takoto kau nga putake o te ao i te whakatupehupehunga a Ihowa, i te whenunga o te manawa o ona pongaponga.
17Il étendit sa main d'en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;
17I tono karere mai ia i runga, ka mau ki ahau; kumea ake ahau e ia i roto i nga wai maha.
18Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.
18Nana ahau i whakaora i toku hoariri kaha, i te hunga e kino ana ki ahau: he kaha rawa hoki ratou i ahau.
19Ils m'avaient surpris au jour de ma détresse, Mais l'Eternel fut mon appui.
19Huakina tatatia ana ahau e ratou i te ra o toku matenga: ko Ihowa ia toku whakawhirinakitanga.
20Il m'a mis au large, Il m'a sauvé, parce qu'il m'aime.
20A whakaputaina ana ahau e ia ki te wahi whanui: i whakaorangia ahau e ia, no te mea i whakaahuareka ia ki ahau.
21L'Eternel m'a traité selon ma droiture, Il m'a rendu selon la pureté de mes mains;
21Rite tonu ki taku mahi tika ta Ihowa utu ki ahau; rite tonu ki te ma o oku ringa tana i whakahoki mai ai ki ahau.
22Car j'ai observé les voies de l'Eternel, Et je n'ai point été coupable envers mon Dieu.
22I pupuri hoki ahau i nga ara a Ihowa; a kihai i he, i whakarere i toku Atua.
23Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.
23Kei mua tonu hoki i ahau ana whakaritenga katoa; a, ko ana tikanga, kihai era i matara atu i ahau.
24J'ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.
24I tu tika ano ahau ki tona aroaro: i tiaki ano i ahau kei kino.
25Aussi l'Eternel m'a rendu selon ma droiture, Selon ma pureté devant ses yeux.
25No reira i homai ai e Ihowa he utu ki ahau, rite tonu ki toku tika; rite tonu ki toku ma ki tana titiro.
26Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l'homme droit tu agis selon la droiture,
26He tangata atawhai, ka atawhai ano koe; he tangata tika, ka tika ano koe.
27Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.
27He tangata ma, ka ma ano koe; he tangata whakakeke, he whakakeke hoki tau mahi.
28Tu sauves le peuple qui s'humilie, Et de ton regard, tu abaisses les orgueilleux.
28E whakaorangia hoki e koe te iwi e tukinotia ana: kei runga ia ou kanohi i te hunga whakakake, kia whakahokia iho ratou e koe ki raro.
29Oui, tu es ma lumière, ô Eternel! L'Eternel éclaire mes ténèbres.
29Ko koe hoki toku rama, e Ihowa: ma Ihowa e whakamarama toku pouri.
30Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.
30Nau hoki ahau i rere ai ki runga ki te ropu: na toku Atua ka peke ahau i te taiepa.
31Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l'Eternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.
31Tena ko te Atua, tika tonu tona ara; he parakore te kupu a Ihowa; he whakangungu rakau ia ki te hunga katoa e whakawhirinaki ana ki a ia.
32Car qui est Dieu, si ce n'est l'Eternel? Et qui est un rocher, si ce n'est notre Dieu?
32Ko wai oti te Atua, ki te kahore a Ihowa? Ko wai hoki te kamaka, ki te kahore to tatou Atua?
33C'est Dieu qui est ma puissante forteresse, Et qui me conduit dans la voie droite.
33Ko te Atua toku pa kaha: ko ia hei arahi i te hunga tika i tona ara.
34Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.
34Ko ia nei hei mea i oku waewae kia rite ki o te hata: mana hoki ahau e whakatu ki runga ki oku wahi tiketike.
35Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l'arc d'airain.
35Ko ia hei whakaako i oku ringa ki te whawhai; hei mea i oku ringa kia whakapiko i te kopere parahi.
36Tu me donnes le bouclier de ton salut, Et je deviens grand par ta bonté.
36Kua homai hoki e koe ki ahau te whakangungu rakau o tau whakaoranga; whakanuia ana ahau e tou whakaaro mahaki.
37Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.
37I whakanuia e koe oku takahanga i raro i ahau, te paheke oku waewae.
38Je poursuis mes ennemis, et je les détruis; Je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.
38Kua arumia e ahau oku hoariri, a huna iho ratou e ahau: kihai ano ahau i tahuri, a moti noa ratou.
39Je les anéantis, je les brise, et ils ne se relèvent plus; Ils tombent sous mes pieds.
39Moti iho ratou i ahau, mongamonga noa, te ahei te whakatika: ina, hinga ana ratou ki raro i oku waewae.
40Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.
40Nau hoki ahau i whitiki ki te kaha mo te whawhai: piko ana i a koe ki raro i ahau te hunga i whakatika mai ki ahau.
41Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j'extermine ceux qui me haïssent.
41Kua meinga hoki e koe kia hurihia mai e oku hoariri o ratou tuara ki ahau, kia huna e ahau te hunga e kino ana ki ahau.
42Ils regardent autour d'eux, et personne pour les sauver! Ils crient à l'Eternel, et il ne leur répond pas!
42I tirotiro ratou, heoi kahore he kaiwhakaora: ki a Ihowa rawa, heoi kihai ia i whakahoki kupu ki a ratou.
43Je les broie comme la poussière de la terre, Je les écrase, je les foule, comme la boue des rues.
43Na tukia ana ratou e ahau, a rite noa ki te puehu o te whenua: mohungahunga noa ratou i ahau, me te mea he paru no nga huarahi; a titaritaria ana ratou e ahau.
44Tu me délivres des dissensions de mon peuple; Tu me conserves pour chef des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m'est asservi.
44Nau hoki ahau i ora ai i nga ngangautanga a toku iwi; nau ahau i tiaki hei upoko mo nga tauiwi: hei apa moku te iwi kahore nei i matauria e ahau.
45Les fils de l'étranger me flattent, Ils m'obéissent au premier ordre.
45Ka tuku mai nga tangata iwi ke ki raro i ahau: kia rongo kau te taringa, kakama tonu mai ratou ki ahau.
46Les fils de l'étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.
46Ka memeha haere nga tangata iwi ke: ka puta wehi mai hoki i roto i o ratou kuhunga.
47Vive l'Eternel, et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté,
47E ora ana a Ihowa, kia whakapaingia toku kamaka: kia whakanuia te Atua o te kamaka o toku whakaoranga:
48Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m'assujettit les peuples,
48Ara te Atua e rapu nei i te utu moku, e pehi nei i te iwi ki raro i ahau,
49Et qui me fait échapper à mes ennemis! Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me délivres de l'homme violent.
49E whakaputa nei i ahau i roto i oku hoariri: ae ra, e mea ana koe i ahau kia teitei ake i te hunga e whakatika mai ana ki ahau: whakaorangia ana ahau e koe i te tangata tutu.
50C'est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Eternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.
50Mo konei ka whakawhetai ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga tauiwi, ka himene ki tou ingoa.
51Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.
51He pourewa whakaora ia ki tana kingi; e whakaputa aroha ana ki tana tangata i whakawahi ai, ki a Rawiri ratou ko ona uri ake ake.