French 1910

Maori

Job

33

1Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l'oreille à toutes mes paroles!
1¶ Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
2Voici, j'ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.
2Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
3C'est avec droiture de coeur que je vais parler, C'est la vérité pure qu'exprimeront mes lèvres:
3Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
4L'esprit de Dieu m'a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m'anime.
4He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
5Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!
5Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
6Devant Dieu je suis ton semblable, J'ai été comme toi formé de la boue;
6Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
7Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t'accabler.
7Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
8Mais tu as dit à mes oreilles, Et j'ai entendu le son de tes paroles:
8¶ He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
9Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n'y a point en moi d'iniquité.
9He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
10Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;
10Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
11Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.
11E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
12Je te répondrai qu'en cela tu n'as pas raison, Car Dieu est plus grand que l'homme.
12Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
13Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu'il ne rend aucun compte de ses actes?
13He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
14Dieu parle cependant, tantôt d'une manière, Tantôt d'une autre, et l'on n'y prend point garde.
14¶ Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
15Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.
15I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
16Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,
16Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
17Afin de détourner l'homme du mal Et de le préserver de l'orgueil,
17Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
18Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.
18E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
19Par la douleur aussi l'homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.
19¶ E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
20Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;
20A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
21Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu'on ne voyait pas sont mis à nu;
21E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
22Son âme s'approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.
22Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
23Mais s'il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d'entre les mille Qui annoncent à l'homme la voie qu'il doit suivre,
23Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
24Dieu a compassion de lui et dit à l'ange: Délivre-le, afin qu'il ne descende pas dans la fosse; J'ai trouvé une rançon!
24Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
25Et sa chair a plus de fraîcheur qu'au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.
25Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
26Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.
26Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
27Il chante devant les hommes et dit: J'ai péché, j'ai violé la justice, Et je n'ai pas été puni comme je le méritais;
27E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
28Dieu a délivré mon âme pour qu'elle n'entrât pas dans la fosse, Et ma vie s'épanouit à la lumière!
28Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
29Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l'homme,
29¶ Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
30Pour ramener son âme de la fosse, Pour l'éclairer de la lumière des vivants.
30Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
31Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!
31Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
32Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.
32Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
33Si tu n'as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.
33Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.