French 1910

Maori

Psalms

44

1Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.
2De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
2Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.
3Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
3Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.
4O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
4E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.
5Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
5Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.
6Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;
6E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.
7Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
7Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.
8Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.
8Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera.
9Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
9¶ Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.
10Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
10Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.
11Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
11Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.
12Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
12E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.
13Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
13E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.
14Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
14E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.
15Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
15Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;
16A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.
16I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.
17Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
17¶ Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.
18Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
18Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;
19Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
19I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.
20Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
20Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;
21Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?
21E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.
22Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
22Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.
23Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!
23E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.
24Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
24He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?
25Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
25Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.
26Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!
26E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.