French 1910

Paite

2 Corinthians

2

1Je résolus donc en moi-même de ne pas retourner chez vous dans la tristesse.
1Himahleh, keimah lam thu ah jaw hiai ka natum chiltelta ahi, lungkham nadia na kiang ua hong nawnta lou dingin.
2Car si je vous attriste, qui peut me réjouir, sinon celui qui est attristé par moi?
2Ken ka honhihlungkham leh, ka hihlungkhampen mah louin kuana hia kei honhih kipak ding leh?
3J'ai écrit comme je l'ai fait pour ne pas éprouver, à mon arrivée, de la tristesse de la part de ceux qui devaient me donner de la joie, ayant en vous tous cette confiance que ma joie est la vôtre à tous.
3Huchiin, huai mahmah ka gelh ahi, huchilou injaw, ka hongin ka kipahna dingte lakah lungkhamna ka mu zo kha dinga; ka kipahna jaw na vek ua kipahna ahih ka hon gintak sak chiat ngala.
4C'est dans une grande affliction, le coeur angoissé, et avec beaucoup de larmes, que je vous ai écrit, non pas afin que vous fussiez attristés, mais afin que vous connussiez l'amour extrême que j'ai pour vous.
4Khitui tampi ke kawmin, lungtang haksa leh lauthawng pipia ka gelh ahi; huai tuh hihlungkhama na omna ding uh ahi keia, na tung ua itna thupi zosem ka nei chih na theih jawkna ding uh ahi.
5Si quelqu'un a été une cause de tristesse, ce n'est pas moi qu'il a attristé, c'est vous tous, du moins en partie, pour ne rien exagérer.
5Himahleh, kuapeuhin mite ahih lungkham leh, keimah kia honhihlungkham ahi kei a, (ka hih luat louhna dingin) na vek un a honhihlungkham phet chiat ahi jaw hi.
6Il suffit pour cet homme du châtiment qui lui a été infligé par le plus grand nombre,
6Huchibang mi adin tampiin a gawt uh a kihunta ahi.
7en sorte que vous devez bien plutôt lui pardonner et le consoler, de peur qu'il ne soit accablé par une tristesse excessive.
7Huchiin na ngaidam un na khamuan zota ding uh ahi, huchilouinjaw bangchichi hiamin mi huchibang a lungkham luatnain a valh zou kha ding.
8Je vous exhorte donc à faire acte de charité envers lui;
8Huchi a hih jiakin amah lama na itna uh hihkip dingin ka honngen ahi.
9car je vous ai écrit aussi dans le but de connaître, en vous mettant à l'épreuve, si vous êtes obéissants en toutes choses.
9Hiai jiak mahin leng ka gelh ahi, bangpeuhmah thu na man uleh, na man louh uh theihchetna dingin.
10Or, à qui vous pardonnez, je pardonne aussi; et ce que j'ai pardonné, si j'ai pardonné quelque chose, c'est à cause de vous, en présence de Christ,
10Banglam peuha mi na ngaihdam uh, ken leng ka ngaidam sama; ken leng ka ngaihdam khitsa jaw, bangpeuh ka na ngaihdam tak leh, noumau jiakin Kris maah ka ngaidam ta ahi.
11afin de ne pas laisser à Satan l'avantage sur nous, car nous n'ignorons pas ses desseins.
11Huchilou injaw setanin nuamtak honsa khading ahi; a tup lah i haih ngal kei ua.
12Au reste, lorsque je fus arrivé à Troas pour l'Evangile de Christ, quoique le Seigneur m'y eût ouvert une porte,
12Huan, Kris Tanchin Hoih gen dinga Troas khua ka tun in, Toupaa kongkhak honsakin ka oma;
13je n'eus point de repos d'esprit, parce que je ne trouvai pas Tite, mon frère; c'est pourquoi, ayant pris congé d'eux, je partis pour la Macédoine.
13Himahleh ka unaupa Tita ka muh louh jiakin ka kha lam ah jaw muanna himhim ka nei tuan kei a, huchiin, amaute kam phain ka khena, ka pawta, Masidonia gamah ka paita hi.
14Grâces soient rendues à Dieu, qui nous fait toujours triompher en Christ, et qui répand par nous en tout lieu l'odeur de sa connaissance!
14Himahleh, Kris vualzohnaa honpi jelpa leh, koutea mun chiha amah theihna gimnamtui theisakpa Pathian kiangah kipahthu om hen.
15Nous sommes, en effet, pour Dieu la bonne odeur de Christ, parmi ceux qui sont sauvés et parmi ceux qui périssent:
15Hotdam lelteah leh mangthang lelteah Pathian adin Kris gimnamtui ka hi ngal ua;
16aux uns, une odeur de mort, donnant la mort; aux autres, une odeur de vie, donnant la vie. Et qui est suffisant pour ces choses? -
16Pawl khat te adin sihna lakah sihna ding gimnam ka na hi ua, pawl khatte din hinna laka hinna ding gimnam ka na hi uh. Hiai bangte adin kua ahia ching zou ding?Mi tampiin Pathian thu jaw mite khema sumsinnaa a zat bang un jaw kou ka zang ngal kei ua; chihtak ngial jawin, Pathian sawl hijawin, Pathian mitmuhin Kris ah thu ka gen jel uhi.
17Car nous ne falsifions point la parole de Dieu, comme font plusieurs; mais c'est avec sincérité, mais c'est de la part de Dieu, que nous parlons en Christ devant Dieu.
17Mi tampiin Pathian thu jaw mite khema sumsinnaa a zat bang un jaw kou ka zang ngal kei ua; chihtak ngial jawin, Pathian sawl hijawin, Pathian mitmuhin Kris ah thu ka gen jel uhi.