1Alors Moïse et les enfants d'Israël chantèrent ce cantique à l'Eternel. Ils dirent: Je chanterai à l'Eternel, car il a fait éclater sa gloire; Il a précipité dans la mer le cheval et son cavalier.
1Huchih laiin Mosi leh Israel suanten TOUPA kiangah hiai la a sa ua, thu a gen uh. Thupi taka a vualzoh jiakin, TOUPA kiangah la ka sa ding: sakol leh a tunga tuangmi tuipi ah a paikheta.
2L'Eternel est ma force et le sujet de mes louanges; C'est lui qui m'a sauvé. Il est mon Dieu: je le célèbrerai; Il est le Dieu de mon père: je l'exalterai.
2TOUPA ka hatna leh la ahi, ka hotdamna a honghi a: ka Pathian ahi, omna ka bawlsak ding: ka pa pathian, huchiin amah ka tawisang ding hi.
3L'Eternel est un vaillant guerrier; L'Eternel est son nom.
3TOUPA galhatpa ahi: TOUPA a min ahi.
4Il a lancé dans la mer les chars de Pharaon et son armée; Ses combattants d'élite ont été engloutis dans la mer Rouge.
4Pharo kangtalaite leh a sepaihte tuipi ah a paikheta: a heutute uleng Tuipi San ah a ke lum uh.
5Les flots les ont couverts: Ils sont descendus au fond des eaux, comme une pierre.
5Thuknain amaute a khuhta: suang bangin a tawah a tumta uh.
6Ta droite, ô Eternel! a signalé sa force; Ta droite, ô Eternel! a écrasé l'ennemi.
6TOUPA aw, na khut taklam thilhih theihna ah thupi a honghi: TOUPA aw, na khut taklamin melma a gawi jan ta hi.
7Par la grandeur de ta majesté Tu renverses tes adversaires; Tu déchaînes ta colère: Elle les consume comme du chaume.
7Huchiin na hoihna thupinain nang a hondou dia thoute a zouta: na thangpaihna na sawlkhiaa, huaiin amaute buhpawl bangin a kangta hi.
8Au souffle de tes narines, les eaux se sont amoncelées, Les courants se sont dressés comme une muraille, Les flots se sont durcis au milieu de la mer.
8Na nakvangte mutin tuite kaihkhawmin a om ua, tui tampite vum banga chianin a om, huchiin tuipi sung gil ah thuknate kipsakin a om.
9L'ennemi disait: Je poursuivrai, j'atteindrai, Je partagerai le butin; Ma vengeance sera assouvie, Je tirerai l'épée, ma main les détruira.
9Melmain, Ka delh dia, ka pha dia, gallak ka hawm ding: huaite ah ka duhgawlna a tai ding ka namsau ka phawi dia, ka khutin amau ka hihgawp ding, a chi a.
10Tu as soufflé de ton haleine: La mer les a couverts; Ils se sont enfoncés comme du plomb, Dans la profondeur des eaux.
10Nang na huihin na mut nguta, tuipiin amau a khuhta hi; tui hatteah ngen bangin a tumta uhi.
11Qui est comme toi parmi les dieux, ô Eternel? Qui est comme toi magnifique en sainteté, Digne de louanges, Opérant des prodiges?
11TOUPA aw, nang tobang kua a oma, pathiante lakah! siangthounaa thupi, phatnatea lauhuai, thillamdang hih ah, nang bang kua a oma.
12Tu as étendu ta droite: La terre les a engloutis.
12Na khut taklam na zan khiaa, leiin amau a valhta.
13Par ta miséricorde tu as conduit, Tu as délivré ce peuple; Par ta puissance tu le diriges Vers la demeure de ta sainteté.
13Na tatsa mite nang na chitnain na pi khiaa; na tenna siangthou ah na hatnain amau na pita hi.
14Les peuples l'apprennent, et ils tremblent: La terreur s'empare des Philistins;
14Miten a ja ua, a ling uh: Philistin tengte nattomin a manta.
15Les chefs d'Edom s'épouvantent; Un tremblement saisit les guerriers de Moab; Tous les habitants de Canaan tombent en défaillance.
15Huaichiangin Edom hausaten lamdang a sa mahmah ua: Moaba mi thilhihtheite, linnain aman; Kanana tengte tengteng a zul mang uh.
16La crainte et la frayeur les surprendront; Par la grandeur de ton bras Ils deviendront muets comme une pierre, Jusqu'à ce que ton peuple soit passé, ô Eternel! Jusqu'à ce qu'il soit passé, Le peuple que tu as acquis.
16Launa leh kihtakna a tunguah a hungtung; na khut thupinain suang bangin a dai uh; TOUPA aw, na miten a paikan masiah uh, na leisa, na miten a paikan masiah uh.
17Tu les amèneras et tu les établiras sur la montagne de ton héritage, Au lieu que tu as préparé pour ta demeure, ô Eternel! Au sanctuaire, Seigneur! que tes mains ont fondé.
17Na gouluah tangah a mau na hontun dinga, na suan ding, TOUPA aw, tenna dinga na kibawlna munah, munsiangthou ah, TOUPA aw, na khutin a lam kipsa ah.
18L'Eternel régnera éternellement et à toujours.
18TOUPAN tangtawn tangtawnin vai a hawm ding.
19Car les chevaux de Pharaon, ses chars et ses cavaliers sont entrés dans la mer, Et l'Eternel a ramené sur eux les eaux de la mer; Mais les enfants d'Israël ont marché à sec au milieu de la mer.
19Pharo sakol kangtalaite leh a sakoltungtuangmite toh tuipi ah a pi lut a, huchiin TOUPAN a tunguah tuipi tuite a honnil khawm nawna; himahleh Israel suante lah tuipi lakah lei hul tungah a pai ngal ua.
20Marie, la prophétesse, soeur d'Aaron, prit à sa main un tambourin, et toutes les femmes vinrent après elle, avec des tambourins et en dansant.
20Huan Miriam jawlneinu, Aron sanggamnun khuangta a khut in a laa; huan numeite tengtengin khuangta toh leh lam kawmin a nungah a pai khia uh.
21Marie répondait aux enfants d'Israël: Chantez à l'Eternel, car il a fait éclater sa gloire; Il a précipité dans la mer le cheval et son cavalier.
21Huchiin Miriamin amau a dawnga, Thupi taka a vualzoh jiakin, TOUPA kiangah lasa un; sakol leh a tungatuangmi tuipiah a paikheta hi, chiin.
22Moïse fit partir Israël de la mer Rouge. Ils prirent la direction du désert de Schur; et, après trois journées de marche dans le désert, ils ne trouvèrent point d'eau.
22Huchibangin Tuipi San akipan Mosiin Israelte a pi a, huchiin Sur gamdai ah a pai ua; huan gamdai ah a pai ua; huan gamdai ah ni thum a pai ua, tui a mu kei uhi.
23Ils arrivèrent à Mara; mais ils ne purent pas boire l'eau de Mara parce qu'elle était amère. C'est pourquoi ce lieu fut appelé Mara.
23Huan Mara a hongtun un, Mara tuite a dawn theikei uh; a khat jiakin: huaijiakin a min dingin Mara a chi uh.
24Le peuple murmura contre Moïse, en disant: Que boirons-nous?
24Huan Mosi demin mite a phun ua, Bang dawn ding i hia! chiin.
25Moïse cria à l'Eternel; et l'Eternel lui indiqua un bois, qu'il jeta dans l'eau. Et l'eau devint douce. Ce fut là que l'Eternel donna au peuple des lois et des ordonnances, et ce fut là qu'il le mit à l'épreuve.
25Huan TOUPA kiangah a kapa; huchiin TOUPAN sing khat a ensaka, huai tuia a khiak leh, tuite a hong khumta hi; huailaiah amau adingin thuseh leh dan a bawla, huaiah amau a enchiana,
26Il dit: Si tu écoutes attentivement la voix de l'Eternel, ton Dieu, si tu fais ce qui est droit à ses yeux, si tu prêtes l'oreille à ses commandements, et si tu observes toutes ses lois, je ne te frapperai d'aucune des maladies dont j'ai frappé les Egyptiens; car je suis l'Eternel, qui te guérit.
26Lunglut taka TOUPA na Pathian aw na ngaihkhiaka, a mitmuha dik na hiha, a thupiakte bil na doha, a thusehte na zuih leh, Aiguptate tunga ka tut, huai hite laka a bangmah na tungah ka koih kei ding: nang honhihdampa TOUPA ka hi ngala, a chi hi.Huan, Elim, tui khuk sawm leh nih omna leh, tum sing sawmsagih omna a hongtung ua: huchiin tuite kiangah huailaiah a giakta uhi.
27Ils arrivèrent à Elim, où il y avait douze sources d'eau et soixante-dix palmiers. Ils campèrent là, près de l'eau.
27Huan, Elim, tui khuk sawm leh nih omna leh, tum sing sawmsagih omna a hongtung ua: huchiin tuite kiangah huailaiah a giakta uhi.