¹Jésus, prenant la parole, leur parla de nouveau en paraboles, et il dit:

¹ عیسی باز هم برای مردم مَثَلی آورده گفت:

²Le royaume des cieux est semblable à un roi qui fit des noces pour son fils.

² «پادشاهی آسمان مانند پادشاهی است كه برای عروسی پسر خود، جشنی ترتیب داد.

³Il envoya ses serviteurs appeler ceux qui étaient invités aux noces; mais ils ne voulurent pas venir.

³ او نوكران خود را فرستاد تا به دعوت شدگان بگویند که در جشن حاضر شوند، امّا آنها نخواستند بیایند.

⁴Il envoya encore d'autres serviteurs, en disant: Dites aux conviés: Voici, j'ai préparé mon festin; mes boeufs et mes bêtes grasses sont tués, tout est prêt, venez aux noces.

⁴ پادشاه بار دیگر عدّه‌ای را فرستاده به آنها فرمود كه به دعوت شدگان بگویند: 'به جشن عروسی بیایید، چون ضیافتی كه ترتیب داده‌ام آماده است، گاوها و پرواریهای خود را سر بریده و همه‌چیز را آماده کرده‌ام.'

⁵Mais, sans s'inquiéter de l'invitation, ils s'en allèrent, celui-ci à son champ, celui-là à son trafic;

⁵ امّا دعوت شدگان به دعوت او اعتنایی نكردند و مشغول كار خود شدند. یكی به مزرعهٔ خود رفت و دیگری به كسب و كار خود پرداخت

⁶et les autres se saisirent des serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.

⁶ درحالی‌که دیگران، نوكران پادشاه را گرفته، زدند و آنها را كشتند.

⁷Le roi fut irrité; il envoya ses troupes, fit périr ces meurtriers, et brûla leur ville.

⁷ وقتی پادشاه این را شنید، غضبناک شد و سربازان خود را فرستاد و آنها قاتلان را كشتند و شهرشان را آتش زدند.

⁸Alors il dit à ses serviteurs: Les noces sont prêtes; mais les conviés n'en étaient pas dignes.

⁸ آنگاه پادشاه به نوكران خود گفت: 'جشن عروسی آماده است، امّا کسانی‌که دعوت كرده بودم، لایق نبودند.

⁹Allez donc dans les carrefours, et appelez aux noces tous ceux que vous trouverez.

⁹ پس به کوچه‌ها و خیابانها بروید و هرکه را یافتید به عروسی دعوت كنید.'

¹⁰Ces serviteurs allèrent dans les chemins, rassemblèrent tous ceux qu'ils trouvèrent, méchants et bons, et la salle des noces fut pleine de convives.

¹⁰ آنان رفته و هرکه را پیدا كردند -‌چه نیک و چه بد- با خود آوردند و به این ترتیب تالار از مهمانان پر شد.

¹¹Le roi entra pour voir ceux qui étaient à table, et il aperçut là un homme qui n'avait pas revêtu un habit de noces.

¹¹ «هنگامی‌که پادشاه وارد شد تا مهمانان را ببیند مردی را دید كه لباس عروسی بر تن نداشت.

¹²Il lui dit: Mon ami, comment es-tu entré ici sans avoir un habit de noces? Cet homme eut la bouche fermée.

¹² پادشاه از او پرسید: 'ای دوست، چطور بدون لباس عروسی به اینجا آمده‌ای؟' او ساكت ماند.

¹³Alors le roi dit aux serviteurs: Liez-lui les pieds et les mains, et jetez-le dans les ténèbres du dehors, où il y aura des pleurs et des grincements de dents.

¹³ پس پادشاه به ملازمان خود گفت: 'دست و پای او را ببندید و او را بیرون در تاریكی بیندازید در جایی‌که گریه و دندان بر دندان ساییدن وجود دارد.'

¹⁴Car il y a beaucoup d'appelés, mais peu d'élus.

¹⁴ «زیرا دعوت شدگان بسیارند امّا برگزیدگان كم هستند.»

¹⁵Alors les pharisiens allèrent se consulter sur les moyens de surprendre Jésus par ses propres paroles.

¹⁵ آنگاه فریسیان نقشه كشیدند كه چطور عیسی را با سخنان خودش به دام بیندازند.

¹⁶Ils envoyèrent auprès de lui leurs disciples avec les hérodiens, qui dirent: Maître, nous savons que tu es vrai, et que tu enseignes la voie de Dieu selon la vérité, sans t'inquiéter de personne, car tu ne regardes pas à l'apparence des hommes.

¹⁶ آنها چند نفر از پیروان خود را به اتّفاق عدّه‌ای از هواداران هیرودیس به نزد عیسی فرستاده گفتند: «ای استاد، ما می‌دانیم كه تو مرد راستگویی هستی. چون به ظاهر انسان توجّهی نداری و راه خدا را بدون بیم و هراس از انسان، با راستی تعلیم می‌دهی،

¹⁷Dis-nous donc ce qu'il t'en semble: est-il permis, ou non, de payer le tribut à César?

¹⁷ پس به ما بگو عقیدهٔ تو در این باره چیست؟ آیا دادن مالیات به امپراتور روم جایز است یا نه؟»

¹⁸Jésus, connaissant leur méchanceté, répondit: Pourquoi me tentez-vous, hypocrites?

¹⁸ عیسی به نیرنگ آنان پی برد و به آنان فرمود: «ای ریاكاران، چرا می‌خواهید مرا امتحان كنید؟

¹⁹Montrez-moi la monnaie avec laquelle on paie le tribut. Et ils lui présentèrent un denier.

¹⁹ سکّه‌ای را كه با آن مالیات خود را می‌پردازید به من نشان دهید.» آنها یک سکّهٔ نقره به او دادند.

²⁰Il leur demanda: De qui sont cette effigie et cette inscription?

²⁰ عیسی پرسید: «این تصویر و عنوان مال كیست؟»

²¹De César, lui répondirent-ils. Alors il leur dit: Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.

²¹ آنها جواب دادند: «مال قیصر.» عیسی به آنان فرمود: «پس آنچه را كه مال قیصر است به قیصر و آنچه را كه مال خداست به خدا بدهید.»

²²Etonnés de ce qu'ils entendaient, ils le quittèrent, et s'en allèrent.

²² آنها كه از این پاسخ مات و مبهوت مانده بودند، از آنجا بلند شده رفتند و عیسی را تنها گذاشتند.

²³Le même jour, les sadducéens, qui disent qu'il n'y a point de résurrection, vinrent auprès de Jésus, et lui firent cette question:

²³ همان روز صدوقیان كه منكر رستاخیز مردگان هستند پیش او آمدند و از او سؤال نمودند:

²⁴Maître, Moïse a dit: Si quelqu'un meurt sans enfants, son frère épousera sa veuve, et suscitera une postérité à son frère.

²⁴ «ای استاد، موسی گفته است كه هرگاه شخصی بدون فرزند بمیرد برادرش باید با زن او ازدواج كند و برای او فرزندانی به وجود آورد.

²⁵Or, il y avait parmi nous sept frères. Le premier se maria, et mourut; et, comme il n'avait pas d'enfants, il laissa sa femme à son frère.

²⁵ باری، در بین ما هفت برادر بودند، اولی ازدواج كرد و قبل از آنكه دارای فرزندی شود، مُرد و همسر او به برادرش واگذار شد.

²⁶Il en fut de même du second, puis du troisième, jusqu'au septième.

²⁶ همین‌طور دومی و سومی تا هفتمی با آن زن ازدواج كردند و بدون فرزند مُردند.

²⁷Après eux tous, la femme mourut aussi.

²⁷ آن زن هم بعد از همه مرد.

²⁸A la résurrection, duquel des sept sera-t-elle donc la femme? Car tous l'ont eue.

²⁸ پس در روز قیامت آن زن همسر کدام‌یک از آنها خواهد بود زیرا همهٔ آنان با او ازدواج كرده بودند؟»

²⁹Jésus leur répondit: Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ne comprenez ni les Ecritures, ni la puissance de Dieu.

²⁹ عیسی جواب داد: «شما در اشتباهید! نه از كلام خدا چیزی می‌دانید و نه از قدرت او!

³⁰Car, à la résurrection, les hommes ne prendront point de femmes, ni les femmes de maris, mais ils seront comme les anges de Dieu dans le ciel.

³⁰ در روز رستاخیز کسی نه زن می‌گیرد و نه شوهر می‌کند، بلكه همه در آن عالم مانند فرشتگان آسمانی هستند.

³¹Pour ce qui est de la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu ce que Dieu vous a dit:

³¹ امّا در خصوص رستاخیز مردگان، آیا نخوانده‌اید كه خود خدا به شما چه فرموده است؟

³²Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac, et le Dieu de Jacob? Dieu n'est pas Dieu des morts, mais des vivants.

³² او فرموده است: 'من خدای ابراهیم، خدای اسحاق و خدای یعقوب هستم.' خدا خدای مردگان نیست، بلكه خدای زندگان است.»

³³La foule, qui écoutait, fut frappée de l'enseignement de Jésus.

³³ مردم كه این را شنیدند، از تعالیم او مات و مبهوت شدند.

³⁴Les pharisiens, ayant appris qu'il avait réduit au silence les sadducéens, se rassemblèrent,

³⁴ وقتی فریسیان شنیدند كه عیسی صدوقیان را مُجاب كرده است، دور او را گرفتند

³⁵et l'un d'eux, docteur de la loi, lui fit cette question, pour l'éprouver:

³⁵ و یک نفر از آنها كه معلّم شریعت بود از روی امتحان از عیسی سؤالی نموده گفت:

³⁶Maître, quel est le plus grand commandement de la loi?

³⁶ «ای استاد، کدام‌یک از احكام شریعت از همه بزرگتر است؟»

³⁷Jésus lui répondit: Tu aimeras le Seigneur, ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, et de toute ta pensée.

³⁷ عیسی جواب داد: «خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام عقل خود دوست بدار.

³⁸C'est le premier et le plus grand commandement.

³⁸ این اولین و بزرگترین حكم شریعت است.

³⁹Et voici le second, qui lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même.

³⁹ دومین حكمی كه به همان اندازه مهم است شبیه اولی است، یعنی همسایه‌ات را مانند جان خود دوست بدار.

⁴⁰De ces deux commandements dépendent toute la loi et les prophètes.

⁴⁰ در این دو حكم تمام تورات و نوشته‌های انبیا‌ خلاصه شده است.»

⁴¹Comme les pharisiens étaient assemblés, Jésus les interrogea,

⁴¹ عیسی از آن فریسیانی كه اطراف او ایستاده بودند پرسید:

⁴²en disant: Que pensez-vous du Christ? De qui est-il fils? Ils lui répondirent: De David.

⁴² «عقیدهٔ شما دربارهٔ مسیح چیست؟ او فرزند كیست؟» آنها جواب دادند: «او فرزند داوود است.»

⁴³Et Jésus leur dit: Comment donc David, animé par l'Esprit, l'appelle-t-il Seigneur, lorsqu'il dit:

⁴³ عیسی از آنها پرسید: «پس چطور است كه داوود با الهام از جانب خدا او را خداوند می‌خواند؟ زیرا داوود می‌گوید:

⁴⁴Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite, Jusqu'à ce que je fasse de tes ennemis ton marchepied?

⁴⁴ 'خداوند به خداوند من گفت: بر دست راست من بنشین تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم.'

⁴⁵Si donc David l'appelle Seigneur, comment est-il son fils?

⁴⁵ او چطور می‌تواند فرزند داوود باشد درصورتی كه خود داوود او را خداوند می‌خواند؟» هیچ‌کس نتوانست در جواب او سخنی بگوید و از آن روز به بعد دیگر کسی جرأت نكرد از او سؤالی بپرسد.

⁴⁶Nul ne put lui répondre un mot. Et, depuis ce jour, personne n'osa plus lui proposer des questions.

⁴⁶ هیچ‌کس نتوانست در جواب او سخنی بگوید و از آن روز به بعد دیگر کسی جرأت نكرد از او سؤالی بپرسد.