¹Job prit la parole et dit:

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²Jusques à quand affligerez-vous mon âme, Et m'écraserez-vous de vos discours?

²Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?

³Voilà dix fois que vous m'outragez; N'avez-vous pas honte de m'étourdir ainsi?

³Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.

⁴Si réellement j'ai péché, Seul j'en suis responsable.

⁴At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.

⁵Pensez-vous me traiter avec hauteur? Pensez-vous démontrer que je suis coupable?

⁵Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:

⁶Sachez alors que c'est Dieu qui me poursuit, Et qui m'enveloppe de son filet.

⁶Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.

⁷Voici, je crie à la violence, et nul ne répond; J'implore justice, et point de justice!

⁷Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.

⁸Il m'a fermé toute issue, et je ne puis passer; Il a répandu des ténèbres sur mes sentiers.

⁸Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.

⁹Il m'a dépouillé de ma gloire, Il a enlevé la couronne de ma tête.

⁹Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.

¹⁰Il m'a brisé de toutes parts, et je m'en vais; Il a arraché mon espérance comme un arbre.

¹⁰Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.

¹¹Il s'est enflammé de colère contre moi, Il m'a traité comme l'un de ses ennemis.

¹¹Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,

¹²Ses troupes se sont de concert mises en marche, Elles se sont frayé leur chemin jusqu'à moi, Elles ont campées autour de ma tente.

¹²Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.

¹³Il a éloigné de moi mes frères, Et mes amis se sont détournés de moi;

¹³Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.

¹⁴Je suis abandonné de mes proches, Je suis oublié de mes intimes.

¹⁴Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.

¹⁵Je suis un étranger pour mes serviteurs et mes servantes, Je ne suis plus à leurs yeux qu'un inconnu.

¹⁵Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.

¹⁶J'appelle mon serviteur, et il ne répond pas; Je le supplie de ma bouche, et c'est en vain.

¹⁶Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.

¹⁷Mon humeur est à charge à ma femme, Et ma plainte aux fils de mes entrailles.

¹⁷Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.

¹⁸Je suis méprisé même par des enfants; Si je me lève, je reçois leurs insultes.

¹⁸Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:

¹⁹Ceux que j'avais pour confidents m'ont en horreur, Ceux que j'aimais se sont tournés contre moi.

¹⁹Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,

²⁰Mes os sont attachés à ma peau et à ma chair; Il ne me reste que la peau des dents.

²⁰Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.

²¹Ayez pitié, ayez pitié de moi, vous, mes amis! Car la main de Dieu m'a frappé.

²¹Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,

²²Pourquoi me poursuivre comme Dieu me poursuit? Pourquoi vous montrer insatiables de ma chair?

²²Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?

²³Oh! je voudrais que mes paroles fussent écrites, Qu'elles fussent écrites dans un livre;

²³Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!

²⁴Je voudrais qu'avec un burin de fer et avec du plomb Elles fussent pour toujours gravées dans le roc...

²⁴Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!

²⁵Mais je sais que mon rédempteur est vivant, Et qu'il se lèvera le dernier sur la terre.

²⁵Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:

²⁶Quand ma peau sera détruite, il se lèvera; Quand je n'aurai plus de chair, je verrai Dieu.

²⁶At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:

²⁷Je le verrai, et il me sera favorable; Mes yeux le verront, et non ceux d'un autre; Mon âme languit d'attente au dedans de moi.

²⁷Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.

²⁸Vous direz alors: Pourquoi le poursuivions-nous? Car la justice de ma cause sera reconnue.

²⁸Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;

²⁹Craignez pour vous le glaive: Les châtiments par le glaive sont terribles! Et sachez qu'il y a un jugement.

²⁹Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.