1Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t'adresseras-tu?
1Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2L'insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.
2Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3J'ai vu l'insensé prendre racine; Puis soudain j'ai maudit sa demeure.
3Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!
4Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l'enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.
5Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;
6Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7L'homme naît pour souffrir, Comme l'étincelle pour voler.
7Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8Pour moi, j'aurais recours à Dieu, Et c'est à Dieu que j'exposerais ma cause.
8Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;
9Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l'eau sur les campagnes;
10Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11Il relève les humbles, Et délivre les affligés;
11Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;
12Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:
13Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.
14Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;
15Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16Et l'espérance soutient le malheureux, Mais l'iniquité ferme la bouche.
16Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17Heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.
17Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.
18Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19Six fois il te délivrera de l'angoisse, Et sept fois le mal ne t'atteindra pas.
19Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.
20Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21Tu seras à l'abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
21Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n'auras pas à redouter les bêtes de la terre;
22Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
23Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,
24At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25Tu verras ta postérité s'accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l'herbe des champs.
25Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.
26Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d'entendre et de mettre à profit.
27Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.