¹Cantique d'Asaph. Mon peuple, écoute mes instructions! Prêtez l'oreille aux paroles de ma bouche!

¹Makinig kayo, Oh bayan ko, sa aking kautusan: ikiling ninyo ang inyong mga pakinig sa mga salita ng aking bibig.

²J'ouvre la bouche par des sentences, Je publie la sagesse des temps anciens.

²Aking bubukhin ang aking bibig sa isang talinghaga; ako'y magsasalita ng mga malabong sabi ng una:

³Ce que nous avons entendu, ce que nous savons, Ce que nos pères nous ont raconté,

³Na aming narinig at naalaman, at isinaysay sa amin ng aming mga magulang.

⁴Nous ne le cacherons point à leurs enfants; Nous dirons à la génération future les louanges de l'Eternel, Et sa puissance, et les prodiges qu'il a opérés.

⁴Hindi namin ikukubli sa kanilang mga anak, na isasaysay sa salin ng lahing darating ang mga pagpuri sa Panginoon, at ang kaniyang kalakasan, at ang kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa.

⁵Il a établi un témoignage en Jacob, Il a mis une loi en Israël, Et il a ordonné à nos pères de l'enseigner à leurs enfants,

⁵Sapagka't siya'y nagtatag ng patotoo sa Jacob, at nagtakda ng kautusan sa Israel, na kaniyang iniutos sa aming mga magulang, na kanilang ipabatid sa kanilang mga anak:

⁶Pour qu'elle fût connue de la génération future, Des enfants qui naîtraient, Et que, devenus grands, ils en parlassent à leurs enfants,

⁶Upang maalaman ng lahing darating, sa makatuwid baga'y ng mga anak na ipanganganak; na siyang magsisibangon, at mangagsasaysay sa kanilang mga anak:

⁷Afin qu'ils missent en Dieu leur confiance, Qu'ils n'oubliassent pas les oeuvres de Dieu, Et qu'ils observassent ses commandements,

⁷Upang kanilang mailagak ang kanilang pagasa sa Dios, at huwag kalimutan ang mga gawa ng Dios, Kundi ingatan ang kaniyang mga utos:

⁸Afin qu'ils ne fussent pas, comme leurs pères, Une race indocile et rebelle, Une race dont le coeur n'était pas ferme, Et dont l'esprit n'était pas fidèle à Dieu.

⁸At huwag maging gaya ng kanilang mga magulang, may matigas na ulo at mapanghimagsik na lahi; isang lahing di naglagay sa matuwid ng kanilang puso, at ang kanilang diwa ay hindi tapat sa Dios,

⁹Les fils d'Ephraïm, armés et tirant de l'arc, Tournèrent le dos le jour du combat.

⁹Ang mga anak ni Ephraim, gayong may sakbat at may dalang mga busog, at nagsitalikod sa kaarawan ng pagbabaka.

¹⁰Ils ne gardèrent point l'alliance de Dieu, Et ils refusèrent de marcher selon sa loi.

¹⁰Hindi nila tinupad ang tipan ng Dios, at nagsitangging magsilakad sa kaniyang kautusan;

¹¹Ils mirent en oubli ses oeuvres, Ses merveilles qu'il leur avait fait voir.

¹¹At kanilang kinalimutan ang kaniyang mga gawa, at ang kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ipinakita sa kanila.

¹²Devant leurs pères il avait fait des prodiges, Au pays d'Egypte, dans les campagnes de Tsoan.

¹²Mga kagilagilalas na mga bagay ay ginawa niya sa paningin ng kanilang mga magulang, sa lupain ng Egipto, sa parang ng Zoan.

¹³Il fendit la mer et leur ouvrit un passage, Il fit dresser les eaux comme une muraille.

¹³Hinawi niya ang dagat, at pinaraan niya sila; at kaniyang pinatayo ang tubig na parang bunton.

¹⁴Il les conduisit le jour par la nuée, Et toute la nuit par un feu éclatant.

¹⁴Sa araw naman ay kaniyang pinatnubayan sila sa pamamagitan ng isang ulap, at buong gabi ay sa pamamagitan ng tanglaw na apoy.

¹⁵Il fendit des rochers dans le désert, Et il donna à boire comme des flots abondants;

¹⁵Kaniyang pinuwangan ang mga bato sa ilang, at pinainom niya sila ng sagana na gaya ng mula sa mga kalaliman.

¹⁶Du rocher il fit jaillir des sources, Et couler des eaux comme des fleuves.

¹⁶Nagpabukal naman siya mula sa bato. At nagpababa ng tubig na parang mga ilog.

¹⁷Mais ils continuèrent à pécher contre lui, A se révolter contre le Très-Haut dans le désert.

¹⁷Gayon ma'y nagkasala uli sila laban sa kaniya, upang manghimagsik laban sa Kataastaasan sa ilang.

¹⁸Ils tentèrent Dieu dans leur coeur, En demandant de la nourriture selon leur désir.

¹⁸At kanilang tinukso ang Dios sa kanilang puso, sa paghingi ng pagkain sa kanilang pita.

¹⁹Ils parlèrent contre Dieu, Ils dirent: Dieu pourrait-il Dresser une table dans le désert?

¹⁹Oo, sila'y nagsalita laban sa Dios; kanilang sinabi, Makapaghahanda ba ang Dios ng dulang sa ilang?

²⁰Voici, il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, Et des torrents se sont répandus; Pourra-t-il aussi donner du pain, Ou fournir de la viande à son peuple?

²⁰Narito, kaniyang pinalo ang bato, na ang mga tubig ay bumubuluwak, at mga bukal ay nagsisiapaw; makapagbibigay ba siya ng tinapay naman? Ipaghahanda ba niya ng karne ang kaniyang bayan?

²¹L'Eternel entendit, et il fut irrité; Un feu s'alluma contre Jacob, Et la colère s'éleva contre Israël,

²¹Kaya't narinig ng Panginoon, at napoot: at isang apoy ay nagalab laban sa Jacob, at galit naman ay napailanglang laban sa Israel;

²²Parce qu'ils ne crurent pas en Dieu, Parce qu'ils n'eurent pas confiance dans son secours.

²²Sapagka't sila'y hindi nagsisampalataya sa Dios, at hindi nagsitiwala sa kaniyang pagliligtas.

²³Il commanda aux nuages d'en haut, Et il ouvrit les portes des cieux;

²³Gayon ma'y nagutos siya sa mga langit sa itaas, at binuksan ang mga pintuan ng langit;

²⁴Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, Il leur donna le blé du ciel.

²⁴At pinaulanan niya sila ng mana upang makain. At binigyan sila ng trigo ng langit.

²⁵Ils mangèrent tous le pain des grands, Il leur envoya de la nourriture à satiété.

²⁵Kumain ang tao ng tinapay ng makapangyarihan: pinadalhan niya sila ng pagkain hanggang sa nangabusog.

²⁶Il fit souffler dans les cieux le vent d'orient, Et il amena par sa puissance le vent du midi;

²⁶Kaniyang pinahihip ang hanging silanganan sa mga langit: at sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan ay pinatnubayan niya ang hanging timugan.

²⁷Il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, Et comme le sable des mers les oiseaux ailés;

²⁷Pinaulanan naman niya sila ng karne na parang alabok, at ng mga ibong parang buhangin sa mga dagat:

²⁸Il les fit tomber au milieu de leur camp, Tout autour de leurs demeures.

²⁸At pinalagpak niya sa gitna ng kanilang kampamento, sa palibot ng kanilang mga tahanan.

²⁹Ils mangèrent et se rassasièrent abondamment: Dieu leur donna ce qu'ils avaient désiré.

²⁹Sa gayo'y nagsikain sila, at nangabusog na mabuti; at ibinigay niya sa kanila ang kanilang pita.

³⁰Ils n'avaient pas satisfait leur désir, Ils avaient encore leur nourriture dans la bouche,

³⁰Hindi sila nagsihiwalay sa kanilang pita, ang kanilang pagkain ay nasa kanila pang mga bibig,

³¹Lorsque la colère de Dieu s'éleva contre eux; Il frappa de mort les plus vigoureux, Il abattit les jeunes hommes d'Israël.

³¹Nang ang galit ng Dios ay paitaas laban sa kanila, at pumatay sa mga pinakamataba sa kanila, at sinaktan ang mga binata sa Israel.

³²Malgré tout cela, ils continuèrent à pécher, Et ne crurent point à ses prodiges.

³²Sa lahat ng ito ay nangagkasala pa sila, at hindi naniwala sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa.

³³Il consuma leurs jours par la vanité, Et leurs années par une fin soudaine.

³³Kaya't kaniyang pinaram ang kanilang mga kaarawan sa walang kabuluhan, at ang kanilang mga taon ay sa mga kakilabutan.

³⁴Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, Ils revenaient et se tournaient vers Dieu;

³⁴Nang kaniyang patayin sila, sila'y nangagusisa sa kaniya: at sila'y nagsibalik, at nagsihanap ng tapat sa Dios.

³⁵Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, Que le Dieu Très-Haut était leur libérateur.

³⁵At kanilang naalaala na ang Dios ay kanilang malaking bato, at ang Kataastaasang Dios ay kanilang manunubos.

³⁶Mais ils le trompaient de la bouche, Et ils lui mentaient de la langue;

³⁶Nguni't tinutuya nila siya ng kanilang bibig, at pinagbubulaanan nila siya ng kanilang dila.

³⁷Leur coeur n'était pas ferme envers lui, Et ils n'étaient pas fidèles à son alliance.

³⁷Sapagka't ang kanilang puso ay hindi matuwid sa kaniya, ni tapat man sila sa kaniyang tipan.

³⁸Toutefois, dans sa miséricorde, il pardonne l'iniquité et ne détruit pas; Il retient souvent sa colère et ne se livre pas à toute sa fureur.

³⁸Nguni't siya, palibhasa'y puspos ng kaawaan, ay pinatawad ang kanilang kasamaan at hindi sila nilipol: Oo, madalas na inihiwalay ang kaniyang galit, at hindi pinukaw ang buo niyang poot.

³⁹Il se souvint qu'ils n'étaient que chair, Un souffle qui s'en va et ne revient pas.

³⁹At naalaala niyang sila'y laman lamang; hanging dumadaan, at hindi bumabalik.

⁴⁰Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert! Que de fois ils l'irritèrent dans la solitude!

⁴⁰Kay dalas na nanghimagsik nila laban sa kaniya sa ilang, at pinapanglaw nila siya sa ilang!

⁴¹Ils ne cessèrent de tenter Dieu, Et de provoquer le Saint d'Israël.

⁴¹At sila'y nagsibalik uli, at tinukso ang Dios, at minungkahi ang Banal ng Israel.

⁴²Ils ne se souvinrent pas de sa puissance, Du jour où il les délivra de l'ennemi,

⁴²Hindi nila inalaala ang kaniyang kamay, ni ang araw man nang kaniyang tubusin sila sa kaaway.

⁴³Des miracles qu'il accomplit en Egypte, Et de ses prodiges dans les campagnes de Tsoan.

⁴³Kung paanong kaniyang inilagay ang kaniyang mga tanda sa Egipto, at ang kaniyang mga kababalaghan sa parang ng Zoan;

⁴⁴Il changea leurs fleuves en sang, Et ils ne purent en boire les eaux.

⁴⁴At pinapaging dugo ang kanilang mga ilog, at ang kanilang mga bukal, na anopa't hindi sila makainom.

⁴⁵Il envoya contre eux des mouches venimeuses qui les dévorèrent, Et des grenouilles qui les détruisirent.

⁴⁵Nagsugo rin siya sa gitna nila ng mga pulutong ng mga bangaw na lumamon sa kanila; at mga palaka, na nagsigiba sa kanila.

⁴⁶Il livra leurs récoltes aux sauterelles, Le produit de leur travail aux sauterelles.

⁴⁶Ibinigay rin niya ang kanilang bunga sa tipaklong, at ang kanilang pakinabang sa balang.

⁴⁷Il fit périr leurs vignes par la grêle, Et leurs sycomores par la gelée.

⁴⁷Sinira niya ang kanilang ubasan ng granizo, at ang mga puno nila ng sikomoro ng escarcha.

⁴⁸Il abandonna leur bétail à la grêle, Et leurs troupeaux au feu du ciel.

⁴⁸Ibinigay rin naman niya ang kanilang mga hayop sa granizo, at sa mga lintik ang kanilang mga kawan.

⁴⁹Il lança contre eux son ardente colère, La fureur, la rage et la détresse, Une troupe de messagers de malheur.

⁴⁹Ibinugso niya sa kanila ang kabangisan ng kaniyang galit, poot at galit, at kabagabagan, pulutong ng mga anghel ng kasamaan.

⁵⁰Il donna libre cours à sa colère, Il ne sauva pas leur âme de la mort, Il livra leur vie à la mortalité;

⁵⁰Kaniyang iginawa ng landas ang kaniyang galit; hindi niya pinigil ang kanilang buhay sa kamatayan, kundi ibinigay ang kanilang buhay sa pagkapuksa;

⁵¹Il frappa tous les premiers-nés en Egypte, Les prémices de la force sous les tentes de Cham.

⁵¹At sinaktan ang lahat na panganay sa Egipto, ang panguna ng kanilang kalakasan sa mga tolda ni Cham:

⁵²Il fit partir son peuple comme des brebis, Il les conduisit comme un troupeau dans le désert.

⁵²Nguni't kaniyang pinayaon ang kaniyang sariling bayan na parang mga tupa, at pinatnubayan sila sa ilang na parang kawan.

⁵³Il les dirigea sûrement, pour qu'ils fussent sans crainte, Et la mer couvrit leurs ennemis.

⁵³At inihatid niya silang tiwasay, na anopa't hindi sila nangatakot: nguni't tinakpan ng dagat ang kanilang mga kaaway.

⁵⁴Il les amena vers sa frontière sainte, Vers cette montagne que sa droite a acquise.

⁵⁴At dinala niya sila sa hangganan ng kaniyang santuario, sa bundok na ito na binili ng kaniyang kanang kamay.

⁵⁵Il chassa devant eux les nations, Leur distribua le pays en héritage, Et fit habiter dans leurs tentes les tribus d'Israël.

⁵⁵Pinalayas din niya ang mga bansa sa harap nila, at binahagi sa kanila na pinakamana sa pamamagitan ng pising panukat, at pinatahan ang mga lipi ng Israel sa kanilang mga tolda.

⁵⁶Mais ils tentèrent le Dieu Très-Haut et se révoltèrent contre lui, Et ils n'observèrent point ses ordonnances.

⁵⁶Gayon ma'y nanukso at nanghimagsik sila laban sa Kataastaasang Dios, at hindi iningatan ang kaniyang mga patotoo;

⁵⁷Ils s'éloignèrent et furent infidèles, comme leurs pères, Ils tournèrent, comme un arc trompeur.

⁵⁷Kundi nagsitalikod, at nagsigawang may paglililo na gaya ng kanilang mga magulang: sila'y nagsilisyang parang magdarayang busog.

⁵⁸Ils l'irritèrent par leurs hauts lieux, Et ils excitèrent sa jalousie par leurs idoles.

⁵⁸Sapagka't minungkahi nila siya sa galit ng kanilang mga mataas na dako, at kinilos nila siya sa panibugho ng kanilang mga larawang inanyuan.

⁵⁹Dieu entendit, et il fut irrité; Il repoussa fortement Israël.

⁵⁹Nang marinig ito ng Dios, ay napoot, at kinayamutang lubha ang Israel:

⁶⁰Il abandonna la demeure de Silo, La tente où il habitait parmi les hommes;

⁶⁰Sa gayo'y kaniyang pinabayaan ang tabernakulo ng Silo, ang tolda na kaniyang inilagay sa gitna ng mga tao;

⁶¹Il livra sa gloire à la captivité, Et sa majesté entre les mains de l'ennemi.

⁶¹At ibinigay ang kaniyang kalakasan sa pagkabihag, at ang kaniyang kaluwalhatian ay sa kamay ng kaaway.

⁶²Il mit son peuple à la merci du glaive, Et il s'indigna contre son héritage.

⁶²Ibinigay rin niya ang kaniyang bayan sa tabak; at napoot sa kaniyang mana.

⁶³Le feu dévora ses jeunes hommes, Et ses vierges ne furent pas célébrées;

⁶³Nilamon ng apoy ang kanilang mga binata; at ang mga dalaga nila'y hindi nagkaroon ng awit ng pagaasawa.

⁶⁴Ses sacrificateurs tombèrent par l'épée, Et ses veuves ne pleurèrent pas.

⁶⁴Ang mga saserdote nila'y nabuwal sa pamamagitan ng tabak; at ang mga bao nila'y hindi nanganaghoy.

⁶⁵Le Seigneur s'éveilla comme celui qui a dormi, Comme un héros qu'a subjugué le vin.

⁶⁵Nang magkagayo'y gumising ang Panginoon na gaya ng mula sa pagkakatulog, gaya ng malakas na tao na humihiyaw dahil sa alak.

⁶⁶Il frappa ses adversaires en fuite, Il les couvrit d'un opprobre éternel.

⁶⁶At sinaktan niya sa likod ang kaniyang mga kaaway: inilagay niya sila sa laging kadustaan.

⁶⁷Cependant il rejeta la tente de Joseph, Et il ne choisit point la tribu d'Ephraïm;

⁶⁷Bukod dito'y tinanggihan niya ang tolda ng Jose, at hindi pinili ang lipi ni Ephraim;

⁶⁸Il préféra la tribu de Juda, La montagne de Sion qu'il aimait.

⁶⁸Kundi pinili ang lipi ni Juda, ang bundok ng Zion na kaniyang inibig.

⁶⁹Et il bâtit son sanctuaire comme les lieux élevés, Comme la terre qu'il a fondée pour toujours.

⁶⁹At itinayo niya ang kaniyang santuario na parang mga kataasan, parang lupa na kaniyang itinatag magpakailan man.

⁷⁰Il choisit David, son serviteur, Et il le tira des bergeries;

⁷⁰Pinili naman niya si David na kaniyang lingkod, at kinuha niya siya mula sa kulungan ng mga tupa:

⁷¹Il le prit derrière les brebis qui allaitent, Pour lui faire paître Jacob, son peuple, Et Israël, son héritage.

⁷¹Dinala niya siya na mula sa pagsunod sa mga tupa ng nagpapasuso, upang maging pastor ng Jacob na kaniyang bayan, at ang Israel na kaniyang mana.

⁷²Et David les dirigea avec un coeur intègre, Et les conduisit avec des mains intelligentes.

⁷²Sa gayo'y siya ang kanilang pastor ayon sa pagtatapat ng kaniyang puso; at pinatnubayan niya sila sa pamamagitan ng kabihasahan ng kaniyang mga kamay.