¹ნუ მრავალნი ჰმოძღურით, ძმანო ჩემნო! უწყოდეთ, რამეთუ უდიდესი სასჯელი მოვიღოთ.

¹Ex inhermân, moco chixjunil ta te'xq'ue rib sa' li c'anjel naxbânu laj tzolonel xban nak nim li îk cuan sa' xbên ut cau târakek' âtin sa' xbêneb cui inc'a' neque'xbânu li c'a'ru neque'xye.

²რამეთუ ფრიად ვსცთებით ყოველნივე. რომელი სიტყჳთ არა სცთებოდის, იგი სრული კაცი არს, შემძლებელ არს იგი აღჳრ-სხმად ყოვლისავე გუამისა.

²Chikajunilo lâo nocopalto' chi coc' aj sa'. Cui cuan junak mâc'a' xpaltil riq'uin li râtin, a'an tz'akal re ru. Li ani naru naxcuy rib riq'uin li naxye, naru ajcui' naxcuy rib riq'uin li c'a'ru naraj xbânunquil.

³უკუეთუ ცხენსა აღჳრნი აღუსხნით დამორჩილებად ჩუენდა იგი, და ყოველი გუამი მისი მოვაქციით.

³Lâo nakaq'ue jun li ch'îch' sa' re li cacuây re nak tâabînk chiku ut riq'uin li ch'îch' a'an nakaberesi li cacuây.

⁴აჰა ესერა, ნავებიცა იგი დიდ-დიდები და ფიცხელთაგან ქართა მიმოტაცებულნი მოიქცევიან მცირისაგან საჭისა, ვიდრეცა-იგი ჰნებავნ მისლვად მმართებელსა მას მათსა.

⁴Cheq'uehak retal li jucub. Usta k'axal nim ut nac'ame' xban li cacuil ik', aban cuan jun ch'ina ch'îch' naberesin re. Ut riq'uin li ch'îch' a'an laj ch'e'ol re naru naxc'am li jucub bar naraj xc'ambal.

⁵ეგრეცა, ენაჲ მცირე ასოჲ არს და დიდად მაღლოის. აჰა ესერა, მცირემან ცეცხლმან რავდენი ნივთი აღაგზნის!

⁵Jo'can ajcui' li ru'uj ak'. K'axal ca'ch'in aban nanumta naxye. Chanchan li xam. Riq'uin yal jun ratz'um li xam tânak sa' junak q'uiche' tixc'at chixjunil li q'uiche'.

⁶და ენაჲ ეგრეთვე ცეცხლ არს, სამკაული სიცრუისაჲ. ენაჲ დადგრომილ არს ასოთა შინა ჩუენთა, რომელი შეაგინებს ყოველსა გუამსა და აღაგზნებს ურმის თუალსა მას შესაქმისასა და აღგზნებულ არს გეჰენიისაგან.

⁶Numtajenak xyibal ru naxye li ru'uj ak'. Chanchan lix mâusilal li ruchich'och'. Li ru'uj kak', a'an jun xcha'al li katz'ejcual k'axal ca'ch'in; aban riq'uin li mâusilal naxye, naxpo' kana'leb. Lix mâusilal nachal chak sa' xbalba ut naxpo' kana'leb sa' kayo'lajic toj chalen sa' li kacamic.

⁷რამეთუ ყოველივე ბუნებაჲ მჴეცთა და მფრინველთაჲ და ქუეწარმავალთაჲ და მცურვალთაჲ დაიმწყსების და დამწყსილ არს ბუნებასა ქუეშე კაცთასა.

⁷Naru xtûlanobresinquil chixjunil li xul, jo' li neque'bêc, li neque'rupupic, li neque'xjucuqui rib ut li neque'cuan sa' ha'. Li cuînk ac xtûlanobresi q'uila pây chi xul.

⁸ხოლო ენაჲ კაცთაჲ ვერვის ჴელ-ეწიფების დამწყსად, დაუპყრობელი ბოროტი, სავსე გესლითა მაკუდინებელითა,

⁸Aban li ru'uj ak' mâ ani naru natûlanobresin re. Li ru'uj ak', a'an jun li inc'a' us. Mâ ani naru nak'usuc re. Li naxye li ru'uj ak' chanchan xmay li c'anti' li nacamsin.

⁹რამეთუ მით ვაკურთხევთ ღმერთსა და მამასა. და მითვე ვსწყევთ კაცთა, რომელნი მსგავსად ღმრთისა შექმნულ არიან.

⁹Riq'uin li ru'uj kak' nakalok'oni li Acuabej Dios ut riq'uin ajcui' li ru'uj kak' nakamajecua li kas kîtz'in ut eb a'an yo'obtesinbileb xban li Dios jo' li rilobâl.

¹⁰მიერვე პირით გამოვალს კურთხევაჲ და წყევაჲ. არა ჯერ-არს, ძმანო ჩემნო საყუარელნო, ესე ესრეთ ყოფად.

¹⁰Riq'uin lix tz'ûmal ke nakalok'oni li Dios ut riq'uin ajcui' lix tz'ûmal ke nocomajecuan. Ex inhermân, inc'a' us cui takabânu chi jo'can.

¹¹ნუუკუე წყაროჲსაგან მისვე თუალისა აღმოდინ ტკბილი და მწარე?

¹¹Cheq'uehak retal. Sa' junak yu'am ha' inc'a' naru na-el chak ca' pây chi ha'. Cui na-el li châbil ha' inc'a' naru na-el chak li atz'am xsa', chi moco naru na-el chak li châbil ha' sa' li atz'am xsa'.

¹²ეგების-მეა, ძმანო ჩემნო, ვითარმცა ლეღვმან ზეთის ხილი გამოიღო, გინა ვენაჴმან ლეღჳ? ეგრეთვე ვერცა ერთი წყაროჲ მარილიანსა და ტკბილსა წყალსა აღმოცენებად.

¹²Ex inhermân, lix che'el li higo, ¿ma naru narûchin li aceituna? Ut lix che'el li uva, ¿ma naru narûchin li higo? Inc'a'. Jo'can ajcui' sa' li yu'am ha' atz'am xsa', inc'a' naru na-el li châbil ha'.

¹³ვინ არს ბრძენ და მეცნიერ თქუენ შორის, აჩუენენ კეთილად სლვისაგან საქმენი თჳსნი სიმშჳდითა სიბრძნისაჲთა.

¹³Li ani cuanqueb xna'leb sa' êyânk ut neque'xnau xyâlal chi us, che'xc'utak sa' tûlanil lix châbilaleb a' yal chanru lix na'lebeb.

¹⁴ხოლო უკუეთუ შური მწარე გაქუნდეს და ჴმდომაჲ გულთა შინა თქუენთა, ნუ იქადით და სტყუით ჭეშმარიტებასა ზედა.

¹⁴Cui toj cuan li c'ahînc ut li cakalînc êriq'uin, mênimobresi êrib chixyebal nak cuan êna'leb. Riq'uin xbânunquil a'an yôquex chi tic'ti'ic ut xmukbal lix yâlal.

¹⁵არა არს ესე სიბრძნე ზეგარდამოსრული, არამედ ქუეყანისჲ, მშჳნვიერი და საეშმაკოჲ.

¹⁵A'an mâcua' li na'leb naxq'ue li Dios. Xna'leb ban li ruchich'och'. A'an yal xc'a'uxeb cuînk ut q'uebil xban laj tza.

¹⁶რამეთუ სადა არს შური და ჴდომაჲ, მუნ შფოთი და ყოველი ბოროტისა საქმჱ.

¹⁶Bar nacuan cui' li cakalînc ut li k'etk'etil, aran ajcui' nacuan po'oc ch'ôlej ut yalak c'a'ru chi mâusilalil.

¹⁷ხოლო ზეგარდმოჲ სიბრძნე პირველად სიწმიდე არს და მერმე მშჳდობაჲ, სახიერებაჲ, მორჩილებაჲ, სავსე წყალობითა და ნაყოფითა საქმეთა კეთილთაჲთა განუკითხველ და შეუორგულებელ.

¹⁷Li ani q'uebileb xna'leb xban li Dios, tz'akal re ru lix yu'ameb. Cuanqueb sa' usilal, châbileb ut tûlaneb. Neque'uxtânan u, neque'xbânu li us, ut inc'a' neque'balak'in. Junelic yâl neque'âtinac.Li q'uebileb xna'leb xban li Dios cuanqueb sa' usilal ut neque'xtenk'a ajcui' li ras rîtz'in chi cuânc sa' usilal.

¹⁸რამეთუ ნაყოფი სიმართლისაჲ დაეთესვის მშჳდობით მათთჳს, რომელნი ჰყოფენ მშჳდობასა.

¹⁸Li q'uebileb xna'leb xban li Dios cuanqueb sa' usilal ut neque'xtenk'a ajcui' li ras rîtz'in chi cuânc sa' usilal.