¹იყო ვინმე კაცი ფარისეველთაგანი, სახელით ნიკოდიმოს, მთავარი ჰურიათაჲ.

¹Huan, pharisaite laka mi, a min Nikodem, judate vaihawmpa khat a oma,

²ესე მოვიდა იესუჲსა ღამე და ჰრქუა მას: რაბი, უწყით, რამეთუ ღმრთისა მიერ მოსრულ ხარ მოძღურად, რამეთუ ვერვის ჴელ-ეწიფების სასწაულთა ამათ საქმედ, რომელთა შენ იქმ, უკუეთუ არა ღმერთი იყოს მის თანა.

²Huai mi tuh janin Jesu kiangah a honga, a kiangah, Rabbi, Pathiana kipana hongpai sinsakpa na hi chih ka thei uhi. Pathian a kianga a om keiin hiai thil lamdang na hih bang kuamahin a hih theikei ding, a chi a.

³მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ამენ, ამენ გეტყჳ შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშვეს მეორედ, ვერ ჴელ-ეწიფების ხილვად სასუფეველი ცათაჲ.

³Huan, Jesun a dawnga, a kiangah, Chihtaktakin, chihtaktakin ka honhilh ahi, Mi kuapeuh a pian thak kei aleh Pathian gam a mu theikei, a chi a.

⁴ჰრქუა მას ნიკოდიმოს: ვითარ ჴელ-ეწიფების კაცსა ბერსა შობად? ნუუკუე შესაძლებელ არს მუცელსა დედისა თჳსისასა შესლვად მეორედ და შობად?

⁴Nikodemin a kiangah, Mi a tek nungin bang chin a piang thei dia? A nu gila nihvei lutin a piang thei dia hia? a chi a.

⁵მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ამენ, ამენ გეტყჳ შენ: უკუეთუ ვინმე არა იშვეს წყლისაგან და სულისა, ვერ ჴელ-ეწიფების შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა.

⁵Jesun a dawnga, Chihtaktakin, chihtaktakin kon hilh ahi, kuapeuhmah tuia leh Khaa piang ahih kei leh Pathian gam a lut theikei.

⁶შობილი იგი ჴორცთაგან ჴორცი არს და შობილი იგი სულისაგან სული არს.

⁶Sa suan peuhmah sa ahi a, Kha suan peuhmah kha ahi.

⁷ნუ გიკჳრნ, რამეთუ გარქუ შენ ესე: ჯერ-არს თქუენდა მეორედ შობაჲ.

⁷Na pianthak ngeingei ding ahi konchih lamdang sa ken.

⁸სულსა ვიდრეცა უნებნ, ქრინ, და ჴმაჲ მისი გესმის, არამედ არა იცი, ვინაჲ მოვალს და ვიდრე ვალს. ესრეთ არს ყოველი შობილი სულისაგან.

⁸Huih a utnana ah a nunga, a ging na ja hi, himahleh koia kipana hongpai ahia, koiah ahia a hoh ding chihleng na thei ngal keia; kuapeuh Khaa piang tuh huchibang mahin a om hi, a chi a.

⁹მიუგო ნიკოდიმოს და ჰრქუა მას: ვითარ შესაძლებელ არს ყოფად ესე?

⁹Huan, Nikodemin a dawnga, a kiangah, Hiai bangchin a om thei dia? a chi a.

¹⁰მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: შენ ხარ მოძღუარი ისრაჱლისაჲ და ესე არა იცია?

¹⁰Jesun a dawnga, a kiangah, Israelte sinsakpa na hi ngala, huaite na theikei maw?

¹¹ამენ, ამენ გეტყჳ შენ, რამეთუ: რომელი ვიცით, ვიტყჳთ, და რომელი ვიხილეთ, ვწამებთ, და წამებასა ჩუენსა არა შეიწყნარებთ.

¹¹Chihtaktakin, chihtaktakin ka honhilh ahi, kou ka theih uh ka gen ua, ka muh uh ka theisak uh; himahleh, ka thu theihsak uh na sang ngal kei uhi.

¹²უკუეთუ ქუეყანისაჲ გითხარ თქუენ, და არა გრწამს, ვითარ უკუე ზეცისაჲ გითხრა თქუენ, და გრწმენეს?

¹²Khovela thil ka honhilh bawn ging louten, vana thil honhilh leng bang chin na taksang ding ua?

¹³და არავინ აღჴდა ზეცად, გარნა რომელი-იგი გარდამოჴდა ზეცით - ძე კაცისაჲ, რომელი არს ზეცათა შინა.

¹³Van ah kuamah a kah ngei kei a, van akipana hongsukpa kia loungal, Mihing Tapa vana ompa tuh.

¹⁴და ვითარცა-იგი მოსე აღამაღლა გუელი უდაბნოს, ეგრეთ ჯერ-არს ამაღლებაჲ ძისა კაცისაჲ.

¹⁴Huan, Mosiin gamdaia gul a khaikang bangin, Mihing Tapa khai kangin a om ding ahi;

¹⁵რაჲთა ყოველსა რომელსა ჰრწმენეს იგი, არა წარწყმდეს, არამედ აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

¹⁵kuapeuh a gingtain amah jiaka khantawna hinna a neihna dingin.

¹⁶რამეთუ ესრეთ შეიყუარა ღმერთმან სოფელი ესე, ვითარმედ ძეცა თჳსი მხოლოდ-შობილი მოსცა მას, რაჲთა ყოველსა რომელსა ჰრწმენეს იგი, არა წარწყმდეს, არამედ აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

¹⁶Banghanghiam chih leh, Pathianin khovel a it mahmah a, huchin a Tapa tang neihsun a pia hi, huchia kuapeuh amah gingta tuh a man that louh a, khantawna hinna a neih jawkna dingin.

¹⁷რამეთუ არა მოავლინა ღმერთმან ძე თჳსი სოფლად, რაჲთა დასაჯოს სოფელი, არამედ რაჲთა აცხოვნოს სოფელი მის მიერ.

¹⁷Khovel siam louh tangsak dingin Pathianin Tapa khovel ah a sawl kei, khovel amah vanga a hin theihna ding in a sawl ahi jaw hi.

¹⁸რომელსა ჰრწმენეს მისი, არა დაისაჯოს; ხოლო რომელსა არა ჰრწმენეს, აწვე დასჯილ არს, რამეთუ არა ჰრწმენა სახელისა მიმართ ძისა ღმრთისა მხოლოდ-შობილისა.

¹⁸Kuapeuh amah gingta tuh siam louhin a om kei ding a, kuapeuh a gingta lou tuh, tu a patin siam louhin a om pah ngal hi, Pathian Tapa tang neih sun min a gintak louh jiakin.

¹⁹და ესე არს სასჯელი, რამეთუ ნათელი მოვიდა სოფლად, და შეიყუარეს კაცთა ბნელი, ვიდრე ნათელი, რამეთუ იყვნეს საქმენი მათნი ბოროტ.

¹⁹Hiai tuh siam louhna ahi, vak khovel ah a honga, himahleh min vak sangin mial a it jaw uh, a thilhihte uh a gitlouh jiakin.

²⁰რამეთუ ყოველი რომელი ბოროტსა იქმს, სძულს მას ნათელი და არა მოვალს ნათელსა, რაჲთა არა ემხილნენ საქმენი მისნი.

²⁰Kuapeuh thil gilou hih in vak a ho nak, vakah leng a hongpai kei hi; huchi lou in jaw a thilhihte a lang kha ding.

²¹ხოლო რომელი იქმნ ჭეშმარიტებასა, მოვალს ნათლად, რაჲთა ცხად იყვნენ საქმენი მისნი, რამეთუ ღმრთისა მიერ ქმნულ არიან.

²¹Ahihhangin, kuapeuh a dik hih tuh a thilhihte Pathian jiaka hih a ahi chih a latna dingin, vakah a hong jel hi, a chi a.

²²ამისა შემდგომად მოვიდა იესუ და მოწაფენი მისნი ქუეყანად ჰურიასტანისა და მუნ იყოფოდა მათ თანა და ნათელ-სცემდა.

²²Huai khitin Jesu a nungjuite toh Judia gamah a hoh ua, huaiah Jesu a kiang uah a om nilouh a, a baptis jel hi.

²³იყო იოვანეცა და ნათელ-სცემდა ენონს, მახლობელად სალიმსა, რამეთუ წყალნი ფრიად იყვნეს მუნ, და მოვიდოდეს და ნათელს-იღებდეს მისგან.

²³Johan inleng Ainon ah, Salim kho kiangah a baptis sama, huaia tui a tam jiakin; huan, mi a hong ua, baptisma a tang duamduam uhi.

²⁴რამეთუ არღა შევრდომილ იყო იოვანე საპყრობილედ.

²⁴Huchihlaiin Johan suangkulh ah a khum nai ngal kei ua.

²⁵და იყო გამოძიებაჲ მოწაფეთაგან იოვანესთა ჰურიათა თანა განწმედისათჳს.

²⁵Huan, Johan nungjuite leh Juda khat, silsiang thu ah a na kisel ua.

²⁶და მოვიდეს იოვანესა და ჰრქუეს მას: რაბი, რომელი-იგი იყო შენ თანა წიაღ იორდანესა, რომლისათჳს შენ სწამე, აჰა იგი ნათელ-სცემს, და ყოველნი მივლენან მისა.

²⁶Huan, Johan kiangah a hongpai ua, a kiangah, Rabbi, Jordan gala na kianga om, a thu mi na theihsakpan, ngai dih, huai min mi a baptis a, mi tengteng a kiangah a hongpai uhi, a chi ua.

²⁷მიუგო იოვანე და ჰრქუა მათ: ვერ ჴელ-ეწიფების კაცსა მოღებად თავით თჳსით არცა ერთი რაჲ, უკუეთუ არა არს მოცემულ მისა ზეცით.

²⁷Johanin a dawng a, Mihingin bangmah a nei theikei uh, vana mi piak a hih kei leh.

²⁸თქუენ თჳთ მეწამებით მე, რამეთუ ვთქუ: არა ვარ მე ქრისტე, არამედ მოვლინებულ ვარ წინაშე მისსა.

²⁸Kei Kris ka hi kei hi, a maa mi sawl ka hi, ka chih, noumau mahmah hontheihpihte na hi uhi.

²⁹რომელსა აქუნდეს სძალი, იგი სიძე არს; ხოლო მეგობარი სიძისაჲ რომელი დგას და ესმის მისი, სიხარულით უხარის ჴმითა სიძისაჲთა. ესე უკუე სიხარული ჩემი აღსრულებულ არს.

²⁹Mou neipa tuh mou pasal ahi; himahleh, mouneipa lawm dinga a thu ja tuh, mouneipa aw jiakin a kipak mahmah a; en un ka kipahna a tungta ahi.

³⁰მისა ჯერ-არს აღორძინებად, ხოლო ჩემდა მოკლებად.

³⁰Amah a lian semsem dinga, kei bel ka kiam semsem ding hi.

³¹ზეგარდამომავალი იგი ყოველთა ზედა არს. და რომელი არს ქუეყანით, ქუეყანისაგანი არს და ქუეყანისასა იტყჳს, ხოლო ზეცით მომავალი ყოველთა ზედა არს.

³¹Tung lama kipana hongpai jaw mi tengteng sanga tungnungpen ahi; leia kipan bel leia ahi a, lei thu a gen nak, vana kipana hongpaipa jaw mi tengteng sanga tungnungpen ahi.

³²და რომელი იხილა და ესმა, ამას წამებს, და წამებასა მისსა არავინ მიიღებს.

³²A muh leh a jak peuh a theisak jel ahi; kuamahin a thu theihsak a taksang kei uh.

³³რომელმან მიიღო წამებაჲ მისი, დაჰბეჭდა, რამეთუ ღმერთი ჭეშმარიტ არს.

³³A thu theihsak taksangin, Pathian mi diktat ahi, chih a kipsak hi.

³⁴და რომელი მოავლინა ღმერთმან, სიტყუათა ღმრთისათა იტყჳს, რამეთუ არა ზომით მოსცა ღმერთმან სული.

³⁴Pathian sawlin Pathian thu a gen hi; aman jaw teh chitchiatin Kha a pe ngal keia.

³⁵მამასა უყუარს ძე და ყოველივე მოსცა ჴელთა მისთა.

³⁵Pan Tapa a it a, a khutah bangkim a vekin a peta hi.Kuapeuh Tapa gingtain khantawna hinna a nei; himahleh, Tapa thu manglouin hinna a neikei ding a, Pathian hehna a tungah a om jaw hi, a chi a.

³⁶რომელსა ჰრწმენეს ძე, აქუნდეს ცხორებაჲ საუკუნოჲ, ხოლო რომელი ურჩ იყოს ძისა, არა იხილოს ცხორებაჲ, არამედ რისხვაჲ ღმრთისაჲ დადგრომილ არს მის ზედა.

³⁶Kuapeuh Tapa gingtain khantawna hinna a nei; himahleh, Tapa thu manglouin hinna a neikei ding a, Pathian hehna a tungah a om jaw hi, a chi a.