1ეტყოდა მათ იგავსაცა, ვითარ-იგი ჯერ-არს მათა მარადის ლოცვაჲ, და რაჲთა არა ეწყინებოდის ლოცვასა შინა.
1Huan, lungke louin a thum gige ding uh ahi chih theihna dingin akiang uah gentehna a gen a:
2და იტყოდა: მსაჯული ვინმე იყო ქალაქსა შინა, ღმრთისა არა ეშინოდა და კაცთაგან არა ჰრცხუენოდა.
2Koilai khua hiamah thukhenmi khat a oma, huai min Pathian a lau keia, mihing leng a khawksa kei;
3და ქურივი ვინმე იყო მასვე ქალაქსა შინა. და მოვიდის მისა და ეტყჳნ: მისაჯე მე წინამოსაჯულისაგან ჩემისა.
3huan, huai khuaah meithai khat a oma; aman, Ka lang tungah phu honlaksak in, chiin, a kiangah a hoh zihzeh a.
4და არა ისმინის მისი, ვიდრე რომლად ჟამადმდე. ამისა შემდგომად თქუა გულსა შინა თჳსსა: დაღათუ ღმრთისა არა მეშინის და კაცთაგან არა მრცხუენის,
4Huan, amah tuh sawt khop a ut keia; himahleh, a nungin a lungsimin, Pathian lau louin mihing khawksa kei mah leng;
5ამისთჳს, რამეთუ შრომასა შემამთხუევს მე მარადის ქურივი ესე, უსაჯო მას, რაჲთა არა მარადის მოვიდოდის და მაწყინებდეს მე.
5hiai meithaiin honhihbuai jiakin a phu ka lak sak mai ding, huchilouin jaw, a hong zihzeh leh a honhih gim ek kha ding, a chi a.
6და ჰრქუა მათ უფალმან: ისმინეთ, რასა-იგი მსაჯული სიცრუვისაჲ იტყვს.
6Huan, Toupa mahin, Thukhenmi diktatlou thugen ja un.
7ხოლო ღმერთმან არა-მე ყოსა შურის-გებაჲ რჩეულთა მისთაჲ, რომელნი ღაღადებენ მისა დღე და ღამე, და სულგრძელ არს მათ ზედა?
7A tunguah dohzou tadih mahleh leng a mitel, a sun a jana amah samte phu tuh Pathianin a lak sak kei dia hia?
8გეტყჳ თქუენ: ყოს შურის-გებაჲ მათთჳს ადრე. ხოლო მო-რაჲ-ვიდეს ძე კაცისაჲ, პოვოს-მეა სარწმუნოებაჲ ქუეყანასა ზედა?
8Ka honhilh ahi, a phu uh a lak sak pah ding. Himahleh Mihing Tapa a hongpai hun chiangin leitungah tuabang ginna a honmu nadiam? a chi a.
9თქუა ვიეთამე მიმართ იგავი ესე, რომელნი ესვენ თავთა თჳსთა, ვითარმედ მართალ არიან, და შეურაცხ-ჰყოფენ სხუათა,
9Huan, mi diktat hih kigingta a, mi dang tengteng musit kuate hiam kiangah hiai gentehna thu leng a gen a:
10ვითარმედ: ორნი კაცნი აღვიდოდეს ლოცვად ტაძარსა მას: ერთი ფარისეველი და ერთი მეზუერე.
10Mi nih Pathian biakin ah thum dingin a hoh tou ua; khat tuh Pharisai ahi a, khat tuh siahkhonmi ahi.
11ფარისეველი იგი წარდგა და ამას ილოცვიდა თჳსაგან: ღმერთო, გმადლობ შენ, რამეთუ არა ვარ, ვითარცა სხუანი კაცნი, მტაცებელ, ცრუ და მემრუშე, გინა ვითარცა ესე მეზუერე,
11Pharisai tuh a dinga, amah kiain hichibangin a thum a: Pathian, mi dang, a negute, dikloute, angkawmte bang ka hih louh jiak leh, hiai siahkhonmi bang leng ka hih louh jiakin na tungah ka kipak hi.
12ვიმარხავ ორ-გზის შაბათსა შინა და ათეულსა შევსწირავ ყოვლისაგან მონაგებისა ჩემისა.
12Nipikal khat tengin nihvei an ka ngawl jel; ka neih teng sawm ah khat ka pe jela, a chi a.
13ხოლო მეზუერე იგი შორს დგა და არა იკადრებდა თუალთაცა ზე ახილვად, არამედ იცემდა მკერდსა და იტყოდა: ღმერთო, მილხინე ცოდვილსა ამას.
13Siahkhonmin bel gamla taka dingin, van lam leng a dak ngam keia, Pathian, kei mi khial, ka tungah zahngai in, chiin, a awm a kitum a.
14გეტყჳ თქუენ: გარდამოვიდა ესე განმანათლებული სახედ თჳსა, ვიდრე ფარისეველი იგი, რამეთუ ყოველმან რომელმან აღიმაღლოს თავი თჳსი, იგი დამდაბლდეს; და რომელმან დაიმდაბლოს თავი თჳსი, იგი ამაღლდეს.
14Ka honhilh ahi, a masa sangin huai mipen tuh siam tangin a in ah a pai kheta. Kingaithupi peuh a niam ding ua, kingainiam tuh pahtawiin a om ding, a chi a.
15მოჰგურიდეს მას ყრმებსაცა, რაჲთა მიეახლნენ მას. და ვითარცა იხილეს მოწაფეთა, აყენებდეს მათ.
15Huan, a khoih dingin a kiangah a naungekte uh a honpi ua; nungjuiten bel huai a muh tak un a natai ua.
16ხოლო იესუ მოუწოდა მათ და ჰრქუა: აცადეთ ყრმებსა მაგას მოსლვად ჩემდა და ნუ აყენებთ მაგათ, რამეთუ ეგევითართაჲ არს სასუფეველი ღმრთისაჲ.
16Himahleh, Jesun amau a sama, Naupang neute ka kiangah honpai sak unla, kham kei un, Pathian gam huchibang mite a ahi ngala.
17ამენ გეტყჳ თქუენ: რომელმან არა შეიწყნაროს სასუფეველი ღმრთისაჲ, ვითარცა ყრმაჲ, ვერ შევიდეს მას შინა.
17Chihtaktakin ka honhilh ahi, Kuapeuh Pathian gam naupang neuin a kipahpih banga kipahpih lou tuh a sungah alut keihial ding, a chi a.
18და ჰკითხა ვინმე მას მთავარმან და ჰრქუა: მოძღუარო სახიერო, რაჲ საქმე ვქმნე, რაჲთა ცხორებაჲ საუკუნოჲ დავიმკჳდრო?
18Huan, vaihawmmi kuahiamin, a kiangah, Sinsakpa hoih, khantawn hinna tanna dingin bang ka hih dia? chiin, a donga.
19ჰრქუა მას იესუ: რაჲსა მეტყჳ მე სახიერით? არავინ არს სახიერ, გარნა მხოლოჲ ღმერთი.
19Huan, Jesun a kiangah, Bangdia hoih honchi? mi khat kia ngallou kuamah hoih a om kei, huai tuh Pathian ahi.
20მცნებანი იცნი: ნუ იმრუშებ, ნუ კაც-ჰკლავ, ნუ იპარავ, ნუ ცილსა სწამებ, პატივ-ეც მამასა შენსა და დედასა შენსა.
20Thupiakte na thei vo oi, Angkawm ken, Tualthat ken, Gu ken, Hek ken, Na nu leh pa pahtawi in, chihte, a chi a.
21ხოლო მან თქუა: ეგე ყოველნი დავიმარხე სიყრმით ჩემითგან.
21Huan, aman, Huai thu tengteng ka naupan chik a kipan ka jui jel, achia.
22ესმა რაი ესე იესუს, ჰრქუა მას: ერთიღა გაკლს შენ: ყოველი, რაჲცა გაქუს, განყიდე და მიეც გლახაკთა და გაქუნდეს საუნჯე ცათა შინა და მოვედ და შემომიდეგ მე.
22Huan, Jesun huai a jakin a kiangah, Tuin leng thil khat na sam hi; na neih tengteng juak inla, tagahte kiangah hawm in, huchiin vanah gou na nei ding; huan, hongpai inla, honjui in, a chi a.
23და ვითარცა ესმა ესე მას, მწუხარე იქმნა, რამეთუ იყო მდიდარ ფრიად.
23Aman bel, huai thute a jakin a lungkham mahmah a, a hauh mahmah jiakin.
24ვითარცა იხილა იგი იესუ, რამეთუ შეწუხნა, თქუა, ვითარმედ: ძნიად შევიდენ სასუფეველსა ღმრთისასა, რომელთა აქუნდეს საფასე!
24Huchiin, Jesun amah tuh a ena, Sum haute Pathian gama lut haksa na e:
25უადვილეს არს მანქანისა საბელი ჴურელსა ნემსისასა განსლვად, ვიდრე მდიდარი შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა.
25Mi sumhau Pathian gama lut sangin sangawngsau phim bila lut suak a nuam jaw ahi, a chi a.
26ხოლო რომელთა-იგი ესმა, ჰრქუეს მას: და ვის ჴელ-ეწიფების ცხორებად?
26Huan, huai thu zaten, Huchi a hihin kua hotdamin a om thei dia? a chi ua.
27მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: შეუძლებელი კაცთაგან შესაძლებელ არს ღმრთისა მიერ.
27Aman tuh, Mihing hih vual louh Pathian hih theih ahi, a chi a.
28ჰრქუა მას პეტრე: აჰა ესერა ჩუენ დაუტევეთ ყოველი და შეგიდეგით შენ.
28Huan, Peterin, ngai in, kou ka in uh leh lou pai sanin kon jui ua, a chi a.
29ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არავინ არს, რომელმან დაუტევა სახლი, გინა მამაჲ, გინა დედაჲ, გინა ძმანი, გინა ცოლი, გინა შვილი სასუფეველისათჳს ღმრთისა,
29Huan, aman, a kiang uah, Chih taktakin ka honhilh ahi, Kuapeuh Pathian gam jiaka, in hiam, ji hiam, unaute hiam, nu le pa hiam, tate hiam paisan photphot,
30რომელმან არა მიიღოს მრავალი წილი ჟამსა ამას და საუკუნესა მომავალსა ცხორებაჲ საუკუნოჲ.
30tu dam sung mahmahin a sanga tam jaw mu lou ding kuamah a om kei, hun hongtung lai dinga khantawna hinna toh, a chi a.
31და წარიყვანნა ათორმეტნი იგი და ჰრქუა მათ: აჰა ესერა აღვალთ იერუსალჱმდ, და აღესრულნენ ყოველნი წერილნი წინაწარმეტყუელთანი ძესა ზედა კაცისასა:
31Huan, sawm leh nihte a kiangah api tuama, a kiang uah, Ngai un, Jerusalem khua a hoh tou ding i hi ua; jawlneite thu gelh tengteng Mihing Tapa tungah a tung ding.
32რამეთუ მიეცეს ჴელთა წარმართთასა, და ეკიცხევდენ მას, და იგინოს, და ჰნერწყუვიდენ
32Jentelte kiangah piakin a om ding a, nuihzabawlna din a zang ding uh, zumhuai takin a bawl ding ua, chil a siat ding uh;
33და ტანჯონ და მოკლან იგი, და მესამესა დღესა აღდგეს.
33Huan, a vo ding ua, a hihlum ding uh; huan, ni thum niin a thou nawn ding, a chi a.
34და მათ არარაჲ გულისჴმა-ყვეს ესე, არამედ იყო სიტყუაჲ იგი დაფარულ მათგან, და არა იცოდეს თქუმული იგი.
34Huan, huai thute himhim a theisiam kei ua, a thu gen tuh a lak uah selin a oma, bang gen ahia chih leng a theikei uh.
35და იყო ვითარცა მიეახლნეს იერიქოდ, ბრმაჲ ვინმე ჯდა გზასა ზედა მთხოველად.
35Huan, hichi ahi a, Jeriko khua a tun kuanin, mittaw kuahiam lam geiah khut dohin a na tu a;
36ვითარცა ესმა, ვითარმედ ერი წარმოვალს, იკითხვიდა: რაჲ-მე არს ესე?
36huai min tuh mipi pai ging a ja a, bangchi thu a hitaa chih a donga.
37უთხრეს მას, ვითარმედ: იესუ ნაზარეველი წარმოვალს.
37Huan amau, Nazaret Jesu a pai ahi chih a hilh ua.
38და მან ღაღატ-ყო და თქუა: იესუ, ძეო დავითისო, შემიწყალე მე!
38Huchiin, aman, Jesu, David Tapa, ka tungah zahngai in, chiin, a kikou a.
39ხოლო რომელნი წინა-უძღოდეს, ჰრისხვიდეს მას, რაჲთა დადუმნეს. ხოლო იგი უფროჲს ღაღადებდა და იტყოდა: იესუ, ძეო დავითისო, შემიწყალე მე!
39Huan, a masaten dai dingin a tai ua, himahleh, David Tapa, honhehpih in, chiin, a kinak kou semsem a.
40და დადგა იესუ და ბრძანა მოწოდებაჲ მისი. და ვითარცა მოეახლა იგი, ჰკითხა მას:
40Huchiin, Jesu a dinga, a kianga honpi dingin thu a pia a;
41რაჲ გნებავს, და გიყო შენ? ხოლო მან ჰრქუა: უფალო, რაჲთა აღვიხილნე თუალნი.
41huan, a kiang a hongtun in, Na tungah bangchia ka hih ahia na deih? a chi a, a na donga. Huan, aman, Toupa, muh theih ka ut, a chi a.
42ხოლო იესუ ჰრქუა მას: აღიხილენ! სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ.
42Huan, Jesun a kiangah, Mu thei ta in, na ginna na dampih ahi, a chi a.Huan, thakhatin a mu thei pahtaa, Pathian phat kawm jelin amah a juita a; huan, mi tengtengin, huai a muh un, Pathian a phat uh.
43და მეყსეულად აღიხილნა და მისდევდა მას და ადიდებდა ღმერთსა. და ყოველმან ერმან იხილეს და აქებდეს ღმერთსა.
43Huan, thakhatin a mu thei pahtaa, Pathian phat kawm jelin amah a juita a; huan, mi tengtengin, huai a muh un, Pathian a phat uh.