¹Ya RAB, sensin benim Tanrım,Seni yüceltir, adını överim.Çünkü sen eskiden beri tasarladığın harikalarıTam bir sadakatle gerçekleştirdin.

²Kenti bir taş yığınına,Surlu kenti viraneye çevirdin.Yabancıların kalesiydi, kent olmaktan çıktı.Bir daha da onarılmayacak.

³Bundan ötürü güçlü uluslar seni onurlandıracak,Acımasız ulusların kentleri senden korkacak.

⁴Çünkü onların öfkesiDuvara çarpan sağanak gibi yükselince,Sen yoksulun, sıkıntı içindeki düşkünün kalesi,Sağanağa karşı sığınak,Sıcağa karşı gölgelik oldun.

⁵Yabancıların gürültüsünü çöl sıcağı gibi bastırırsın.Bulutun gölgesi sıcağı nasıl kırarsa,Bu acımasız adamların türküsü de öyle diniyor.

⁶Her Şeye Egemen RAB bu dağdaBütün uluslara yağlı yemeklerinVe dinlendirilmiş seçkin şarapların sunulduğuZengin bir şölen verecek.

⁷Bütün halkların üzerindeki örtüyü,Bütün ulusların üzerine örülmüş olan örtüyüBu dağda kaldıracak.

⁸Ölümü sonsuza dek yutacak.Egemen RAB bütün yüzlerden gözyaşlarını silecek.Halkının utancını bütün yeryüzünden kaldıracak.Çünkü RAB böyle diyor.

⁹O gün diyecekler ki,‹‹İşte Tanrımız budur;Ona umut bağlamıştık, bizi kurtardı,RAB Odur, Ona umut bağlamıştık,Onun kurtarışıyla sevinip coşalım.››

¹⁰RABbin eli bu dağın üzerinde kalacak,Ama Moav gübre çukurundaki saman gibiKendi yerinde çiğnenecek.

¹¹Oracıkta yüzmek isteyen biri gibi ellerini uzatacak,Ama kurnazlığına karşın RAB onun gururunu kıracak.

¹²RAB surlarındaki yüksek burçlarıDevirip yıkacak, yerle bir edecek.