¹‹‹Ey Babil, erden kız,İn aşağı, toprağa otur.Ey Kildani kızı,Tahtın yok artık, yere otur.Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana.

²Bir çift değirmen taşı al da un öğüt,Çıkar peçeni, kaldır eteğini.Baldırını aç, ırmaklardan geç.

³Çıplaklığın sergilenecek, mahrem yerlerin görünecek.Öç alacağım, kimseyi esirgemeyeceğim.››

⁴Bizim kurtarıcımızİsrailin Kutsalıdır.Onun adı ‹‹Her Şeye Egemen RABdir!››

⁵RAB diyor ki, ‹‹Ey Kildani kızı,Karanlığa çekilip sessizce otur.Çünkü bundan böyle ‹Ülkeler kraliçesi› demeyecekler sana.

⁶Halkıma öfkelenmiş,Mirasım olduğu halde onu bayağılaştırıpEline teslim etmiştim.Ama sen onlara acımadın,Yaşlılara bile çok ağır bir boyunduruk yükledin.

⁷‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun,Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin.

⁸‹‹Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü,İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok;Hiç dul kalmayacak,Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun.Dinle şimdi:

⁹Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek:Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşınHem dul kalacak,Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın.

¹⁰‹‹Kötülüğüne güvendin,‹Beni gören yok› diye düşündün.Bilgin ve bilgeliğin seni saptırdı.İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok› diyordun.

¹¹Ne var ki, felakete uğrayacaksın.Onu durduracak büyü yok elinde,Başına gelecek belayı önleyemeyeceksin.Üzerine ansızın hiç beklemediğin bir yıkım gelecek.

¹²Gençliğinden beri emek verdiğinMuskalarına, çok sayıda büyüye devam et;Belki yararını görür,Kimilerini titretirsin.

¹³Aldığın öğütlerin çokluğuSeni tüketti.Yıldız falcıların, yıldızbilimcilerin,Ay başlarında ne olacağını bildirenlerin,Şimdi kalksınlar daBaşına geleceklerden seni kurtarsınlar.

¹⁴‹‹Bak, hepsi anızdan farksız,Ateş yakacak onları.Canlarını alevden kurtaramayacaklar.Ne ısınmak için kor,Ne de karşısında oturulacak ateş olacak.

¹⁵Emek verdiğin adamlar böyle olacak.Gençliğinden beri alışveriş ettiğin herkesKendi yoluna gidecek,Seni kurtaran olmayacak.››