1Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:
1Unya si Bildad ang Suhitanhon, mitubag ug miingon:
2Wie lange wollt ihr doch Jagd auf Worte machen? Besinnet euch zuerst, redet dann!
2Hangtud anus-a ang pangayam ninyo sa mga pulong? Palandunga, ug sa human magasulti kita.
3Warum werden wir dem Vieh gleichgeachtet und sind so dumm in euren Augen?
3Ngano bang imong giisip kami nga mga mananap, Ug nahimong mahugaw sa imong mga mata?
4Du, der sich in seinem Zorne selbst zerfleischt, soll um deinetwillen die Erde verlassen werden und der Fels von seinem Orte wegrücken?
4Ikaw nga tungod sa imong kapungot nagabitas sa imong kaugalingon, Pagabiyaan ba ang kalibutan tungod kanimo? Kun pagabalhinon ba ang bato gikan sa iyang nahamutangan?
5Ja, des Gottlosen Licht erlischt, und die Flamme seines Feuers leuchtet nicht.
5Oo, ang suga sa mga dautan pagapalungon, Ug ang aligato sa iyang kalayo dili modan-ag.
6Das Licht verfinstert sich in seinem Zelte, und seine Leuchte erlischt über ihm.
6Ang kahayag mongitngit sa sulod sa iyang balong-balong, Ug ang lamparahan sa ibabaw niya pagapalongon.
7Seine Schritte treiben ihn in die Enge, und sein eigener Ratschlag wird ihn stürzen.
7Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon pagatul-iron, Ug ang iyang kaugalingong salabutan magahulog kaniya.
8Denn er wird mit seinem Fuß im Netz verstrickt und wandelt auf Fallgruben dahin.
8Kay pinaagi sa iyang kaugalingong mga tiil nahulog siya sa pukot, Ug siya naglakaw sa mga mata sa pukot.
9Eine Schlinge wird seine Ferse ergreifen, und ein Fallstrick hält ihn fest.
9Usa ka bitik magasakmit kaniya sa iyang tikod, Ug usa ka laang magagapus kaniya.
10Ein Garn ist für ihn auf dem Boden versteckt und eine Falle auf seinem Pfad.
10Anaay usa ka balatik nga gitago diha sa yuta alang kaniya, Ug usa ka balag-ong giandam kaniya sa iyang agianan.
11Von allen Seiten überfallen ihn Schrecknisse und verfolgen ihn auf Schritt und Tritt.
11May kahadlok makapalisang kaniya sa luyo ug luyo, Ug magagukod kaniya sa iyang mga tikod.
12Es hungert nach ihm sein Verderben, und sein Unglück steht neben ihm bereit.
12Ang iyang kusog mahuyang sa kagutom, Ang kadaut ginaandam sa iyang luyo.
13Es frißt die Glieder seines Leibes; der Erstgeborene des Todes zehrt seine Glieder auf.
13Ang mga bahin sa iyang lawas pagatunlon, Oo , ang iyang mga bahin igatulon sa anak nga panganay sa kamatayon.
14Er wird vertrieben aus seinem Zelte, seinem Zufluchtsort, und man führt ihn zum Könige der Schrecken.
14Pagalangkaton siya gikan sa balong-balong diin atua ang iyang pagsalig: Ug siya pagadad-on ngadto sa hari sa mga kahadlok.
15Sein Zelt wird von einem bewohnt, der ihm nicht zugehört, auf seine Wohnung wird Schwefel gestreut.
15Ang butang nga dili iya mahamutang sa iyang balong-balong; Sa iyang pinuy-anan igasabulak ang azufre.
16Unter ihm werden seine Wurzeln verdorren und über ihm seine Zweige verwelken.
16Ang iyang mga gamut sa ilalum magamala, Ug sa ibabaw ang iyang mga sanga mangalaya.
17Sein Gedächtnis wird verschwinden von der Erde, und sein Name wird auf den Straßen nicht genannt werden.
17Ang iyang handumanan mapala sa ibabaw sa yuta, Ug sa dalan ang iyang ngalan dili mahamutang.
18Man stößt ihn aus dem Licht in die Finsternis, er wird aus der Welt gejagt.
18Siya papahawaon gikan sa kahayag ngadto sa kangitngitan, Ug siya igasalikway gikan sa kalibutan.
19Kein Sproß noch Schoß bleibt ihm unter seinem Volk, und kein Entronnener wohnt in seinen Zelten.
19Dili siya makabaton ug mga anak, ni mga anak sa iyang mga anak sa taliwala sa iyang katawohan, Ni makabaton usab siya ug kabilin sa iyang ginapuy-an.
20ber seinen Tag entsetzen sich die Abendländer, und die Morgenländer ergreift Schrecken darob.
20Kadtong tanan nga magasunod kaniya manghitingala sa iyang adlaw, Ingon nga kadtong tanan nga nanghiuna nangalisang.
21So geht es der Wohnung des Ungerechten und so der Stätte dessen, der Gott nicht kennt!
21Sa pagkamatuod mao kana ang mga pinuy-anan sa mga dili matarung, Ug kini mao ang himutangan niadtong dili moila sa Dios.