German: Schlachter (1951)

Cebuano

Job

6

1Da antwortete Hiob und sprach:
1Unya si Job mitubag ug miingon:
2O daß mein Unmut und mein Unglück gegeneinander abgewogen und zugleich auf eine Waage gelegt würden!
2Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
3Denn nun ist es schwerer als Meeressand; darum sind meine Reden so verwirrt.
3Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
4Denn die Pfeile des Allmächtigen stecken in mir, mein Geist saugt ihr Gift; die Schrecken Gottes bestürmen mich.
4Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
5Schreit auch ein Wildesel beim Gras, brüllt auch ein Ochse, wenn er Futter hat?
5Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
6Kann man auch Fades essen ohne Salz, findet man am Eiweiß irgendwelchen Geschmack?
6Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
7Was meine Seele zu berühren verschmähte, das ist jetzt mein täglich Brot!
7Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila ; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
8O daß doch käme, was ich wünsche, und Gott meine Hoffnung erfüllte:
8Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
9daß es doch Gott gefiele, mich zu zermalmen, seine Hand auszustrecken und mich abzuschneiden!
9Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
10So bliebe mir noch der Trost (worüber ich frohlocken würde im schonungslosen Schmerz), daß ich von den Worten des Heiligen nicht abgefallen bin!
10Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
11Wie groß ist denn meine Kraft, daß ich noch ausharren, und wann kommt mein Ende, daß meine Seele sich gedulden soll?
11Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
12Ist mir denn der Steine Kraft gegeben, ist dies mein Fleisch etwa von Erz?
12Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
13Bin ich denn nicht hilflos und des Heils beraubt?
13Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
14Dem Verzagten soll sein Freund Mitleid erzeigen, selbst wenn er von der Furcht des Allmächtigen lassen sollte.
14Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
15Meine Brüder trügen wie ein Wildbach, wie das Bett der Wildbäche, die überlaufen,
15Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
16welche trübe werden vom Eis, wenn der Schnee sich darin birgt,
16Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
17die aber versiegen zur Zeit der Sommerglut und von ihrem Ort verschwinden, wenn es heiß wird.
17Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
18Es biegen ab von ihrem Wege die Karawanen, ziehen in die Wüste und verirren sich;
18Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
19es schauen sie die Karawanen Themas, die Reisegesellschaften Sebas hoffen auf sie.
19Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
20Aber sie werden in ihrer Hoffnung zuschanden; wenn sie dorthin kommen, sind sie enttäuscht.
20Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
21So seid auch ihr mir jetzt geworden; ihr schauet Schreckliches und fürchtet euch davor!
21Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
22Habe ich gesagt: «Gebet mir etwas!» oder «Bringt mir etwas von eurem Vermögen her;
22Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
23rettet mich aus der Hand des Feindes und erlöset mich von des Tyrannen Hand?»
23Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
24Belehret mich, so will ich schweigen,
24Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
25weiset mir nach, wo ich gefehlt! O wie eindringlich sind die Reden der Wahrheit! Aber was bringen eure Zurechtweisungen zu-recht?
25Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
26Gedenket ihr Worte zu bekritteln und haltet die Reden eines Verzweifelten für Wind?
26Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
27Ja, ihr werfet das Los über eine Waise und verhandelt euren Freund!
27Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
28Und nun seid doch so gefällig und schaut mich an, ob ich euch ins Angesicht lügen werde!
28Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
29Kehret um, tut nicht Unrecht! Ja, kehret um! noch bin ich im Recht!
29Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
30Ist denn Unrecht auf meiner Zunge, oder unterscheidet mein Gaumen nicht, was verderblich ist?
30Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?