1Gedenke, HERR, was uns widerfahren ist! Schau her und siehe unsere Schmach!
1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
2Unser Erbe ist den Fremden zugefallen, unsere Häuser den Ausländern.
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
3Wir sind Waisen geworden, vaterlos, unsere Mütter zu Witwen.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
4Unser Wasser trinken wir um Geld, unser Holz kommt uns gegen Bezahlung zu.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
5Unsere Verfolger sind uns beständig auf dem Hals; werden wir müde, so gönnt man uns keine Ruhe.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
6Wir haben Ägypten die Hand gereicht und Assur, um genug Brot zu erhalten.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
7Unsere Väter, die gesündigt haben, sind nicht mehr; wir müssen ihre Schuld tragen.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
8Knechte herrschen über uns; niemand befreit uns aus ihrer Hand!
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
9Wir schaffen unsere Nahrung unter Lebensgefahr herbei, weil uns in der Wüste das Schwert bedroht.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
10Unsere Haut ist schwarz wie ein Ofen, so versengt uns der Hunger.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
11Frauen wurden in Zion vergewaltigt, Jungfrauen in den Städten Judas.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
12Fürsten wurden durch ihre Hand gehängt, die Person der Alten hat man nicht geachtet.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
13Jünglinge müssen Mühlsteine tragen und Knaben straucheln unter Bürden von Holz.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
14Die Ältesten bleiben weg vom Tor, und die Jünglinge lassen ihr Saitenspiel.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
15Die Freude unsres Herzens ist dahin, unser Reigen hat sich in Klage verwandelt.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
16Die Krone ist uns vom Haupte gefallen; wehe uns, daß wir gesündigt haben!
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
17Darob ist unser Herz krank geworden, darum sind unsere Augen trübe:
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
18weil der Berg Zion verwüstet ist; Füchse tummeln sich daselbst.
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
19Du aber, o HERR, bleibst ewiglich, dein Thron besteht für und für!
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
20Warum willst du uns für immer vergessen, uns verlassen auf Lebenszeit?
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
21Bringe uns zu dir zurück, o HERR, so kehren wir um; laß es wieder werden wie vor alters!
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
22Oder hast du uns gänzlich verworfen, bist du allzusehr über uns erzürnt?
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.