1Dem Vorsänger. «Von der stummen Taube unter den Fremden.» Eine Denkschrift Davids; als ihn die Philister ergriffen zu Gat. (H56-2) O Gott, sei mir gnädig; denn es schnaubt ein Mensch wider mich, immerfort bekriegt und bedrängt er mich!
1 1 I'r Cyfarwyddwr: ar Golomen y Derw Pell. Michtam. I Ddafydd, pan ddaliodd y Philistiaid ef yn Gath.0 Bydd drugarog wrthyf, O Dduw, oherwydd y mae pobl yn gwasgu arnaf, ac ymosodwyr yn fy ngorthrymu drwy'r dydd;
2(H56-3) Meine Widersacher schnauben den ganzen Tag, ja viele Hohe streiten wider mich.
2 y mae fy ngelynion yn gwasgu arnaf drwy'r dydd, a llawer yw'r rhai sy'n ymladd yn f'erbyn.
3(H56-4) Wenn mir angst ist, vertraue ich auf dich!
3 Cod fi i fyny yn nydd fy ofn; yr wyf yn ymddiried ynot ti.
4(H56-5) In Gott will ich rühmen sein Wort; auf Gott vertraue ich und habe keine Furcht; was kann Fleisch mir antun?
4 Yn Nuw, yr un y molaf ei air, yn Nuw yr wyf yn ymddiried heb ofni; beth a all pobl ei wneud imi?
5(H56-6) Täglich lauern sie auf meine Worte, auf mein Unglück gehen alle ihre Gedanken;
5 Trwy'r dydd y maent yn ystumio fy ngeiriau, ac y mae eu holl fwriadau i'm drygu.
6(H56-7) sie rotten sich zusammen, lauschen im Verborgenen, beobachten meine Tritte und lauern auf mein Leben.
6 Ymgasglant at ei gilydd a llechu, ac y maent yn gwylio fy nghamre.
7(H56-8) Sollten sie bei ihrer Bosheit entrinnen? O Gott, stürze die Völker im Zorn!
7 Fel y disgwyliant am fy mywyd, t�l iddynt am eu trosedd; yn dy ddig, O Dduw, darostwng bobloedd.
8(H56-9) Du zählst, wie oft ich fliehen muß; sammle meine Tränen in deinen Schlauch! Stehen sie nicht in deinem Buch?
8 Yr wyt ti wedi cofnodi fy ocheneidiau, ac wedi costrelu fy nagrau � onid ydynt yn dy lyfr?
9(H56-10) Am Tage, da ich rufe, weichen meine Feinde zurück; das weiß ich, daß Gott für mich ist.
9 Yna troir fy ngelynion yn eu h�l yn y dydd y galwaf arnat. Hyn a wn: fod Duw o'm tu.
10(H56-11) In Gott will ich rühmen das Wort, im HERRN will ich rühmen das Wort;
10 Yn Nuw, yr un y molaf ei air, yn yr ARGLWYDD, y molaf ei air,
11(H56-12) auf Gott vertraue ich und habe keine Furcht; was kann ein Mensch mir antun?
11 yn Nuw yr wyf yn ymddiried heb ofni; beth a all pobl ei wneud imi?
12(H56-13) Die Gelübde, die ich dir, o Gott, gelobt, liegen auf mir; ich will dir Dankopfer bezahlen!
12 Gwneuthum addunedau i ti, O Dduw; fe'u talaf i ti ag offrymau diolch.
13(H56-14) Denn hast du nicht meine Seele vom Tode errettet, meine Füße vom Gleiten, damit ich vor Gottes Angesicht wandle im Lichte des Lebens?
13 Oherwydd gwaredaist fy mywyd rhag angau, a'm camau, yn wir, rhag llithro, er mwyn imi rodio gerbron Duw yng ngoleuni'r bywyd.