¹Ein Psalm Davids. HERR, wer wird wohnen in deiner Hütte? Wer wird bleiben auf deinem heiligen Berge?

¹ای خداوند، چه کسی می تواند به عبادتگاه تو داخل شود؟ و کیست که بر کوه مقدس تو ساکن گردد؟

²Wer in Unschuld wandelt und Gerechtigkeit übt und die Wahrheit redet von Herzen;

²آن کسی که بی عیب بوده، عدالت را بجا آورده و قلباً راستگو باشد.

³wer keine Verleumdungen herumträgt auf seiner Zunge, seinem Nächsten nichts Böses tut und seinen Nachbar nicht schmäht;

³که از غیبت خودداری نماید، به همسایۀ خود بدی نکند و بدگوئی در مورد اقارب خویش را قبول نکند.

⁴wer den Verwerflichen verachtet, aber die ehrt, welche den HERRN fürchten; wer, auch wenn er sich selbst zum Schaden geschworen hat, es dennoch hält;

⁴کسی که معاشرت بدکاران را خوار، ولی اشخاص خداترس را محترم شمارد، به قول خود وفا کند اگرچه به زیانش تمام شود،از سودخوری پرهیز نماید و از مردم رشوه نگیرد. این چنین شخص تا به ابد مستحکم می باشد.

⁵wer sein Geld nicht um Wucherzinsen gibt und keine Bestechung annimmt gegen den Unschuldigen. Wer solches tut, wird ewiglich nicht wanken!

⁵از سودخوری پرهیز نماید و از مردم رشوه نگیرد. این چنین شخص تا به ابد مستحکم می باشد.