1Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids; ein Lied. (H65-2) Du bist es, o Gott, dem Lobgesang gebührt zu Zion, und dem man Gelübde bezahlen soll!
1ای خدا، ستایش در سهیون منتظر توست و وعده ها برای تو وفا خواهد شد.
2(H65-3) Du erhörst Gebet, darum kommt alles Fleisch zu dir!
2ای که دعا را می شنوی، همۀ بشر نزد تو می آیند.
3(H65-4) Die Summe der Missetaten ist mir zu schwer geworden; du sühnst unsre Übertretungen.
3گناهان بر من سنگینی کرده است، اما تو تقصیرهای مرا کفاره می کنی.
4(H65-5) Wohl dem, den du erwählst und zu dir nahen lässest, daß er wohne in deinen Vorhöfen! Laß uns satt werden von den Gütern deines Hauses, deines heiligen Tempels!
4خوشا به حال کسی که او را برگزیده و نزدیک به خود ساخته ای تا در پیشگاه تو ساکن شود. از برکات خانۀ تو و از قدوسیت عبادتگاه تو ما سیر می شویم.
5(H65-6) Du antwortest uns wunderbar in Gerechtigkeit, du Gott unsres Heils, du Zuversicht aller Enden der Erde und der fernsten Meere;
5ای خدایی که نجات ما هستی، با کارهای هیبتناک و عادلانه ما را جواب می دهی. تو مایۀ امید ساکنان سراسر جهان و دورترین بحر هستی.
6(H65-7) der die Berge gründet in seiner Kraft, der mit Macht umgürtet ist;
6کوهها را به قوّت خود برافراشته ای و کمر خود را به قدرت بسته ای.
7(H65-8) welcher stillt das Brausen des Meeres, das Brausen seiner Wellen und das Toben der Völker,
7تلاطم بحرها را آرام می گردانی، تلاطم امواج آن ها را و شورش امت ها را.
8(H65-9) daß die, welche an den Enden wohnen, vor deinen Zeichen sich fürchten; die äußersten Länder gegen Morgen und Abend machst du jubeln.
8ساکنان سراسر جهان از کارهای عجیب تو ترسانند. تو باعث فریاد شادمانی از یک سوی جهان تا سوی دیگر آن هستی.
9(H65-10) Du suchst das Land heim und wässerst es und machst es sehr reich; Gottes Brunnen hat Wassers die Fülle. Du bereitest ihr Korn, denn also bereitest du das Land zu;
9زمین را ملاقات کرده و سیراب می کنی و آنرا بسیار حاصلخیز می گردانی. نهر خدا از آب پُر است. غلۀ ایشان را تهیه می کنی و زمین را به این طور آماده می سازی:
10(H65-11) du tränkst seine Furchen, feuchtest seine Schollen; mit Regenschauern machst du es weich und segnest sein Gewächs.
10کُردهایش را سیراب کرده و بلندی هایش را هموار می سازی. با باران فراوان آنرا شاداب نموده و نباتاتش را برکت می دهی.
11(H65-12) Du krönst das Jahr mit deinem Gut, und deine Fußstapfen triefen von Fett.
11به احسان تو محصولات تاج زمین گردیده و راههای تو فراوانی را ببار می آورد.
12(H65-13) Es triefen die Oasen der Wüste, und mit Jubel gürten sich die Hügel.
12کشتزارهای صحرا نیز حاصلخیز شده و تپه ها با شادمانی استوار گردیده اند.چمنزارها پُر از گله و رمه و وادی ها سرشار از غله هستند. همه از خوشی فریاد می زنند و سرود می سرایند.
13(H65-14) Wie sich die Weiden mit Schafen kleiden, so bedecken sich die Täler mit Korn, daß man jauchzt und singt.
13چمنزارها پُر از گله و رمه و وادی ها سرشار از غله هستند. همه از خوشی فریاد می زنند و سرود می سرایند.