1Dem Vorsänger. Auf der Gittit. Von Asaph. (H81-2) Jubelt Gott, der unsre Stärke ist, jauchzet dem Gott Jakobs!
1فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب!
2(H81-3) Stimmt ein Lied an und nehmt die Pauke zur Hand, die liebliche Harfe mit dem Psalter!
2سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید.
3(H81-4) Blaset am Neumond die Posaune, am Vollmond, unserm festlichen Tag!
3با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید،
4(H81-5) Denn das ist Israels Pflicht; der Gott Jakobs hat ein Anrecht darauf.
4زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب.
5(H81-6) Er verordnete es zum Zeugnis in Joseph, als er auszog wider Ägypten.
5این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
6(H81-7) Eine Sprache, die ich nicht kannte, hörte ich: «Ich habe die Last von seiner Schulter genommen, seine Hände sind des Tragkorbes los geworden.
6«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم.
7(H81-8) Da du mich anriefst in der Not, errettete ich dich; ich antwortete dir mit geheimnisvoller Donnerstimme und prüfte dich am Haderwasser. (Pause.)
7در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
8(H81-9) Höre, mein Volk, ich will dich ermahnen; Israel, wenn du mir doch Gehör schenken wolltest!
8«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی!
9(H81-10) Kein fremder Gott soll unter dir sein, und einen unbekannten Gott bete nicht an!
9در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.
10(H81-11) Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland heraufgeführt hat. Tue deinen Mund weit auf, so will ich ihn füllen!
10من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
11(H81-12) Aber mein Volk hat meiner Stimme nicht gehorcht, und Israel wollte nichts von mir.
11اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد.
12(H81-13) Da überließ ich sie der Verstocktheit ihres Herzens, daß sie wandelten nach ihrem eigenen Rat.
12بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند.
13(H81-14) Wollte mein Volk mir gehorchen und Israel in meinen Wegen wandeln,
13ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود.
14(H81-15) wie leicht könnte ich ihre Feinde demütigen und meine Hand gegen ihre Widersacher wenden!
14آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم.
15(H81-16) Die den HERRN hassen, müßten ihm schmeicheln; ihre Zeit aber würde ewiglich währen!
15آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند.اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
16(H81-17) Und er würde sie mit dem besten Weizen speisen und mit Honig aus dem Felsen sättigen!»
16اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»