1Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
1Asafs-sálmur. Drottinn er alvaldur Guð, hann talar og kallar á jörðina frá upprás sólar til niðurgöngu hennar.
2Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.
2Frá Síon, ímynd fegurðarinnar, birtist Guð í geisladýrð.
3Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.
3Guð vor kemur og þegir ekki. Eyðandi eldur fer fyrir honum, og í kringum hann geisar stormurinn.
4Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.
4Hann kallar á himininn uppi og á jörðina, til þess að dæma lýð sinn:
5Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.
5,,Safnið saman dýrkendum mínum, þeim er gjört hafa sáttmála við mig með fórnum.``
6Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause.)
6Þá kunngjörðu himnarnir réttlæti hans, því að Guð er sá sem dæmir. [Sela]
7Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.
7,,Heyr, þjóð mín, og lát mig tala, Ísrael, og lát mig áminna þig, ég er Drottinn, Guð þinn!
8Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.
8Eigi er það vegna fórna þinna, að ég ávíta þig, brennifórnir þínar eru stöðuglega frammi fyrir mér.
9Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!
9Ég þarf ekki að taka uxa úr húsi þínu né geithafra úr stíu þinni,
10Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.
10því að mín eru öll skógardýrin og skepnurnar á fjöllum þúsundanna.
11Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.
11Ég þekki alla fugla á fjöllunum, og mér er kunnugt um allt það sem hrærist á mörkinni.
12Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
12Væri ég hungraður, mundi ég ekki segja þér frá því, því að jörðin er mín og allt sem á henni er.
13Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?
13Et ég nauta kjöt, eða drekk ég hafra blóð?
14Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;
14Fær Guði þakkargjörð að fórn og gjald Hinum hæsta þannig heit þín.
15und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!
15Ákalla mig á degi neyðarinnar, og ég mun frelsa þig, og þú skalt vegsama mig.``
16Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
16En við hinn óguðlega segir Guð: ,,Hvernig dirfist þú að telja upp boðorð mín og taka sáttmála minn þér í munn,
17so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
17þar sem þú þó hatar aga og varpar orðum mínum að baki þér?
18Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;
18Sjáir þú þjóf, leggur þú lag þitt við hann, og við hórkarla hefir þú samfélag.
19deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;
19Þú hleypir munni þínum út í illsku, og tunga þín bruggar svik.
20du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!
20Þú situr og bakmælir bróður þínum og ófrægir son móður þinnar.
21Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!
21Slíkt hefir þú gjört, og ég ætti að þegja? Þú heldur, að ég sé líkur þér! Ég mun hegna þér og endurgjalda þér augljóslega.
22Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!
22Hyggið að þessu, þér sem gleymið Guði, til þess að ég sundurrífi ekki og enginn fái bjargað.Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig, og þann sem breytir grandvarlega, vil ég láta sjá hjálpræði Guðs.``
23Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!
23Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig, og þann sem breytir grandvarlega, vil ég láta sjá hjálpræði Guðs.``