1Dem Vorsänger. Nach der Singweise «Lilien». Von David. (H69-2) O Gott, hilf mir; denn das Wasser geht mir bis an die Seele!
1Til söngstjórans. Liljulag. Davíðssálmur.
2(H69-3) Ich versinke in tiefem Schlamm und habe keinen Stand, ich bin in tiefes Wasser geraten, und die Flut will mich überströmen;
2Hjálpa mér, ó Guð, því að vötnin ætla að drekkja mér.
3(H69-4) ich bin müde von meinem Schreien, meine Kehle ist vertrocknet, ich habe mir die Augen ausgeweint im Harren auf meinen Gott.
3Ég er sokkinn niður í botnlausa leðju og hefi enga fótfestu, ég er kominn ofan í vatnadjúp og bylgjurnar ganga yfir mig.
4(H69-5) Derer, die mich ohne Ursache hassen, sind mehr als Haare auf meinem Haupt; meine Feinde, die mich mit Lügen vernichten wollen, sind stark; was ich nicht geraubt habe, das soll ich erstatten!
4Ég hefi æpt mig þreyttan, er orðinn brennandi þurr í kverkunum, augu mín eru döpruð orðin af að þreyja eftir Guði mínum.
5(H69-6) O Gott, du kennst meine Torheit, und meine Schulden sind dir nicht verborgen.
5Fleiri en hárin á höfði mér eru þeir er hata mig að ástæðulausu, fleiri en bein mín þeir sem án saka eru óvinir mínir. Því sem ég hefi eigi rænt, hefi ég samt orðið að skila aftur.
6(H69-7) Laß nicht zuschanden werden an mir, die deiner harren, o Gott; HERR der Heerscharen; laß nicht meinethalben beschämt werden, die dich suchen, Gott Israels!
6Þú, Guð, þekkir heimsku mína, og sakir mínar dyljast þér eigi.
7(H69-8) Denn um deinetwillen trage ich Schmach und bedeckt Schande mein Angesicht.
7Lát eigi þá, er vona á þig, verða til skammar mín vegna, ó Drottinn, Drottinn hersveitanna, lát eigi þá er leita þín, verða til svívirðingar mín vegna, þú Guð Ísraels.
8(H69-9) Ich bin fremd geworden meinen Brüdern und unbekannt den Söhnen meiner Mutter;
8Þín vegna ber ég háðung, þín vegna hylur svívirðing auglit mitt.
9(H69-10) denn der Eifer um dein Haus hat mich gefressen, und die Schmähungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen.
9Ég er ókunnur orðinn bræðrum mínum og óþekktur sonum móður minnar.
10(H69-11) Als meine Seele fastete und weinte, wurde ich deshalb beschimpft;
10Vandlæting vegna húss þíns hefir uppetið mig, og smánanir þeirra er smána þig, hafa lent á mér.
11(H69-12) und als ich mich mit einem Sack kleidete, haben sie mich zum Sprichwort gemacht.
11Ég hefi þjáð mig með föstu, en það varð mér til háðungar.
12(H69-13) Die im Tor herumsitzen, schwatzen von mir, und die Zecher pfeifen mich aus.
12Ég gjörði hærusekk að klæðnaði mínum, og ég varð þeim að orðskvið.
13(H69-14) Ich aber bete, HERR, zu dir zur angenehmen Zeit; antworte mir, o Gott, nach deiner großen Gnade mit deinem wahren Heil!
13Þeir er sitja í hliðinu, ræða um mig, og þeir er drekka áfengan drykk, syngja um mig.
14(H69-15) Reiße mich aus dem Schlamm, daß ich nicht versinke; möchte ich doch errettet werden von meinen Hassern und aus den tiefen Wassern,
14En ég bið til þín, Drottinn, á stund náðar þinnar. Svara mér, Guð, í trúfesti hjálpræðis þíns sakir mikillar miskunnar þinnar.
15(H69-16) daß mich die Wasserflut nicht überströme und mich die Tiefe nicht verschlinge, noch die Zisterne sich über mir schließe.
15Drag mig upp úr leðjunni, svo að ég sökkvi eigi, lát mig björgun hljóta frá hatursmönnum mínum og úr hafdjúpinu.
16(H69-17) Erhöre mich, HERR; denn deine Gnade ist freundlich; wende dich zu mir nach deiner großen Barmherzigkeit
16Lát eigi vatnsbylgjurnar ganga yfir mig, né djúpið svelgja mig, og lát eigi brunninn lykja aftur op sitt yfir mér.
17(H69-18) und verbirg dein Angesicht nicht vor deinem Knecht; denn mir ist angst, erhöre mich bald!
17Bænheyr mig, Drottinn, sakir gæsku náðar þinnar, snú þér að mér eftir mikilleik miskunnar þinnar.
18(H69-19) Nahe dich meiner Seele, erlöse sie; um meiner Feinde willen befreie mich!
18Hyl eigi auglit þitt fyrir þjóni þínum, því að ég er í nauðum staddur, flýt þér að bænheyra mig.
19(H69-20) Du weißt, was für Schimpf, für Schande und Schmach mir angetan wird; meine Widersacher sind alle vor dir.
19Nálgast sál mína, leys hana, frelsa mig sakir óvina minna.
20(H69-21) Die Schmach hat mir das Herz gebrochen, daß ich krank geworden bin; ich wartete auf Mitleid, aber da war keines, und auf Tröster, aber ich fand sie nicht.
20Þú þekkir háðung mína og skömm og svívirðing, allir fjendur mínir standa þér fyrir sjónum.
21(H69-22) Und sie taten Galle in meine Speise und tränkten mich mit Essig in meinem Durst.
21Háðungin kremur hjarta mitt, svo að ég örvænti. Ég vonaði, að einhver mundi sýna meðaumkun, en þar var enginn, og að einhverjir mundu hugga, en fann engan.
22(H69-23) Ihr Tisch vor ihnen müsse zur Schlinge werden und den Sorglosen zum Fallstrick!
22Þeir fengu mér malurt til matar, og við þorstanum gáfu þeir mér vínsýru að drekka.
23(H69-24) Ihre Augen sollen so finster werden, daß sie nicht mehr sehen, und ihre Lenden sollen allezeit wanken.
23Svo verði þá borðið fyrir framan þá að snöru, og að gildru fyrir þá sem ugglausir eru.
24(H69-25) Gieße deinen Grimm über sie aus, und die Glut deines Zorns erfasse sie;
24Myrkvist augu þeirra, svo að þeir sjái eigi, og lát lendar þeirra ávallt riða.
25(H69-26) ihre Wohnstätte müsse verwüstet werden, und in ihren Zelten wohne niemand mehr!
25Hell þú reiði þinni yfir þá og lát þína brennandi gremi ná þeim.
26(H69-27) Denn sie verfolgen den, welchen du geschlagen hast, und vermehren die Schmerzen deiner Verwundeten.
26Búðir þeirra verði eyddar og enginn búi í tjöldum þeirra,
27(H69-28) Rechne ihnen um so mehr Schulden zu und laß sie nicht kommen zu deiner Gerechtigkeit!
27því að þann sem þú hefir lostið, ofsækja þeir og auka þjáningar þeirra er þú hefir gegnumstungið.
28(H69-29) Tilge sie aus dem Buche der Lebendigen; sie sollen nicht mit den Gerechten eingeschrieben werden!
28Bæt sök við sök þeirra og lát þá eigi ganga inn í réttlæti þitt.
29(H69-30) Ich aber bin elend und krank; dein Heil, o Gott, richte mich auf!
29Verði þeir afmáðir úr bók lifenda og eigi skráðir með réttlátum.
30(H69-31) Ich will den Namen Gottes rühmen mit einem Lied und ihn erheben mit Lobgesang.
30En ég er volaður og þjáður, hjálp þín, ó Guð, mun bjarga mér.
31(H69-32) Das wird dem HERRN angenehmer sein als ein Stier, als ein Farre, der Hörner und Klauen hat!
31Ég vil lofa nafn Guðs í ljóði og mikla það í lofsöng.
32(H69-33) Wenn das die Elenden sehen, werden sie sich freuen. Ihr, die ihr Gott suchet, euer Herz soll aufleben!
32Það mun Drottni líka betur en uxar, ungneyti með hornum og klaufum.
33(H69-34) Denn der HERR hört auf die Armen und verachtet seine Gebundenen nicht.
33Hinir auðmjúku sjá það og gleðjast, þér sem leitið Guðs _ hjörtu yðar lifni við.
34(H69-35) Himmel und Erde sollen ihn rühmen, das Meer und alles, was sich darin regt!
34Því að Drottinn hlustar á hina fátæku og fyrirlítur eigi bandingja sína.
35(H69-36) Denn Gott wird Zion retten und die Städte Judas bauen, und man wird daselbst wohnen und sie besitzen;
35Hann skulu lofa himinn og jörð, höfin og allt sem í þeim hrærist.Því að Guð veitir Síon hjálp og reisir við borgirnar í Júda, og menn skulu búa þar og fá landið til eignar. [ (Psalms 69:37) Niðjar þjóna hans munu erfa það, og þeir er elska nafn hans, byggja þar. ]
36(H69-37) und der Same seiner Knechte wird sie ererben, und die seinen Namen lieben, werden darin wohnen.
36Því að Guð veitir Síon hjálp og reisir við borgirnar í Júda, og menn skulu búa þar og fá landið til eignar. [ (Psalms 69:37) Niðjar þjóna hans munu erfa það, og þeir er elska nafn hans, byggja þar. ]