German: Schlachter (1951)

Maori

Job

15

1Da antwortete Eliphas, der Temaniter, und sprach:
1¶ Na ka whakautua e Eripata Temani; i mea ia,
2Soll ein Weiser mit windigem Wissen antworten und seinen Leib mit Ostwind füllen?
2He horihori kau koia te matauranga e whakapuakina e te tangata whakaaro, kia whakakiia e ia tona kopu ki te hau marangai?
3Zurechtweisung mit Worten nützt nichts, und mit Reden richtet man nichts aus.
3Me korero ranei ia ko nga kupu kore hua hei ako, ko nga whaikorero ranei kahore nei e whai tikanga?
4Doch du hebst die Gottesfurcht auf und schwächst die Andacht vor Gott.
4Ae, kua whakakorea atu na e koe te wehi, kei te pupuri mai koe i te inoi i te aroaro o te Atua.
5Denn deine Missetat lehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Schlauen.
5Na kei te whakaakona tou mangai e tou kino, a kei te whiriwhiria e koe ko te arero o te hunga tinihanga.
6Dein eigener Mund soll dich verurteilen und nicht ich, deine Lippen sollen zeugen wider dich!
6Ehara i ahau, na tou mangai ano i hopu tou kino; ko ou ngutu ano hei whakaatu i tou he.
7Bist du der Erstgeborene der Menschen, und warest du vor den Hügeln da?
7Ko koe ianei te tangata tuatahi kua whanau? He mea hanga ranei koe no mua atu i nga pukepuke?
8Hast du Gottes Rat belauscht und alle Weisheit aufgesogen?
8Kua rongo ranei koe i to te Atua whakaaro puku? Kei te kaiponu ranei koe i te whakaaro ki a koe anake?
9Was weißt du, das wir nicht wüßten? Verstehst du mehr als wir?
9Ko te aha te mohiotia ana e koe, a kahore e mohiotia e matou? Ko tehea whakaaro ano hoki ou kahore nei i a matou?
10Ergraute Häupter sind auch unter uns, Greise, die älter sind als dein Vater!
10Kei a matou nga upoko hina ratou tahi ko nga tino koroheke, kaumatua rawa ake i tou papa.
11Sind dir zu gering die Tröstungen Gottes, der so sanft mit dir geredet hat?
11He iti rawa ranei mou nga whakamarie a te Atua, te kupu ngawari e hoatu ana ki a koe?
12Was hat dir die Besinnung geraubt, und wie übermütig wirst du,
12He aha koe i kahakina atu ai e tou ngakau? He aha hoki ou kanohi i kimokimo ai,
13daß du deinen Zorn gegen Gott auslässest und solche Worte ausstößt aus deinem Mund?
13I tahuri ai tou wairua ki te whakahe i te Atua? i puaki ai ena kupu i tou mangai?
14Wie kann der Sterbliche denn rein, der vom Weibe Geborene gerecht sein?
14He aha te tangata, e ma ai ia? te whanau ranei a te wahine, e tika ai?
15Siehe, seinen Heiligen traut er nicht, die Himmel sind nicht rein vor ihm.
15Nana, kahore ia e whakawhirinaki ki ana mea tapu; kahore hoki nga rangi e ma ki tana titiro.
16Wie sollte es denn der Abscheuliche, der Verdorbene, der Mensch sein, der Unrecht wie Wasser säuft?
16Katahi ia te he rawa ko te mea whakarihariha, ko te mea poke, ko te tangata e inu nei i te kino ano he wai.
17Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich gesehen habe, will ich dir erzählen;
17¶ Maku e whakaatu ki a koe, whakarongo mai ki ahau; ko te mea kua kitea e ahau, maku e korero atu.
18was Weise verkündigten und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her,
18He mea korero mai na nga mohio, he whakarerenga iho na o ratou matua: kihai hoki i huna e ratou:
19als noch ihnen allein das Land gehörte und noch kein Fremder zu ihnen herübergekommen war:
19Ki a ratou nei anake te homaitanga o te whenua; kihai hoki te tangata ke i tika i waenganui i a ratou.
20Der Gottlose quält sich sein Leben lang, all die Jahre, die dem Tyrannen bestimmt sind;
20E whakamamae ana te tangata kino i ona ra katoa, ara i te maha o nga tau e haupu nei mo te kaitukino.
21ein Schreckensgetön ist in seinen Ohren, und der Verderber überfällt ihn in seinem Glück.
21He reo whakawehi kei roto i ona taringa; i te wa whai rawa ka tae mai te kaipahua ki a ia:
22Er soll nicht glauben, daß er aus der Finsternis wiederkehren wird; ausersehen ist er für das Schwert!
22Kahore ana whakaaetanga ake tera ia ka hoki ake i te pouri, e whanga ana ano hoki te hoari ki a ia.
23Er irrt umher nach Brot: wo findet er es ? Er weiß, daß ein finsterer Tag ihm nahe bevorsteht.
23E kopikopiko noa ana ia ki te taro mana, e mea ana: Kei hea ra? E mohio ana ia kua tata ki tona ringa te ra o te pouri.
24Not und Bedrängnis überfallen ihn, sie überwältigen ihn, wie ein König, der zum Streit gerüstet ist.
24Ko te ngakau mamae, me te tumatatenga, hei whakawehi i a ia; ka kaha ake raua i a ia, me te mea he kingi kua rite ana mea mo te whawhai.
25Denn er hat seine Hand gegen Gott ausgestreckt und sich gegen den Allmächtigen aufgelehnt;
25Kua totoro nei ona ringa ki te whawhai ki te Atua, kua whakatoatoa nei i a ia ki te whawhai ki te Kaha Rawa;
26er ist gegen ihn angelaufen mit erhobenem Haupt, unter dem dicken Buckel seiner Schilde;
26Kua rere ki a ia me te kaki maro, me nga puku matotoru o ana whakangungu rakau.
27sein Angesicht bedeckte sich mit Fett, und Schmer umhüllte seine Lenden;
27Kua kopakina hoki tona mata e tona ngako, a kua tupu te ngako o tona hope.
28er schlug seine Wohnung in zerstörten Städten auf, in Häusern, die unbewohnt bleiben sollten, zu Trümmerhaufen bestimmt.
28Na i noho ia ki nga pa mahue, ki nga whare kahore i nohoia e te tangata, meake nei waiho hei puranga.
29Er wird nicht reich, sein Vermögen hat keinen Bestand, und sein Besitz breitet sich nicht aus im Land.
29E kore ia e whai taonga, e kore ano ona rawa e mau, e kore ano hoki to ratou hua e taupe ki te whenua.
30Der Finsternis entgeht er nicht, die Flamme versengt seine Sprößlinge, vor dem Hauch Seines Mundes flieht er dahin.
30E kore ia e puta i te pouri, ona peka ka maroke i te mura, ka riro atu ano ia i te manawa o tona mangai.
31Er verlasse sich nicht auf Lügen, er ist betrogen; und Betrug wird seine Vergeltung sein.
31Kei whakawhirinaki ia ki te mea teka noa, kei tinihanga ki a ia ano: no te mea ko te teka noa hei utu ki a ia.
32Ehe sein Tag kommt, ist sie reif; sein Zweig grünt nicht mehr.
32E kore tona ra e taea, kua rite; e kore ano tona peka e whai rau.
33Wie ein Weinstock, der seine Herlinge abstößt, und wie ein Ölbaum ist er , der seine Blüten abwirft.
33Ka ruiruia e ia ana karepe kaiota ano ko te waina, a ka maka tana puawai me te mea ko te oriwa.
34Denn die Rotte der Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.
34Ka pakoko hoki te whakaminenga o te hunga atuakore, ka pau hoki i te ahi nga teneti o nga utu whakapati.
35Mit Mühsal schwanger, gebären sie Eitles, und ihr Schoß bereitet Enttäuschung.
35He mahi nanakia te mea i hapu ki roto ki a ratou, whanau ake he teka noa; ko o ratou kopu ano hei hanga i te tinihanga.