German: Schlachter (1951)

Maori

Job

34

1Und Elihu hob wieder an und sprach:
1¶ I korero ano hoki a Erihu, i mea,
2Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen, merket auf mich!
2Whakarongo ki aku kupu, e te hunga whakaaro nui; kia whai taringa ki ahau, e te hunga mohio.
3Denn das Ohr prüft die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt.
3E whakamatau ana hoki te taringa i te kupu, e pera ana me ta te mangai ki te reka o te kai.
4Das Rechte wollen wir uns erwählen und untereinander ausmachen, was gut ist.
4Ko ta tatou e whiriwhiri ai ma tatou ko te mea tika: kia mohiotia hoki e tatou, e tenei, e tenei, ko te aha te mea pai.
5Denn Hiob behauptet: «Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht entzogen.
5Kua mea nei hoki a Hopa, He tika taku, a kua whakapeaua ketia e te Atua te whakawa moku:
6Bei all meinem Recht werde ich zum Lügner gestempelt, tödlich verwundet bin ich vom Pfeil, ohne Schuld!»
6Ahakoa kei ahau te tika ka kiia ahau he tangata teka; e kore e mahu toku werohanga, ahakoa kahore oku he.
7Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung trinkt wie Wasser,
7Ko wai te tangata e rite ki a Hopa, me te mea he wai te tawai e inumia ana e ia?
8der so wie er in Gesellschaft der Übeltäter wandelt und mit gottlosen Leuten umgeht?
8Kua uru nei ki te tira o nga kaimahi i te he, a e haere tahi ana me nga tangata kikino.
9Denn er hat gesagt: «Es nützt dem Menschen nichts, wenn er mit Gott Freundschaft pflegt!»
9Kua mea hoki ia, Kahore he painga ki te tangata ki te ahuareka atu ia ki te Atua.
10Darum, ihr verständigen Männer, hört mir zu: Fern sei es von Gott, sich Gewalttätigkeiten zu erlauben, und von dem Allmächtigen, Unrecht zu tun;
10¶ No reira whakarongo mai ki ahau, e nga tangata ngakau mohio: e kore rawa te Atua e mahi i te kino; e kore rawa hoki te Kaha Rawa e mahi i te he.
11sondern er bezahlt dem Menschen, wie er es verdient, und läßt einem jeden widerfahren nach seinem Wandel.
11Ka utua hoki e ia te tangata mo tana mahi, ka rite hoki ki to te tangata ara nga mea e whakawhiwhia e ia ki a ia.
12Ja wahrlich, Gott tut kein Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht!
12Tika rawa, e kore te Atua e kino, e kore ano hoki te Kaha Rawa e whakaputa ke i te whakawa.
13Wessen Obhut ist die Erde unterstellt, und wer gibt acht auf die ganze Welt?
13Na wai ia i mea hei kaitirotiro mo te whenua? Na wai hoki i whakatakoto nga tikanga mo te ao katoa?
14Wenn er nur noch auf sich selbst achtete und seinen Geist und Odem wieder zu sich nähme,
14Ki te anga mai tona ngakau ki te tangata, ki te kohia atu e ia ki a ia tona wairua me tona manawa;
15so würde alles Fleisch miteinander vergehen und der Mensch wieder zum Staube kehren.
15Ka hemo ngatahi nga kikokiko katoa, a ka hoki ano te tangata ki te puehu.
16Hast du nun Verstand, so höre dies und merke auf die Stimme meiner Worte!
16¶ Na ki te mea he ngakau mohio tou, whakarongo ki tenei; kia whai taringa mai ki te reo o aku kupu.
17Könnte auch einer, der das Recht haßt, herrschen, oder willst du den Gerechten, den Mächtigen, verdammen?
17E whai kingitanga ranei tetahi kotahi e kino ana ki te tika? E whakakino ranei koe ki te tangata tika, kaha hoki?
18Darf man zum König sagen: Du Nichtsnutz! und zu den Edlen: Ihr seid ungerecht?
18E tau ana ranei te mea atu ki te kingi, He weriweri koe? ki nga rangatira ranei, He kino koutou?
19wieviel weniger zu dem, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht mehr achtet als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.
19Kia iti rawa iho ki a ia e kore nei e whakapai ki te kanohi o nga rangatira, e kore nei e hira ake tona pai ki te hunga whai rawa i nga rawakore? No te mea he mahi ratou katoa na ona ringa.
20Plötzlich sterben sie, mitten in der Nacht; Völker wanken und gehen dahin, und er beseitigt Tyrannen ohne Menschenhand.
20Kihai i aha kua mate ratou, kua mate i waenganui po; ka wiri te iwi, ka pahemo atu, ka riro te hunga nunui, kahore hoki he ringa.
21Denn Gottes Augen sind auf die Wege eines jeden gerichtet, und er sieht jeden Schritt, den einer macht.
21Kei runga hoki i nga ara o te tangata ona kanohi, e kitea ana e ia ona hikoinga katoa.
22Es gibt keine Finsternis und keinen Todesschatten, wo die Übeltäter sich verbergen könnten.
22Kahore he pouri, kahore he atarangi o te mate e piri ai nga kaimahi i te kino.
23Ja, er braucht den Menschen, der vor Gott zu Gerichte geht, nicht erst noch zu untersuchen.
23E kore hoki e nui atu i te tika te mea e whakawaha e ia ki te tangata, e haere ai ia ki te aroaro o te Atua ki te whakawa.
24Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung und setzt andere an deren Statt.
24Ka wawahia e ia nga tangata nunui, te mohiotia nga ara, a whakaturia ake etahi atu i muri i a ratou.
25Weil er ihre Werke kennt, darum kehrt er sie um über Nacht, und sie werden zermalmt.
25Na e mohio ana ia ki a ratou mahi; a hurihia ake ratou e ia i te po, a mongamonga noa ratou.
26Als Gottlose züchtigt er sie vor aller Augen darum,
26He hunga kino ratou, pakia iho e ia i te tirohanga a te tangata;
27daß sie von ihm abgefallen sind und keinen seiner Wege beachtet haben,
27Mo ratou i tahuri ke i te whai i a ia, kihai hoki i whakaaro ki tetahi o ona ara:
28und weil des Armen Geschrei zu ihm gelangt ist und er das Schreien der Unterdrückten erhört hat.
28Na ratou hoki i puta ai te tangi a te rawakore ki a ia, a rongo ana ia ki te tangi a te hunga e tukinotia ana.
29Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? Wenn er aber sein Angesicht verbirgt, wer kann ihn schauen? So handelt er sowohl über einem Volk, als auch über dem einzelnen Menschen,
29Ki te meinga e ia kia ata noho, ko wai hei whakararuraru? A ki te huna e ia tona kanohi, ko wai e kite i a ia? ahakoa i meatia ki te iwi, ki te tangata ranei, rite tonu.
30damit nicht gottlose Menschen regieren und das Volk in Fallstricke gerät.
30Kore ake te whakaponokore e whai kingitanga, kore ake te iwi e mahangatia.
31Darf man zu Gott sagen: Ich muß Strafe tragen und habe doch nichts verbrochen?
31¶ Kua mea atu ranei ki te Atua, Kua pehia ahau e te whiu, e kore ahau e mahi i te he a muri nei?
32Nein, sondern: Was ich nicht sehe, lehre du mich, und habe ich Unrecht getan, so will ich's nicht mehr tun!
32Ko te mea kihai i kitea e ahau mau e whakaatu mai ki ahau; ki te mea i mahi ahau i te he, ka mutu taku.
33Soll Er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du verwirfst? Denn du mußt wählen, und nicht ich; was du weißt, das sage an!
33Kia rite ranei tana utu ki tau e mea ai, i whakakahoretia ai e koe? Mau te whiriwhiri, kahore maku: na mau e korero mai tau i mohio ai.
34Verständige Männer werden mir zustimmen und jeder weise Mann, der mir zuhört:
34Ka korero mai nga tangata ngakau mahara ki ahau, ae ra, nga tangata whakaaro nui e whakarongo ana ki ahau:
35Hiob redet wie ein Unwissender, und seine Worte zeugen nicht von Verstand.
35Kahore he matauranga o Hopa i a ia i korero ra, kahore hoki he mahara i roto i ana kupu.
36Möchte Hiob fort und fort geprüft werden, weil er sich zu den gottlosen Leuten geschlagen hat!
36He pai me i whakamatauria a Hopa a te mutunga ra ano, mo ana kupu i whakahokia mai nei e ia, he mea i rite ki a nga tangata kikino.
37Denn zu seiner Sünde fügt er Abfall hinzu, er verhöhnt uns und redet viel wider Gott!
37E tapiritia ana hoki e ia te tutu ki runga ki tona hara, kei te pakipaki ia i ona ringa i waenganui i a tatou, a whakanuia ana e ia ana kupu kite Atua.