German: Schlachter (1951)

Maori

Proverbs

8

1Ruft nicht die Weisheit laut, und läßt nicht die Klugheit ihre Stimme vernehmen?
1¶ He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
2Oben auf den Höhen, draußen auf dem Wege, mitten auf den Straßen hat sie sich aufgestellt;
2I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
3zur Seite der Tore, am Ausgang der Stadt, beim Eingang der Pforten ruft sie laut:
3Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
4An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder!
4Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
5Ihr Einfältigen, werdet klug, und ihr Toren, brauchet den Verstand!
5E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
6Höret, denn ich habe Vortreffliches zu sagen, und meine Lippen öffnen sich für das, was gerade ist.
6Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
7Denn mein Gaumen redet Wahrheit, aber meine Lippen verabscheuen loses Geschwätz.
7He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
8Alle Reden meines Mundes sind gerecht, es ist nichts Verkehrtes noch Verdrehtes darin.
8Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
9Den Verständigen sind sie ganz recht, und wer Erkenntnis sucht, findet sie richtig.
9Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
10Nehmet meine Zucht an und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als feines Gold.
10Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
11Ja, Weisheit ist besser als Perlen, und keine Kleinodien sind ihr zu vergleichen.
11Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
12Ich, die Weisheit, wohne bei dem Scharfsinn und gewinne die Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.
12¶ Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
13Die Furcht des HERRN ist ein Hassen des Bösen; Stolz und Übermut, schlechten Wandel und ein verdrehtes Maul hasse ich.
13Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
14Von mir kommt Rat und Tüchtigkeit; ich bin verständig, mein ist die Kraft.
14Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
15Durch mich herrschen die Könige und erlassen die Fürsten gerechte Verordnungen.
15Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
16Durch mich regieren die Herrscher und die Edeln, alle Richter auf Erden.
16Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
17Ich liebe, die mich lieben, und die mich frühe suchen, finden mich.
17E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
18Reichtum und Ehre kommen mit mir, bedeutendes Vermögen und Gerechtigkeit.
18He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
19Meine Frucht ist besser als Gold, ja als feines Gold, und was ich einbringe, übertrifft auserlesenes Silber.
19Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
20Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf der Bahn des Rechts,
20Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
21auf daß ich meinen Liebhabern ein wirkliches Erbteil verschaffe und ihre Schatzkammern fülle.
21Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
22Der HERR besaß mich am Anfang seiner Wege, ehe er etwas machte, vor aller Zeit.
22¶ I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
23Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, vor dem Anfang, vor dem Ursprung der Erde.
23Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
24Als noch keine Fluten waren, ward ich geboren, als die wasserreichen Quellen noch nicht flossen.
24I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
25Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln ward ich geboren.
25No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
26Als er die Erde noch nicht gemacht hatte und was außerhalb derselben liegt , die ganze Summe des Weltenstaubs,
26I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
27als er den Himmel abzirkelte, war ich dabei; als er auf dem Meeresspiegel den Horizont abgrenzte,
27I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
28als er die Wolken droben befestigte und die Brunnen der Tiefe mauerte;
28I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
29als er dem Meer seine Schranke setzte, damit die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er den Grund der Erde legte,
29I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
30da stand ich ihm als Werkmeister zur Seite und zu seinem Entzücken Tag für Tag und spielte vor seinem Angesicht allezeit;
30I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
31ich spielte auf seinem Erdkreis und hatte mein Ergötzen an den Menschenkindern.
31E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
32Und nun, ihr Söhne, gehorchet mir! Wohl denen, die meine Wege bewahren!
32¶ No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
33Gehorchet der Zucht und werdet weise und seid nicht zügellos!
33Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
34Wohl dem Menschen, der mir also gehorcht, daß er täglich an meiner Pforte wacht und die Pfosten meiner Tür hütet;
34Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
35denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Gnade von dem HERRN;
35Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
36wer mich aber verfehlt, schadet seiner eigenen Seele; alle, die mich hassen, lieben den Tod!
36Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.