1Lobet den HERRN! Denn es ist gut, unserm Gott zu singen: es ist lieblich, es ziemt sich der Lobgesang.
1¶ Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
2Der HERR baut Jerusalem, die Verjagten Israels wird er sammeln.
2Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
3Er heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und lindert ihre Schmerzen;
3Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
4er zählt die Zahl der Sterne und nennt sie alle mit Namen.
4E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
5Groß ist unser Herr und reich an Macht; sein Verstand ist unermeßlich.
5He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
6Der HERR richtet die Gedemütigten wieder auf, er erniedrigt die Gottlosen bis zur Erde.
6Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
7Stimmt dem HERRN ein Danklied an, spielt unserm Gott auf der Harfe,
7Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
8der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde und auf den Bergen Gras wachsen läßt;
8Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
9der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen!
9E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
10Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Schenkeln des Mannes;
10E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
11der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade hoffen.
11E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
12Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe, Zion, deinen Gott!
12¶ Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
13Denn er hat die Riegel deiner Tore befestigt, deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
13Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
14er gibt deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.
14Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
15Er sendet seine Rede auf Erden; gar schnell läuft sein Wort;
15E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
16er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche;
16E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
17er wirft sein Eis wie Brocken; wer kann bestehen vor seinem Frost?
17Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
18Er sendet sein Wort, so zerschmelzen sie; er läßt seinen Wind wehen, so tauen sie auf.
18E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
19Er läßt Jakob sein Wort verkündigen, Israel seine Satzungen und Rechte.
19E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
20So hat er keinem Volk getan, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Hallelujah!
20Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.