1Dem Vorsänger. Von den Kindern Korahs. Ein Psalm. (H47-2) Klatscht in die Hände, ihr Völker alle! Jauchzet Gott mit fröhlichem Schall!
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. Pakia o koutou ringa, e nga iwi katoa: hamama ki te Atua, kia hari te reo.
2(H47-3) Denn der HERR, der Höchste, ist zu fürchten, ein großer König über die ganze Erde.
2No te mea he wehi a Ihowa, te Runga Rawa, he kingi nui ia no te whenua katoa.
3(H47-4) Er wird die Völker unter uns zwingen und die Nationen unter unsre Füße.
3Mana e riro ai nga iwi ki raro i a tatou, me nga tautangata ki raro ki o tatou waewae.
4(H47-5) Er wird uns unser Erbteil erwählen, den Stolz Jakobs, den er geliebt. (Pause.)
4Mana e whiriwhiri to tatou nohoanga mo tatou, te mea pai rawa o Hakopa, o tana i aroha ai. (Hera.
5(H47-6) Gott ist aufgefahren mit Jauchzen, der HERR mit dem Schall der Posaune.
5¶ Kua kake atu te Atua i roto i te hamama, a Ihowa i roto i te tangi o te tetere.
6(H47-7) Lobsinget, lobsinget Gott! Lobsinget, lobsinget unserm König!
6Himene ki te Atua, himene atu; himene ki to tatou Kingi, himene atu.
7(H47-8) Denn Gott ist König der ganzen Erde; lobsinget andächtig!
7Ko te Atua hoki te Kingi o te whenua katoa: himene atu i runga i te mohio.
8(H47-9) Gott herrscht über die Völker, Gott sitzt auf seinem heiligen Thron.
8Ko te Atua te Kingi o nga tauiwi: e noho ana te Atua i runga i te torona o tona tapu.
9(H47-10) Die Edlen der Völker haben sich versammelt zum Volk des Gottes Abrahams; denn Gott gehören die Schilde der Erde; er ist sehr erhaben.
9Kua huihui nga rangatira o nga iwi, hei iwi mo te Atua o Aperahama: na te Atua hoki nga whakangungu rakau o te whenua; kua whakanuia rawatia ia.