German: Schlachter (1951)

Maori

Psalms

66

1Dem Vorsänger. Ein Psalmlied. Jauchzet Gott, alle Welt!
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:
2Singet Ehre seinem Namen, machet herrlich sein Lob!
2Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.
3Sprechet zu Gott: Wie wunderbar sind deine Werke! Ob der Größe deiner Macht schmeicheln dir deine Feinde.
3Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.
4Alle Welt bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen! (Pause.)
4E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera.
5Kommt her und schauet die Werke Gottes, dessen Tun an den Menschenkindern so wunderbar ist!
5Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.
6Er verwandelte das Meer in trockenes Land, durch den Strom gingen sie zu Fuß; daselbst freuten wir uns seiner.
6Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.
7Er herrscht durch seine Kraft ewiglich; seine Augen beobachten die Völker; die Widerspenstigen werden nicht aufkommen gegen ihn. (Pause.)
7Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera.
8Preiset, ihr Nationen, unsern Gott, Lasset laut sein Lob erschallen,
8¶ Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.
9der unsre Seelen ins Leben rief und unsre Füße nicht wanken ließ!
9Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.
10Denn du hast uns geprüft, o Gott, und uns geläutert, wie man Silber läutert;
10Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.
11du hast uns ins Gefängnis wandern lassen, hast unsern Lenden eine schwere Last auferlegt;
11Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.
12du hast Menschen über unser Haupt fahren lassen; wir sind in Feuer und Wasser gekommen; aber du hast uns herausgeführt in die Freiheit.
12I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.
13Darum will ich mit Brandopfern in dein Haus kommen und dir meine Gelübde bezahlen,
13¶ Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,
14welche sich meinen Lippen entrungen haben und die mein Mund geredet hat, als mir bange war.
14Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.
15Fette Brandopfer will ich dir darbringen samt dem Rauch von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zurichten. (Pause.)
15Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera.
16Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat!
16Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.
17Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.
17I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.
18Hätte ich Unrecht vorgehabt in meinem Herzen, so hätte der Herr nicht erhört;
18Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.
19aber wahrlich, Gott hat erhört, er hat auf die Stimme meines Flehens geachtet.
19Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.
20Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht abgewiesen und seine Gnade nicht von mir gewendet hat!
20Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.