German: Schlachter (1951)

Maori

Psalms

73

1Ein Psalm Asaphs. Nur gut ist Gott gegen Israel, gegen die, welche reinen Herzens sind.
1¶ He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
2Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, wie leicht hätte ich einen Mißtritt getan!
2Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
3Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich den Frieden der Gottlosen sah.
3I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
4Denn sie leiden keine Qual bis zu ihrem Tod, und ihr Leib ist wohlgenährt.
4Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
5Sie werden nicht bemüht wie andere Leute und nicht geschlagen wie andere Menschen.
5Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
6Darum schmücken sie sich stolz und kleiden sich frech.
6Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
7Ihr Gesicht strotzt von Fett, sie bilden sich sehr viel ein.
7Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
8Sie reden höhnisch und boshaft, drohen mit höherer Gewalt.
8E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
9Sie reden, als käme es vom Himmel; ihre Worte haben Geltung auf Erden.
9Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
10Darum wendet sich auch das Volk ihnen zu, und es wird von ihnen viel Wasser aufgesogen.
10Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
11Und sie sagen: «Was merkt Gott? Weiß der Höchste überhaupt etwas?»
11E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
12Siehe, das sind die Gottlosen; denen geht es immer gut, und sie werden reich!
12Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
13Ganz umsonst habe ich mein Herz rein erhalten und meine Hände in Unschuld gewaschen;
13He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
14denn ich bin doch täglich geschlagen worden, und meine Strafe ist alle Morgen da!
14E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
15Wollte ich auch so rechnen, siehe, so würde ich das Geschlecht deiner Kinder verraten.
15¶ Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
16So sann ich denn nach, um dies zu verstehen; aber es schien mir vergebliche Mühe zu sein,
16I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
17bis ich in das Heiligtum Gottes ging und auf ihr Ende merkte.
17Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
18Nur auf schlüpfrigen Boden setzest du sie; du lässest sie fallen, daß sie in Trümmer sinken.
18He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
19Wie geschah das so plötzlich und entsetzlich! Sie gingen unter und nahmen ein Ende mit Schrecken.
19Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
20Wie einen Traum nach dem Erwachen, so wirst du, o Herr, wenn du dich aufmachst, ihr Bild verächtlich machen.
20Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
21Als mein Herz verbittert war und es mir in den Nieren wehe tat,
21¶ Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
22da war ich dumm und verstand nichts; ich benahm mich wie ein Vieh gegen dich.
22He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
23Und doch bleibe ich stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.
23Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
24Leite mich auch ferner nach deinem Rat und nimm mich hernach mit Ehren auf!
24Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
25Wen habe ich im Himmel? Und dir ziehe ich gar nichts auf Erden vor!
25Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
26Schwinden auch mein Fleisch und mein Herz dahin, so bleibt doch Gott ewiglich meines Herzens Fels und mein Teil.
26Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
27Denn siehe, die fern von dir sind, kommen um; du vertilgst alle, die dir untreu werden.
27Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
28Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; ich habe Gott, den HERRN, zu meiner Zuflucht gemacht, um zu erzählen alle deine Werke.
28Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.