¹Und David redete zu dem HERRN die Worte dieses Liedes, am Tage, als der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte.

¹ داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید: خداوند پشتیبان من است، و پناهگاه مستحکم من.

²Er sprach: Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht;

² خدای من، نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و در امنیّت نگاه می‌دارد. او نجات‌دهندهٔ من است. او مرا حمایت می‌کند و از دست دشمنانم رهایی‌ام می‌‌بخشد.

³mein Gott ist mein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung und meine Zuflucht, mein Erretter, der mich von Gewalttat befreit.

³ خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است می‌طلبم، و از شر دشمنانم در امان هستم.

⁴Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet.

⁴ امواج مرگ به دورم حلقه زده‌اند و امواج نابودکننده احاطه‌ام کرده‌اند.

⁵Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;

⁵ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ، دام خود را بر سر راهم قرار داده است.

⁶Stricke der Unterwelt umschlangen mich, Todesschlingen kamen mir entgegen.

⁶ در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم، از خدای خود کمک خواستم. و او از معبد خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

⁷In meiner Angst rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.

⁷ آنگاه زمین لرزید و تکان خورد و بنیاد آسمانها از شدّت خشم او به لرزه افتاد.

⁸Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten des Himmels wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.

⁸ از سوراخهای بینی او دود برآمد و از دهانش زغال برافروخته و آتش کشنده بیرون آمد.

⁹Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Mund, Feuerglut brannte daraus hervor.

⁹ او آسمانها را شکافت و فرود آمد و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

¹⁰Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;

¹⁰ او با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد و بر بالهای باد پرواز کرد.

¹¹er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.

¹¹ او با تاریکی خود را پوشانید و ابرهای سیاه باران‌زا احاطه‌اش کردند.

¹²Er machte Finsternis um sich her zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken.

¹² از روشنی حضور او شراره‌ها زبانه کشیدند.

¹³Vom Glanz vor ihm brannte Feuerglut;

¹³ خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت. و صدای خداوند متعال شنیده شد.

¹⁴und der HERR donnerte vom Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen;

¹⁴ تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساخت و با رعد و برق همه را آشفته کرد.

¹⁵er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, schleuderte Blitze und schreckte sie.

¹⁵ عمق دریا ظاهر شد و بنیاد زمین آشکار گردید، هنگامی که خداوند دشمنانش را توبیخ کرد و با خشم بر آنها غرید.

¹⁶Da sah man die Betten des Meeres, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von des HERRN Schelten, von dem Schnauben seines grimmigen Zorns!

¹⁶ خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛ و از آبهای عمیق مرا بیرون کشید.

¹⁷Er langte herab aus der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;

¹⁷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم و از دست تمام کسانی‌که از من متنفّرند رهانید آنها برایم خیلی قوی بودند.

¹⁸er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;

¹⁸ وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند، امّا خداوند از من حمایت کرد.

¹⁹sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze

¹⁹ او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛ او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

²⁰und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.

²⁰ خداوند به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

²¹Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;

²¹ من دستورات خداوند را بجا آورده‌ام و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام.

²²denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,

²² احکام او را انجام داده‌ام و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

²³sondern ich hatte alle seine Rechte vor mir und stieß seine Satzungen nicht von mir,

²³ در پیشگاه او بی‌عیب بوده و از گناه دوری کرده‌ام.

²⁴und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.

²⁴ بنابراین به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد، و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

²⁵Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.

²⁵ ای خداوند، تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم بی‌عیب، نیکویی می‌کنی.

²⁶Gegen den Frommen erzeigst du dich fromm, gegen den Redlichen redlich,

²⁶ با کسانی‌که پاک هستند با پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌‌‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

²⁷gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du.

²⁷ تو فروتنان را نجات می‌بخشی، و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

²⁸Denn du rettest alles elende Volk, aber du erniedrigst die Augen aller Stolzen.

²⁸ ای خداوند، تو نور من هستی تاریکی مرا روشن گردان.

²⁹Denn du, HERR, bist meine Leuchte; der HERR macht meine Finsternis licht;

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

³⁰denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.

³⁰ راه خدا کامل و وعدهٔ خدا قابل اطمینان است، او حافظ کسانی‌ است که به او پناه می‌برند.

³¹Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.

³¹ خداوند، تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

³²Denn wer ist Gott, außer dem HERRN, und wer ist ein Fels, außer unserm Gott?

³² این خدا، پناهگاه پایدار من است و راه من را امن ساخته است.

³³Gott umgürtet mich mit Kraft und macht meinen Weg unsträflich,

³³ پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است.

³⁴er macht meine Füße den Hirschen gleich und stellt mich auf meine Höhen;

³⁴ دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

³⁵er lehrt meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;

³⁵ ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی، کمک تو مرا به عظمت رسانید.

³⁶du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Herablassung machte mich groß;

³⁶ راه را برای قدمهایم هموار ساختی، تا پاهایم نلغزند.

³⁷du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.

³⁷ دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را شکست دادم؛ و تا آنها را از بین نبردم بازنگشتم.

³⁸Ich jagte meinen Feinden nach und vertilgte sie und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;

³⁸ آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر بر نخیزند و به زیر پاهایم جان دادند.

³⁹ich rieb sie auf und zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.

³⁹ تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

⁴⁰Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.

⁴⁰ دشمنانم را متواری ساختی و کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

⁴¹Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.

⁴¹ آنها برای کمک زاری می‌کنند، امّا کسی به دادشان نمی‌رسد. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

⁴²Sie schrieen, aber da war kein Retter; zu dem HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.

⁴² من آنها را همچون غبار زمین، خُرد کردم و به زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه پایمال نمودم.

⁴³Und ich zerrieb sie wie Erdenstaub, zertrat sie wie Straßenkot und warf sie hinaus.

⁴³ تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و فرمانروایی مرا بر ملّتها حفظ نمودی؛ مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

⁴⁴Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und bewahrtest mich auf zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;

⁴⁴ بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

⁴⁵die Kinder der Fremden schmeicheln mir, sie folgen mir aufs Wort;

⁴⁵ آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌‌های خود بیرون می‌آیند.

⁴⁶die Kinder der Fremden verzagen und kommen zitternd hervor aus ihren Schlössern.

⁴⁶ خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم! متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد!

⁴⁷Es lebt der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!

⁴⁷ او در برابر دشمنانم مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

⁴⁸Der Gott, der mir Rache verlieh und mir die Völker unterwarf;

⁴⁸ او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند. و نزد دشمنانم سرافرازم می‌نماید و مرا از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهد.

⁴⁹der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!

⁴⁹ بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود نیایش برای تو می‌خوانم. خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵⁰Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Heiden und deinem Namen singen,

⁵⁰ خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵¹der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit!