1(H2-2) DER Zerstörer ist wider dich herangezogen; bewache die Festung, beobachte die Straße; stärke deine Lenden, nimm deine Kraft aufs äußerste zusammen!
1
اى نینوا، دشمنان بر تو حمله مى‌آورند
و با نیروى نظامى خود تو را خراب و ویران مى‌کنند.
پس دیوارهایت را محافظت
و از جاده‌هایت مراقبت نما. قوایت را جمع کن
و براى جنگ آماده باش.
2(H2-3) Denn der HERR hat Jakobs Stolz gewendet, gleichwie Israels Stolz; denn die Plünderer haben sie geplündert und ihre Reben verderbt.
2
(دشمنان، شکوه و عزّت اسرائیل را از بین بردند، امّا خداوند دوباره آن را به آنها برمى‌گرداند، همان‌گونه که قبل از حملهٔ دشمن بود.)
3(H2-4) Der Schild seiner Helden ist gerötet, die Krieger sind in Scharlach gekleidet, feuerrot; am Tage der Rüstung klirren die Geschirre der Pferde, und die Lanzen werden geschwungen.
3
دشمنان با سپرهاى سرخ مسلّح هستند،
لباسهاى قرمز نظامى پوشیده‌اند.
آنها آمادهٔ حمله می‌شوند!
ارّابه‌های آنها مثل آتش می‌درخشد!
اسبهای آنها سُمهایشان را بر زمین می‌کوبند.
4(H2-5) Die Wagen rasen wie toll durch die Straßen und überholen einander auf den Plätzen; sie sind anzusehen wie Fackeln, fahren daher wie Blitze.
4
ارّابه‌ها در جاده‌ها و میدانها به سرعت پیش مى‌روند.
مانند مشعل مى‌درخشند و مثل برق مى‌دوند.
5(H2-6) Er bietet seine Würdenträger auf, sie straucheln auf dem Wege, sie eilen zur Mauer, und das Schutzdach wird aufgestellt.
5
سرکردگان نظامى احضار مى‌شوند
همان‌طور که به جلو می‌روند می‌لغزند.
با عجله به طرف دیوارها مى‌دوند
و منجنیق‌هاى خود را آماده مى‌کنند.
6(H2-7) Die Tore an den Strömen werden erbrochen, und der Palast verzagt.
6
بندهاى آب باز شده‌اند
و کاخ شاهى به وحشت افتاده است.
7(H2-8) Aber es steht fest: Sie wird entblößt, abgeführt, und ihre Mägde seufzen wie Tauben und schlagen sich an die Brust.
7
ملکه را برهنه کرده با خود به اسیرى برده‌اند
و کنیزانش مانند فاخته ناله مى‌کنند
و سینه‌زنان به دنبالش مى‌روند.
8(H2-9) Und doch glich Ninive von jeher einem Wasserteich dennoch fliehen sie! «Stehet still, haltet stand!»
8
شهر نینوا مانند حوض آبى است
که سوراخ شده باشد،
ساکنان آن فرار مى‌کنند
و به فریاد کسانى‌‌که آنها را از فرار بازمى‌دارند، توجّه نمى‌کنند.
9(H2-10) Aber niemand wendet sich um! Raubet Silber, raubet Gold, denn ihres Vorrates ist kein Ende, sie ist beladen mit allerlei köstlichem Geschmeide!
9
خزانه‌هاى شهر پُر از اشیاى نفیس است.
نقره‌ها را تاراج کنید!
طلاها را به یغما ببرید!
10(H2-11) Leer und ausgeplündert, verwüstet ist sie ! Verzagte Herzen und schlotternde Knie und Schmerz in allen Hüften und Totenblässe auf allen Gesichtern!
10
شهر نینوا، ویران و متروک شده است.
دلها از ترس فرو مى‌ریزد،
زانوها مى‌لرزند، براى مردم نیرویی نمانده
و رنگ از چهره‌ها پریده است.
11(H2-12) Wo ist nun die Höhle der Löwen und die Weide der jungen Leuen, wo der Löwe mit der Löwin wandelte und das Löwenkätzchen sicher war, daß niemand es erschreckte?
11
کجاست آن شهرى
که زمانى بیشهٔ شیرمردان
و مسکن شیر بچّه‌ها بود.
شهری که شیرهای نر و شیرهای جوان به آن می‌روند
و شیربچگان در آن امنیّت دارند.
12(H2-13) Der Löwe raubte, soviel seine Jungen bedurften, und würgte für seine Löwinnen und füllte seine Höhle mit Raub und seine Schlupfwinkel mit zerrissener Beute.
12
مردانش مثل شیر دشمنان را مى‌دریدند
و همسر و فرزندان خود را با شکار سیر مى‌کردند
و خانه‌هایشان از اجساد دریده شده پُر بود.
خداوند متعال مى‌فرماید: «من دشمن تو هستم! ارّابه‌هایت را مى‌سوزانم. سربازانت را در جنگ هلاک مى‌کنم. تمام مال و دارایى را که از مردم گرفته‌اى، از تو مى‌گیرم و دیگر کسى به پیغام و تقاضایت توجّهى نمى‌کند.»
13(H2-14) Siehe, ich will an dich, spricht der HERR der Heerscharen, und lasse deine Kriegswagen in Rauch aufgehen; und deine Löwen soll das Schwert fressen; und ich will deine Beute von der Erde vertilgen, und man soll die Stimme deiner Gesandten nicht mehr hören!
13
خداوند متعال مى‌فرماید: «من دشمن تو هستم! ارّابه‌هایت را مى‌سوزانم. سربازانت را در جنگ هلاک مى‌کنم. تمام مال و دارایى را که از مردم گرفته‌اى، از تو مى‌گیرم و دیگر کسى به پیغام و تقاضایت توجّهى نمى‌کند.»