1Ich sage aber: Solange der Erbe unmündig ist, besteht zwischen ihm und einem Knechte kein Unterschied obwohl er Herr aller Güter ist;
1Ashun so mai motsav: O shav kai trobul te lel o mishtimos peske dadesko sa andek fielo diela lo ke sar iek manush kai si phanglo zhi kai godi avela terno, marka ke so godi si lesko si.
2sondern er steht unter Vormündern und Verwaltern bis zu der vom Vater festgesetzten Zeit.
2Akana kai si terno, thodino lo kal manush kai len sama lestar ai te len sama katar leski dieli zhi pe vriama kai lesko dat phendia.
3Ebenso waren auch wir, als wir noch unmündig waren, den Elementen der Welt als Knechte unterworfen.
3Iame zhi kai godi samas sar glati, phangle sama kal dieli kadala lumiake.
4Als aber die Zeit erfüllt war, sandte Gott Seinen Sohn, von einem Weibe geboren und unter das Gesetz getan,
4Numa kana e vriama kai sas thodi avili, O Del tradia peske Shaves. Kerdilo katar iek zhuvli, ai traiilas tele zakono le Zhidovongo.
5damit er die, welche unter dem Gesetz waren, loskaufte, auf daß wir das Sohnesrecht empfingen.
5Saxke te ankalavel kodolen kai sas thodine tela zakono, ai ame te sai kerdiuas shave le Devleske.
6Weil ihr denn Söhne seid, hat Gott den Geist Seines Sohnes in eure Herzen gesandt, der schreit: Abba, Vater!
6Te sikavel tumenge ke leske shave san, O Del tradia ande amare ile O Swunto Duxo peske Shavesko, O Swunto Duxo kai tsipil, "Dat, Murho Dat."
7So bist du also nicht mehr Knecht, sondern Sohn; wenn aber Sohn, dann auch Erbe Gottes durch Christus.
7No akana, chi mai san manush phanglo, numa shav ai akana kai san lesko shav, O Del dela tu o mishtimos kai garavel peske shavenge.
8Damals aber, als ihr Gott nicht kanntet, dientet ihr denen, die von Natur nicht Götter sind.
8Mai anglal chi zhanenas le Devles, ai phangle sanas kal dieli kai nai chaches dela.
9Nun aber, da ihr Gott erkannt habt, ja vielmehr von Gott erkannt seid, wie möget ihr euch wiederum den schwachen und armseligen Elementen zuwenden, denen ihr von neuem dienen wollt?
9Numa akana kai zhanen le Devles, inker mai bini, akana kai O Del zhanel tume, sar sai mai tume zhan palpale ka kodola kovle ai chorhe dieli la phuviake? Sar sai dashtilpe ke tume mangen pale te aven phangle lende?
10Ihr beobachtet Tage und Monate und heilige Zeiten und Jahre.
10Tume len sama zurales ka uni dies, ka uni shon, ka uni vriama, ai ka uni bersh.
11Ich fürchte für euch, daß ich am Ende vergeblich um euch gearbeitet habe.
11Dar mange ando tumende! Ke sa e buchi kai kerdem mashkar tumende avela intaino?
12Werdet doch wie ich, denn ich bin wie ihr. Ich bitte euch, meine Brüder! Ihr habt mir nichts zuleide getan;
12Murhe phral, mangav ma tumendar, kerdion sar mande. Sar me kerdilem sar tumende, chi kerdian mange chi iek nasulimos.
13ihr wisset aber, daß ich bei leiblicher Schwachheit euch zum erstenmal das Evangelium verkündigt habe.
13Tume seren tume sostar, andem tumenge e lashi viasta e pervo data; sostar ke naswalo simas.
14Und ihr habt die mir am Fleische widerfahrene Anfechtung nicht gering angeschlagen oder gar verabscheut, sondern wie einen Engel Gottes nahmet ihr mich auf, wie Christus Jesus.
14Murho stato o naswalo sas te zumavel tumen, numa chi simas tumenge gratsia ai chi shudian ma. Numa premisardian ma sar iek angelo le Devlesko, vai sar O Jesus Kristo.
15Was ist nun aus eurer Glückseligkeit geworden? Denn ich gebe euch das Zeugnis, daß ihr wenn möglich eure Augen ausgerissen und mir gegeben hättet.
15Defial raduime sanas! Apo so kerdilia tumensa akana? Sai mothav kacha diela pa tumende: te sai dashtisardianas lianas tumare iakha avri, ai dianas le mange.
16Bin ich also euer Feind geworden, weil ich euch die Wahrheit sage?
16Apo akana so kerdilem tumaro duzhmano kai mothav tumenge o chachimos?
17Sie eifern um euch nicht in edler Weise, sondern wollen euch ausschließen, damit ihr um sie eifert.
17Kodo narodo sikaven but ke volin tume, numa lenge ginduria nai lashe karing tumende. So won mangen si te len tume amendar, saxke te keren buchi lenge.
18Eifern ist gut, wenn es für das Gute geschieht, und zwar allezeit, nicht nur in meiner Gegenwart bei euch.
18Mishto te avel tumen ilo te keren o mishtimos ande swako vriama, ai na ferdi kana sim mashkar tumende.
19Meine Kindlein, um die ich abermals Geburtswehen leide, bis daß Christus in euch Gestalt gewinnt
19Murhe kuchi shave! Haliarav pale iek chino tumenge, sar iek chino kai si la zhuvlia kana bianjol lake iek glata, zhi kai O Kristo lashardiol ande tumende.
20wie gerne wollte ich jetzt bei euch sein und meine Stimme wandeln, denn ich weiß nicht, wo ich mit euch daran bin.
20Sode manglemas te avav pasha tumende akana, saxke te sai dav tumensa duma averfielo, ke chi zhanav so kerdilia tumensa.
21Saget mir, die ihr unter dem Gesetz sein wollt: höret ihr das Gesetz nicht?
21Phenen mange tume kai mangen te aven tela zakono, pate chi aliarena so mothol o zakono?
22Es steht doch geschrieben, daß Abraham zwei Söhne hatte, einen von der Sklavin, den andern von der Freien.
22O zakono mothol ke o Abraham sas les dui shave, iek katar iek zhuvli kai sas phangli, ai iek katar iek zhuvli kai nas phangli.
23Der von der Sklavin war nach dem Fleisch geboren, der von der Freien aber kraft der Verheißung.
23O shav kai sas les katar e zhuvli kai sas phangli biandilo sar aver, numa o shav kai sas les katar e zhuvli kai nas phangli biandilo sar O Del shinadiasas.
24Das hat einen bildlichen Sinn: Es sind zwei Bündnisse; das eine von dem Berge Sinai, das zur Knechtschaft gebiert, das ist Hagar.
24Sai haliaren la sar iek patreto: le dui zhuvlia si le dui kontrakturia pachi, iek anda kodola pachi sikavel katar e Hagar, ai kucha anda Mount Sinai, biandiol lake glati phangle.
25Denn «Hagar» bedeutet in Arabien den Berg Sinai und entspricht dem jetzigen Jerusalem, weil dieses samt seinen Kindern in Knechtschaft ist.
25E Hagar si o Mount Sinai kai si ande Arabia, woi malavel ka foro kai si ande Jerusalem, kai si phangli peske manushensa.
26Das obere Jerusalem aber ist frei, und dieses ist unsere Mutter.
26Numa e Jerusalem kai si ande rhaio nai phangli, ai woi si amari dei.
27Denn es steht geschrieben: «Freue dich, Unfruchtbare, die du nicht gebierst; brich in Jubel aus und schreie, die du nicht in Wehen liegst, denn die Vereinsamte hat mehr Kinder als die, welche den Mann hat.»
27Ke E Vorba le Devleski mothol, "Raduisavo tu, zhuvlio kai shoxar nashti avilian tu glate! Tsipisar raduimastar, tu kai shoxar chi zhanglian le dukha la zhuvliake kai sas la glate! Ke e zhuvli kai sas mekli avela la mai but glate de sar la zhuvlia kai si la rhom.
28Wir aber, Brüder, sind nach der Weise des Isaak Kinder der Verheißung.
28Numa tume, murhe phral, tume san shave kai biandilian sar sas shinado katar O Del, sar o Isaac.
29Doch gleichwie damals der nach dem Fleisch Geborene den nach dem Geist Geborenen verfolgte, so auch jetzt.
29Mai anglal o shav kai biandilo ando stato chinuilas kodoles kai biandilosas pala Swunto Duxo le Devlesko; ai sakadia si akana.
30Was sagt aber die Schrift: «Stoße aus die Sklavin und ihren Sohn! Denn der Sohn der Sklavin soll nicht erben mit dem Sohn der Freien.»
30Numa so mothol E Vorba le Devleski? Woi mothol, "Gonisar la zhuvlia kai si phangli ai lake shaves; ke o shav la zhuvliako kai si phanglo chi avela les so sas shinado katar o dat le shavesa kai si la zhuvliako kai nai phanglo."
31So sind wir also, meine Brüder, nicht Kinder der Sklavin, sondern der Freien.
31Anda kodia, murhe phral, chi sam shave la zhuvliake kai si phangle, numa la zhuvliake kai nai phangle.