1Dem Vorsänger. Ein Psalmlied. Jauchzet Gott, alle Welt!
1Dadka dhulka oo dhammow, Ilaah farxad ugu qayliya,
2Singet Ehre seinem Namen, machet herrlich sein Lob!
2Oo ammaanta magiciisa ku gabya, Ammaantiisana qurxiya.
3Sprechet zu Gott: Wie wunderbar sind deine Werke! Ob der Größe deiner Macht schmeicheln dir deine Feinde.
3Ilaah waxaad ku tidhaahdaan, Shuqulladaadu cabsi badanaa! Weynaanta xooggaaga aawadiis ayaa cadaawayaashaadu isugu kaa dhiibi doonaan.
4Alle Welt bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen! (Pause.)
4Dadka dhulka oo dhammu adigay ku caabudi doonaan, Wayna kuu gabyi doonaan, Magacaagay u gabyi doonaan. (Selaah)
5Kommt her und schauet die Werke Gottes, dessen Tun an den Menschenkindern so wunderbar ist!
5Bal kaalaya, oo arka shuqullada Ilaah, Xagga binu-aadmiga wuxuu ku sameeyey waa cabsi badan yihiin.
6Er verwandelte das Meer in trockenes Land, durch den Strom gingen sie zu Fuß; daselbst freuten wir uns seiner.
6Wuxuu baddii ka dhigay dhul engegan, Oo iyagu webiga dhexdiisa waxay ku mareen lug, Oo halkaasaan isaga ku rayraynay.
7Er herrscht durch seine Kraft ewiglich; seine Augen beobachten die Völker; die Widerspenstigen werden nicht aufkommen gegen ihn. (Pause.)
7Isagu weligiisba wuxuu ku taliyaa xooggiisa, Oo indhihiisuna waxay fiiriyaan quruumaha, Haddaba caasiyiintu yaanay kor isu qaadin. (Selaah)
8Preiset, ihr Nationen, unsern Gott, Lasset laut sein Lob erschallen,
8Dadyahow, Ilaaheenna ammaana, Oo codka ammaantiisa ha la maqlo,
9der unsre Seelen ins Leben rief und unsre Füße nicht wanken ließ!
9Kaasoo nafteenna nolol ku haya, Oo cagaheennana aan u oggolayn in la dhaqdhaqaajiyo.
10Denn du hast uns geprüft, o Gott, und uns geläutert, wie man Silber läutert;
10Waayo, Ilaahow, adigu waad na imtixaantay, Oo waxaad noo tijaabisay sida lacagta loo tijaabiyo.
11du hast uns ins Gefängnis wandern lassen, hast unsern Lenden eine schwere Last auferlegt;
11Waxaad na gelisay shabagga dabinka ah, Oo waxaad simaha naga saartay culaab weyn.
12du hast Menschen über unser Haupt fahren lassen; wir sind in Feuer und Wasser gekommen; aber du hast uns herausgeführt in die Freiheit.
12Dad baad madaxa naga saartay, Oo waxaannu dhex galnay dab iyo biyo, Laakiinse ugudambaysta waxaad na keentay meel barwaaqo ah.
13Darum will ich mit Brandopfern in dein Haus kommen und dir meine Gelübde bezahlen,
13Haddaba anigu gurigaaga waxaan la soo geli doonaa allabaryo la gubo, Oo waxaan kuu oofinayaa nidarradaydii
14welche sich meinen Lippen entrungen haben und die mein Mund geredet hat, als mir bange war.
14Bushimahaygu ay ku hadleen, Oo afkaygu sheegay markii aan dhibaataysnaa.
15Fette Brandopfer will ich dir darbringen samt dem Rauch von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zurichten. (Pause.)
15Oo waxaan allabaryo la gubo kuugu soo bixinayaa xoolo buurbuuran Iyo wanan iyo fooxood, Oo waxaan kuu soo bixin doonaa dibiyo iyo orgiyo. (Selaah)
16Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat!
16Kulli intiinna Ilaah ka cabsataay, kaalaya oo maqla, Oo waxaan sheegayaa wuxuu naftayda u sameeyeye.
17Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.
17Isagaan afkayga ugu qayshaday, Oo waxaan ku ammaanay carrabkayga.
18Hätte ich Unrecht vorgehabt in meinem Herzen, so hätte der Herr nicht erhört;
18Haddaan dembi qalbigayga ku arkay, Sayidku ima uu maqleen,
19aber wahrlich, Gott hat erhört, er hat auf die Stimme meines Flehens geachtet.
19Laakiinse sida runta ah Ilaah waa i maqlay, Oo codkii baryadaydana dhegtuu u dhigay.Mahad waxaa leh Ilaaha Aan baryadayda diidin oo aan naxariistiisana gees iga marin.
20Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht abgewiesen und seine Gnade nicht von mir gewendet hat!
20Mahad waxaa leh Ilaaha Aan baryadayda diidin oo aan naxariistiisana gees iga marin.