¹Darauf ward Jesus vom Geist in die Wüste geführt, auf daß er vom Teufel versucht würde.

¹ОН гоҳ Рӯҳ Исоро ба биебон бурд, то ки Ӯро иблис биоэмояд,

²Und als er vierzig Tage und vierzig Nächte gefastet hatte, hungerte ihn hernach.

²Ва чил шабонарӯз рӯза дошта, ниҳоят гурусна монд.

³Und der Versucher trat zu ihm und sprach: Bist du Gottes Sohn, so sprich, daß diese Steine Brot werden!

³Ва озмоишкунанда назди Ӯ омада, гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, ба ин саигҳо бигӯй, ки нон шаванд».

⁴Er aber antwortete und sprach: Es steht geschrieben: «Der Mensch lebt nicht vom Brot allein, sondern von einem jeden Wort, das durch den Mund Gottes ausgeht.»

⁴Дар ҷавоб гуфт: «Навишта шудааст, ки "одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Худо барояд"».

⁵Darauf nimmt ihn der Teufel mit sich in die heilige Stadt und stellt ihn auf die Zinne des Tempels

⁵Пас иблис Ӯро ба шаҳри муқаддас гирифта бурд ва бар кунгураи маъбад гузошт,

⁶und spricht zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so wirf dich hinab; denn es steht geschrieben: «Er wird seinen Engeln deinethalben Befehl geben, und sie werden dich auf den Händen tragen, damit du deinen Fuß nicht etwa an einen Stein stoßest.»

⁶Ва ба Ӯ гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, Худро ба зер андоз; зеро ки навишта шудааст: "Ба фариштагони Худ дар бораи Ту амр ҳоҳад дод, ва Туро бар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои Худро ба санге бизанй"».

⁷Da sprach Jesus zu ihm: Wiederum steht geschrieben: «Du sollst den Herrn, deinen Gott, nicht versuchen.»

⁷Исо ба вай гуфт: «Ҳамчунин навишта шудааст: "Худованд Худон худро наозмой"».

⁸Wiederum nimmt ihn der Teufel mit auf einen sehr hohen Berg und zeigt ihm alle Reiche der Welt und ihre Herrlichkeit

⁸Боз иблис Ӯро ба кӯҳи бисьёр баланде бардошта бурд ва ҳамаи мамлакатҳои ҷаҳон ва ҷалоли онҳоро ба Ӯ нишон дод,

⁹und spricht zu ihm: Dieses alles will ich dir geben, wenn du niederfällst und mich anbetest.

⁹Ва ба Ӯ гуфт: «Агар рӯй ба замин ниҳода, ба ман саҷда кунӣ, ҳамаи онҳоро ба Тӯ медиҳам».

¹⁰Da spricht Jesus zu ihm: Hebe dich weg von mir, Satan! Denn es steht geschrieben: «Du sollst den Herrn, deinen Gott, anbeten und ihm allein dienen!»

¹⁰Он гоҳ Исо ба вай гуфт: «Аз Ман дур шав, эй шайТон; зеро ки навишта шудааст: "Ба Худрванд Худои худ саҷда кун ва танҳо Ӯро ибодат намо"».

¹¹Da verließ ihn der Teufel; und siehe, Engel traten hinzu und dienten ihm.

¹¹Пас иблис Ӯро вогузошг, - ва инак, фариштагон омада, Ӯро иа,расторӣ карданд. Исо ба Кафарнахум омада, ба хшматгузории цамъиятӣ шурӯъ менамояд.

¹²Als aber Jesus hörte, daß Johannes gefangengesetzt worden war, entwich er nach Galiläa.

¹²Чун Исо шунид, ки Яҳьё дастгир шудааст, ба Ҷалил равона шуд.

¹³Und er verließ Nazareth, kam und ließ sich zu Kapernaum nieder, das am Meere liegt, im Gebiet von Sebulon und Naphtali;

¹³Ва Носираро тарк карда, дар Кафарнаҳум, ки дар канори баҳр аст, дар ҳудуди Забулун ва Нафтолй маскан гирифт,

¹⁴auf daß erfüllt würde, was durch Jesaja gesagt ist, den Propheten, der da spricht:

¹⁴То ба амал ояд каломе ки бо забони Ишаъёи набӣ гуфта шудааст:

¹⁵«Das Land Sebulon und das Land Naphtali, am Wege des Meeres, jenseits des Jordan, das Galiläa der Heiden,

¹⁵"Замини Забулун ва замини Нафтолӣ, дар роҳи канори баҳр, он тарафи Ӯрдун, Ҷалили халқҳо,

¹⁶das Volk, das in der Finsternis saß, hat ein großes Licht gesehen, und die da saßen im Lande und Schatten des Todes, denen ist ein Licht aufgegangen.»

¹⁶Қавме ки дар торикӣ мезистанд, нури азиме диданд, ва бар онҳое ки дар кишвари марг ва сояи он мени шастанд, нуре дурахтшод''.

¹⁷Von da an begann Jesus zu predigen und zu sprechen: Tut Buße; denn das Himmelreich ist nahe herbeigekommen!

¹⁷Аз ҳамон вакт Исо ба мавъиза оғоз намуд ва гуфт: «Тавба кунед, зеро ки Малакути Осмон наздик аст».

¹⁸Als er aber am galiläischen Meere wandelte, sah er zwei Brüder, Simon, genannt Petrus, und dessen Bruder Andreas; die warfen das Netz ins Meer, denn sie waren Fischer.

¹⁸Ва чун аз канори баҳри Ҷалил мегузашт, ду бародарро: Шимъӯнро, ки Петрус меномиданд, ва бародари ӯ Андриёсро дид, ки дар баҳр тӯр меандохтанд; зеро ки сайёди моҳӣ буданд;

¹⁹Und er spricht zu ihnen: Folget mir nach, und ich will euch zu Menschenfischern machen!

¹⁹Ва ба онҳо гуфт: «Маро шйравй кунед, ва Ман шуморо сайёди мардум гардонам».

²⁰Und sie verließen alsbald die Netze und folgten ihm nach.

²⁰Дарҳол онҳо тӯрҳои худро монда, аз паи Ӯ равона шуданд.

²¹Und als er von da weiterging, sah er in einem Schiffe zwei andere Brüder, Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und dessen Bruder Johannes, mit ihrem Vater Zebedäus ihre Netze flicken; und er berief sie.

²¹Чун аз он ҷо гузашт, ду бародари дигарро, Яъкуб ибни Забдой ва бародари вай Юҳанноро дид, ки дар қаиқ бо падари худ Забдок тӯрҳои худро таъмир мекарданд, ва онҳоро даъват намуд.

²²Da verließen sie alsbald das Schiff und ihren Vater und folgten ihm nach.

²²Ва онҳо дарҳол қаиқ ва падари худро гузошта, аз паи Ӯ равона шуданд.

²³Und Jesus durchzog ganz Galiläa, lehrte in ihren Synagogen und predigte das Evangelium von dem Reich und heilte alle Krankheiten und alle Gebrechen im Volk.

²³Ва Исо дар тамоми Ҷалил мегашт ва дар куништҳои онҳо таълим дода, Инҷили Малакутро мавъиза мекард ва ҳар беморй ва ҳар дарди мардумро шифо мебахншд.

²⁴Und sein Ruf verbreitete sich in ganz Syrien; und sie brachten alle Kranken zu ihm, die mit mancherlei Krankheiten und Schmerzen behaftet waren, Besessene und Mondsüchtige und Lahme; und er heilte sie.

²⁴Ва овозаи Ӯ дар тамоми Сурия паҳн шуд; ва ҳамаи беморонро, ки ба дарду касалиҳои гуногун гирифтор буданд, ҳам девонагон, ҳам масрӯон ва ҳам мафлуҷонро назди Ӯ меоварданд, ва Ӯ онҳоро шифо мебахшид.

²⁵Und es folgte ihm eine große Volksmenge nach aus Galiläa und aus dem Gebiet der Zehn-Städte und aus Jerusalem und Judäa und von jenseits des Jordan.

²⁵Ва мардуми бисьёре аз Ҷалил, Декаполис, Ерусалим, Яҳудо ва он тарафи Ӯрдун аз паи Ӯ равона буданд.