¹Paulus, ein Gebundener Christi Jesu, und Timotheus, der Bruder, an Philemon, den geliebten und unsren Mitarbeiter;

¹ПАВЛӮС, бандии Исои Масеҳ, ва Тимотиюси бародар, ба Филемӯни маҳбуб ва ҳамкори мо,

²und an Apphia, die geliebte, und Archippus, unsren Mitstreiter, und an die Gemeinde in deinem Hause.

²Ва ба Апияи маҳбуба, ва ба Архипуси ҳамсафи мо, ва ба калисое ки дар хонаи туст:

³Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater und dem Herrn Jesus Christus!

³Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

⁴Ich danke meinem Gott allezeit, wenn ich in meinen Gebeten deiner gedenke,

⁴Худои худро шукргузорӣ менамоям ва ҳамеша туро дар дуоҳои худ зикр мекунам,

⁵weil ich von deiner Liebe und von dem Glauben höre, welchen du an den Herrn Jesus und gegen alle Heiligen hast,

⁵Чун дар бораи муҳаббати ту ба ҳамаи муқаддасон ва имоне ки ба Исои Худованд дорӣ, мешунавам, -

⁶damit die Gemeinschaft deines Glaubens wirksam werde durch Erkenntnis all des Guten, das unter uns ist, für Christus Jesus.

⁶Дуои ман ин аст, ки муоширати имони ту чунон таъсирбахш бошад, ки беҳтар бидонӣ ҳар некие ки дар мо барои Исои Масеҳ мебошад, чист.

⁷Denn wir haben viel Freude und Trost ob deiner Liebe; denn die Herzen der Heiligen sind durch dich, Bruder, erquickt worden.

⁷Зеро ки мо аз муҳаббати ту шодӣ ва тасаллои бузурге пайдо кардем, чунки ба туфайли ту, эй бародар, дилҳои муқаддасон осуда шудааст.

⁸Darum, wiewohl ich in Christus volle Freiheit hätte, dir zu gebieten, was sich geziemt,

⁸Бинобар ин, агарчи дар Масеҳ ҷуръати зиёде дорам, ки вазифаатро ба ту амр фармоям,

⁹so will ich doch, um der Liebe willen, eher ermahnen, als ein solcher, wie ich bin, nämlich ein alter Paulus, jetzt aber auch ein Gebundener Jesu Christi.

⁹Аммо бештар аз рӯи муҳаббат хоҳиш менамоям, - гарчанде ки ман Павлуси пиронсол ва алҳол бандии Исои Масеҳ низ ҳастам, -

¹⁰Ich ermahne dich betreffs meines Sohnes, den ich in meinen Banden gezeugt habe, Onesimus,

¹⁰Аз ту дар хусуси фарзанди худ Онисимус хоҳиш менамоям, ки ӯро дар вактеки дар занҷирҳобудам, бадуньё овардаам,

¹¹der dir ehemals unnütz war, jetzt aber dir und mir nützlich ist.

¹¹Ки як вақте ӯ барои ту муфид набуд, вале акнун ҳам барои ту муфид аст, ҳам барои ман; ӯро назди ту бармегардонам,

¹²Ich sende ihn dir hiermit zurück; du aber nimm ihn auf wie mein eigen Herz.

¹²Ва ту ӯро ҳамчун дили ман пазироӣ намо.

¹³Ich wollte ihn bei mir behalten, damit er mir an deiner Statt in den Banden des Evangeliums diene;

¹³Мехостам ӯро назди худ нигоҳ дорам, то ки ба ҷои ту ба ман дар занҷирҳои башорат хизмат кунад;

¹⁴aber ohne deine Zustimmung wollte ich nichts tun, damit deine Wohltat nicht gleichsam erzwungen, sondern freiwillig wäre.

¹⁴Лекин бе розигии ту нахостам коре бикунам, то ки амали неки ту на ба таври маҷбурӣ, балки ба таври иҳтиёрӣ бошад.

¹⁵Denn vielleicht ist er darum auf eine kurze Zeit von dir getrennt worden, damit du ihn auf ewig besitzest,

¹⁵Зеро, шояд, ӯ барои он мувақкатан аз ту ҷудо шуда бошад, ки ту ӯро ба сурати абадӣ қабул кунӣ,

¹⁶nicht mehr als einen Sklaven, sondern, was besser ist als ein Sklave, als einen geliebten Bruder, allermeist für mich, wie viel mehr aber für dich, sowohl im Fleische als im Herrn.

¹⁶Ва акнун на ҳамчун ғуломе, балки аз ғулом болотар, яъне ҳамчун бародари маҳбубе. Ӯ алалхусус барои ман, зиёдтар аз он ҳам барои ту, ҳам ба унвони ҷисм ва ҳам дар Худованд бояд маҳбуб бошад.

¹⁷Wenn du mich nun für einen Freund hältst, so nimm ihn auf, wie mich selbst.

¹⁷Пас, агар ту маро шарики худ бидонӣ, ӯро мисли ман пазирой намо.

¹⁸Wenn er dir aber Schaden zugefügt hat oder etwas schuldig ist, so rechne das mir an.

¹⁸Аммо агар ӯ осебе ба ту расонда бошад, ва ё чизе ба гарданаш дайн бошад, онро ба ман ҳисоб кун.

¹⁹Ich, Paulus, schreibe es eigenhändig: Ich will bezahlen; zu schweigen davon, daß du auch dich selbst mir schuldig bist.

¹⁹Ман, ки Павлус ҳастам, бо дасти худ менависам: худам талофӣ хоҳам дод; ҳоло онро ба ту намегӯям, ки ту барои вуҷудат низ мадьюни ман ҳастӣ.

²⁰Ja, Bruder, laß mich von dir Nutzen haben im Herrn! Erquicke mein Herz im Herrn!

²⁰Бале, эй бародар, бигзор, ки аз ту дар Худованд хурсанд шавам: дили маро дар Худованд осуда намо.

²¹Im Vertrauen auf deinen Gehorsam schreibe ich dir, weil ich weiß, daß du noch mehr tun wirst, als ich dir sage.

²¹Ба умеди фармонбардории ту ман ба ту менависам, чун медонам, ки аз гуфтаи ман зиёдтар ҳам хоҳӣ кард.

²²Zugleich aber bereite mir auch eine Herberge, denn ich hoffe, durch euer Gebet euch geschenkt zu werden.

²²Дар баробари ин барои ман хонае низ муҳайё бикун, зеро умедворам, ки ба ҳасби дуоҳоятон ба шумо ато хоҳам шуд.

²³Es grüßen dich Epaphras, mein Mitgefangener in Christus Jesus,

²³Эпафрос, ки бо ман ба хотири Исои Масеҳ бандӣ мебошад, ва Марқӯс, ва Ористархус, ва Димос, ва Луқос, ки ҳамкорони мананд, ба ту салом мерасонанд.

²⁴Markus, Aristarchus, Demas, Lukas, meine Mitarbeiter.

²⁴Файзи Худованди мо Исри Масеҳ бо рӯҳи шумо бод. Омин.

²⁵Die Gnade unsres Herrn Jesus Christus sei mit eurem Geiste! Amen.