German: Schlachter (1951)

Tagalog 1905

Job

6

1Da antwortete Hiob und sprach:
1Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2O daß mein Unmut und mein Unglück gegeneinander abgewogen und zugleich auf eine Waage gelegt würden!
2Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3Denn nun ist es schwerer als Meeressand; darum sind meine Reden so verwirrt.
3Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4Denn die Pfeile des Allmächtigen stecken in mir, mein Geist saugt ihr Gift; die Schrecken Gottes bestürmen mich.
4Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5Schreit auch ein Wildesel beim Gras, brüllt auch ein Ochse, wenn er Futter hat?
5Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6Kann man auch Fades essen ohne Salz, findet man am Eiweiß irgendwelchen Geschmack?
6Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7Was meine Seele zu berühren verschmähte, das ist jetzt mein täglich Brot!
7Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8O daß doch käme, was ich wünsche, und Gott meine Hoffnung erfüllte:
8Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9daß es doch Gott gefiele, mich zu zermalmen, seine Hand auszustrecken und mich abzuschneiden!
9Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10So bliebe mir noch der Trost (worüber ich frohlocken würde im schonungslosen Schmerz), daß ich von den Worten des Heiligen nicht abgefallen bin!
10Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11Wie groß ist denn meine Kraft, daß ich noch ausharren, und wann kommt mein Ende, daß meine Seele sich gedulden soll?
11Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12Ist mir denn der Steine Kraft gegeben, ist dies mein Fleisch etwa von Erz?
12Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13Bin ich denn nicht hilflos und des Heils beraubt?
13Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14Dem Verzagten soll sein Freund Mitleid erzeigen, selbst wenn er von der Furcht des Allmächtigen lassen sollte.
14Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15Meine Brüder trügen wie ein Wildbach, wie das Bett der Wildbäche, die überlaufen,
15Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16welche trübe werden vom Eis, wenn der Schnee sich darin birgt,
16Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17die aber versiegen zur Zeit der Sommerglut und von ihrem Ort verschwinden, wenn es heiß wird.
17Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18Es biegen ab von ihrem Wege die Karawanen, ziehen in die Wüste und verirren sich;
18Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19es schauen sie die Karawanen Themas, die Reisegesellschaften Sebas hoffen auf sie.
19Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20Aber sie werden in ihrer Hoffnung zuschanden; wenn sie dorthin kommen, sind sie enttäuscht.
20Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21So seid auch ihr mir jetzt geworden; ihr schauet Schreckliches und fürchtet euch davor!
21Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22Habe ich gesagt: «Gebet mir etwas!» oder «Bringt mir etwas von eurem Vermögen her;
22Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23rettet mich aus der Hand des Feindes und erlöset mich von des Tyrannen Hand?»
23O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24Belehret mich, so will ich schweigen,
24Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25weiset mir nach, wo ich gefehlt! O wie eindringlich sind die Reden der Wahrheit! Aber was bringen eure Zurechtweisungen zu-recht?
25Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26Gedenket ihr Worte zu bekritteln und haltet die Reden eines Verzweifelten für Wind?
26Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27Ja, ihr werfet das Los über eine Waise und verhandelt euren Freund!
27Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28Und nun seid doch so gefällig und schaut mich an, ob ich euch ins Angesicht lügen werde!
28Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29Kehret um, tut nicht Unrecht! Ja, kehret um! noch bin ich im Recht!
29Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30Ist denn Unrecht auf meiner Zunge, oder unterscheidet mein Gaumen nicht, was verderblich ist?
30May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?