1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
1{To the chief Musician. A Psalm of David.} Jehovah, thou hast searched me, and known [me].
2Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου· νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
2*Thou* knowest my down-sitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off;
3Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
3Thou searchest out my path and my lying down, and art acquainted with all my ways;
4Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
4For there is not yet a word on my tongue, [but] lo, O Jehovah, thou knowest it altogether.
5Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.
5Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.
6Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε· ειναι υψηλη· δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
6O knowledge too wonderful for me! it is high, I cannot [attain] unto it.
7[] Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
7Whither shall I go from thy Spirit? and whither flee from thy presence?
8Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει· εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
8If I ascend up into the heavens thou art there; or if I make my bed in Sheol, behold, thou [art there];
9Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
9[If] I take the wings of the dawn [and] dwell in the uttermost parts of the sea,
10και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
10Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
11Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε·
11And if I say, Surely darkness shall cover me, and the light about me be night;
12και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου· και η νυξ λαμπει ως η ημερα· εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
12Even darkness hideth not from thee, and the night shineth as the day: the darkness is as the light.
13Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου· με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
13For thou hast possessed my reins; thou didst cover me in my mother's womb.
14Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην· θαυμασια ειναι τα εργα σου· και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
14I will praise thee, for I am fearfully, wonderfully made. Marvellous are thy works; and [that] my soul knoweth right well.
15Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
15My bones were not hidden from thee when I was made in secret, curiously wrought in the lower parts of the earth.
16Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου· και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε·
16Thine eyes did see my unformed substance, and in thy book all [my members] were written; [during many] days were they fashioned, when [as yet] there was none of them.
17[] ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε· ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
17But how precious are thy thoughts unto me, O ùGod! how great is the sum of them!
18Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον· εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
18[If] I would count them, they are more in number than the sand. When I awake, I am still with thee.
19Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε· απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.
19Oh that thou wouldest slay the wicked, O +God! And ye men of blood, depart from me.
20Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως· οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
20For they speak of thee wickedly, they take [thy name] in vain, thine enemies.
21Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
21Do not I hate them, O Jehovah, that hate thee? and do not I loathe them that rise up against thee?
22Με τελειον μισος μισω αυτους· δια εχθρους εχω αυτους.
22I hate them with perfect hatred; I account them mine enemies.
23Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου· εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου·
23Search me, O ùGod, and know my heart; prove me, and know my thoughts;
24και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας· και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.
24And see if there be any grievous way in me; and lead me in the way everlasting.