¹[] <<Ψαλμος ωδης εις τον εγκαινιασμον του οικου του Δαβιδ.>> Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε· διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ' εμε.

¹{A Psalm of David: dedication-song of the house.} I will extol thee, Jehovah; for thou hast delivered me, and hast not made mine enemies to rejoice over me.

²Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.

²Jehovah my God, I cried unto thee, and thou hast healed me.

³Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου· μ' εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.

³Jehovah, thou hast brought up my soul from Sheol, thou hast quickened me from among those that go down to the pit.

⁴Ψαλμωδησατε εις τον Κυριον, οι οσιοι αυτου, και υμνειτε την μνημην της αγιωσυνης αυτου.

⁴Sing psalms unto Jehovah, ye saints of his, and give thanks in remembrance of his holiness.

⁵Διοτι η οργη αυτου διαρκει μιαν μονην στιγμην· ζωη ομως ειναι εν τη ευμενεια αυτου· το εσπερας δυναται να συγκατοικηση κλαυθμος, αλλα το πρωι ερχεται αγαλλιασις.

⁵For a moment [is passed] in his anger, a life in his favour; at even weeping cometh for the night, and at morn there is rejoicing.

⁶[] Εγω δε ειπα εν τη ευτυχια μου, δεν θελω σαλευθη εις τον αιωνα.

⁶As for me, I said in my prosperity, I shall never be moved.

⁷Κυριε, δια της ευμενειας σου εστερεωσας το ορος μου. Απεκρυψας το προσωπον σου, και εταραχθην.

⁷Jehovah, by thy favour thou hadst made my mountain to stand strong: thou didst hide thy face; I was troubled.

⁸Προς σε, Κυριε, εκραξα· και προς τον Κυριον εδεηθην.

⁸I called to thee, Jehovah, and unto the Lord did I make supplication:

⁹Τις ωφελεια εν τω αιματι μου, εαν καταβω εις τον λακκον; μηπως θελει σε υμνει ο κονιορτος; θελει αναγγελλει την αληθειαν σου;

⁹What profit is there in my blood, in my going down to the pit? shall the dust praise thee? shall it declare thy truth?

¹⁰Ακουσον, Κυριε, και ελεησον με· Κυριε, γενου βοηθος μου.

¹⁰Hear, O Jehovah, and be gracious unto me; Jehovah, be my helper.

¹¹Μετεβαλες εις εμε τον θρηνον μου εις χαραν· ελυσας τον σακκον μου και με περιεζωσας ευφροσυνην·

¹¹Thou hast turned for me my mourning into dancing; thou hast loosed my sackcloth, and girded me with gladness;

¹²δια να ψαλμωδη εις σε η δοξα μου και να μη σιωπα. Κυριε ο Θεος μου, εις τον αιωνα θελω σε υμνει.

¹²That [my] glory may sing psalms of thee, and not be silent. Jehovah my God, I will praise thee for ever.