1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγιλωθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ακροασθητι, Κυριε, τους λογους μου· νοησον τον στεναγμον μου.
1{To the chief Musician. Upon Nehiloth. A Psalm of David.} Give ear to my words, O Jehovah; consider my meditation.
2Προσεξον εις την φωνην της κραυγης μου, Βασιλευ μου και Θεε μου· Διοτι εις σε θελω προσευχηθη.
2Hearken unto the voice of my crying, my king and my God; for to thee will I pray.
3Κυριε, το πρωι θελεις ακουσει την φωνην μου· το πρωι θελω παρασταθη εις σε και θελω προσδοκα.
3Jehovah, in the morning shalt thou hear my voice; in the morning will I address myself to thee, and will look up.
4Διοτι δεν εισαι συ Θεος θελων την ασεβειαν· ο πονηρευομενος δεν θελει κατοικει πλησιον σου.
4For thou art not a ùGod that hath pleasure in wickedness; evil shall not sojourn with thee.
5Ουδε θελουσι σταθη οι αφρονες εμπροσθεν των οφθαλμων σου· μισεις παντας τους εργατας της ανομιας.
5Insolent fools shall not stand before thine eyes; thou hatest all workers of iniquity.
6Θελεις εξολοθρευσει τους λαλουντας το ψευδος· ο Κυριος βδελυττεται τον ανθρωπον τον αιμοβορον και τον δολιον.
6Thou wilt destroy them that speak lies: Jehovah abhorreth a man of blood and deceit.
7[] Αλλ' εγω δια του πληθους του ελεους σου θελω εισελθει εις τον οικον σου· θελω προσκυνησει προς τον ναον της αγιοτητος σου μετα φοβου σου.
7But as for me, in the greatness of thy loving-kindness will I enter thy house; I will bow down toward the temple of thy holiness in thy fear.
8Κυριε, οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου, ενεκα των εχθρων μου· κατευθυνον την οδον σου εμπροσθεν μου.
8Lead me, Jehovah, in thy righteousness, because of my foes; make thy way plain before me.
9Διοτι δεν ειναι εν τω στοματι αυτων αληθεια· η καρδια αυτων ειναι πονηρια· ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων· δια της γλωσσης αυτων κολακευουσι.
9For there is no certainty in their mouth; their inward part is perversion, their throat is an open sepulchre; they flatter with their tongue.
10Καταδικασον αυτους, Θεε· ας αποτυχωσι των διαβουλιων αυτων· εξωσον αυτους δια το πληθος των παραβασεων αυτων, διοτι απεστατησαν εναντιον σου.
10Bring guilt upon them, O God; let them fall by their own counsels: drive them out in the multitude of their transgressions, for they have rebelled against thee.
11Ας ευφραινωνται δε παντες οι ελπιζοντες επι σε· ας χαιρωσι διαπαντος, διοτι συ περισκεπαζεις αυτους· ας καυχωνται ομοιως επι σε οι αγαπωντες το ονομα σου.
11And all that trust in thee shall rejoice: for ever shall they shout joyously, and thou wilt protect them; and they that love thy name shall exult in thee.
12Διοτι συ, Κυριε, θελεις ευλογησει τον δικαιον· θελεις περισκεπασει αυτον με ευμενειαν, ως με ασπιδα.
12For thou, Jehovah, wilt bless the righteous [man]; with favour wilt thou surround him as [with] a shield.