1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ωιδη ψαλμου.>> Αλαλαξατε εις τον Θεον, πασα η γη.
1{To the chief Musician. A Song: a Psalm.} Shout aloud unto God, all the earth:
2Ψαλατε την δοξαν του ονοματος αυτου· καμετε ενδοξον τον υμνον αυτου.
2Sing forth the glory of his name, make his praise glorious;
3Ειπατε προς τον Θεον, Ποσον ειναι φοβερα τα εργα σου δια το μεγεθος της δυναμεως σου, υποκρινονται υποταγην εις σε οι εχθροι σου.
3Say unto God, How terrible are thy works! because of the greatness of thy strength, thine enemies come cringing unto thee.
4Πασα η γη θελει σε προσκυνει και ψαλμωδει εις σε· θελουσι ψαλμωδει το ονομα σου. Διαψαλμα.
4All the earth shall worship thee, and sing psalms unto thee: they shall sing forth thy name. Selah.
5Ελθετε και ιδετε τα εργα του Θεου· ειναι φοβερος εις τας πραξεις προς τους υιους των ανθρωπων.
5Come and see the works of God: he is terrible in [his] doings toward the children of men.
6Μετεβαλε την θαλασσαν εις ξηραν· πεζοι διεβησαν δια του ποταμου· εκει ευφρανθημεν εις αυτον.
6He turned the sea into dry [land]; they went through the river on foot: there did we rejoice in him.
7Δια της δυναμεως αυτου δεσποζει εις τον αιωνα· οι οφθαλμοι αυτου επιβλεπουσιν επι τα εθνη· οι αποσταται ας μη υψονωσιν εαυτους. Διαψαλμα.
7He ruleth by his power for ever; his eyes observe the nations: let not the rebellious exalt themselves. Selah.
8[] Ευλογειτε, λαοι, τον Θεον ημων, και καμετε να ακουσθη η φωνη της αινεσεως αυτου·
8Bless our God, ye peoples, and make the voice of his praise to be heard;
9οστις διαφυλαττει εν ζωη την ψυχην ημων και δεν αφινει να κλονιζωνται οι ποδες ημων.
9Who hath set our soul in life, and suffereth not our feet to be moved.
10Διοτι συ ηρευνησας ημας, Θεε· εδοκιμασας ημας, ως δοκιμαζεται το αργυριον.
10For thou, O God, hast proved us: thou hast tried us, as silver is tried.
11Ενεβαλες ημας εις το δικτυον· εθεσας βαρυ φορτιον επι τα νωτα ημων.
11Thou broughtest us into a net, thou didst lay a heavy burden upon our loins;
12Επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων· διηλθομεν δια πυρος και υδατος· και εξηγαγες ημας εις αναψυχην.
12Thou didst cause men to ride over our head; we went through fire and through water: but thou hast brought us out into abundance.
13[] Θελω εισελθει εις τον οικον σου με ολοκαυτωματα· θελω σοι αποδωσει τας ευχας μου,
13I will go into thy house with burnt-offerings; I will perform my vows to thee,
14τας οποιας επροφεραν τα χειλη μου, και ελαλησε το στομα μου, εν τη θλιψει μου.
14Which my lips have uttered, and my mouth hath spoken, when I was in trouble.
15Παχεα ολοκαυτωματα κριων θελω σοι προσφερει μετα θυμιαματος· θελω προσφερει βοας μετα τραγων. Διαψαλμα.
15I will offer up unto thee burnt-offerings of fatted beasts, with the incense of rams; I will offer bullocks with goats. Selah.
16Ελθετε, ακουσατε, παντες οι φοβουμενοι τον Θεον· και θελω διηγηθη οσα εκαμεν εις την ψυχην μου.
16Come, hear, all ye that fear God, and I will declare what he hath done for my soul.
17Προς αυτον εβοησα δια του στοματος μου, και υψωθη δια της γλωσσης μου.
17I called unto him with my mouth, and he was extolled with my tongue.
18Εαν εθεωρουν αδικιαν εν τη καρδια μου, ο Κυριος δεν ηθελεν ακουσει·
18Had I regarded iniquity in my heart, the Lord would not hear.
19αλλ' ο Θεος βεβαιως εισηκουσεν· επροσεξεν εις την φωνην της προσευχης μου.
19But God hath heard; he hath attended to the voice of my prayer.
20Ευλογητος ο Θεος, οστις δεν απεμακρυνε την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου.
20Blessed be God, who hath not turned away my prayer, nor his loving-kindness from me!