1[] <<Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου.>> Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε·
1{A Psalm, a Song, for the Sabbath day.} It is good to give thanks unto Jehovah, and to sing psalms unto thy name, O Most High;
2να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,
2To declare thy loving-kindness in the morning, and thy faithfulness in the nights,
3με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον· με ωδην και κιθαραν.
3Upon an instrument of ten strings and upon the lute; upon the Higgaion with the harp.
4Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου· θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.
4For thou, Jehovah, hast made me glad through thy work; I will triumph in the works of thy hands.
5Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.
5Jehovah, how great are thy works! Thy thoughts are very deep:
6Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο·
6A brutish man knoweth not, neither doth a fool understand it.
7[] οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.
7When the wicked spring as the grass, and when all the workers of iniquity flourish, it is that they may be destroyed for ever.
8Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.
8And thou, Jehovah, art on high for evermore.
9Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη· θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.
9For lo, thine enemies, O Jehovah, for lo, thine enemies shall perish; all the workers of iniquity shall be scattered.
10Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου· εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον·
10But my horn shalt thou exalt like a buffalo's: I shall be anointed with fresh oil.
11και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου· τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ' εμου.
11And mine eye shall see [its desire] on mine enemies; mine ears shall hear [it] of the evil-doers that rise up against me.
12Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει· ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.
12The righteous shall shoot forth like a palm-tree; he shall grow like a cedar on Lebanon.
13Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων·
13Those that are planted in the house of Jehovah shall flourish in the courts of our God:
14θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι·
14They are still vigorous in old age, they are full of sap and green;
15δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου· και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.
15To shew that Jehovah is upright: [he is] my rock, and there is no unrighteousness in him.