1[] Και απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπε·
1Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2Δυναται ανθρωπος να ωφεληση τον Θεον, διοτι φρονιμος ων δυναται να ωφελη εαυτον;
2CXu Dion povas instrui homo? CXu povas Lin instrui ecx sagxulo?
3Ειναι ευχαριστησις εις τον Παντοδυναμον, εαν ησαι δικαιος; η κερδος, εαν καθιστας αμεμπτους τας οδους σου;
3CXu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj cxu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
4Μηπως φοβουμενος σε θελει σε ελεγξει και θελει ελθει εις κρισιν μετα σου;
4CXu pro timo antaux vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al jugxo?
5[] Η κακια σου δεν ειναι μεγαλη; και αι ανομιαι σου απειροι;
5Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
6Διοτι ελαβες ενεχυρον παρα του αδελφου σου αναιτιως και εστερησας τους γυμνους απο του ενδυματος αυτων.
6Vi prenis de viaj fratoj garantiajxon vane, De preskaux-nuduloj vi deprenis la vestojn;
7Δεν εποτισας υδωρ τον διψωντα, και ηρνηθης αρτον εις τον πεινωντα.
7Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
8Ο δε ισχυρος ανθρωπος απελαμβανε την γην· και ο περιβλεπτος κατωκει εν αυτη.
8Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank� al eminenteco vi logxis sur gxi;
9Χηρας απεβαλες αβοηθητους, και οι βραχιονες των ορφανων συνετριβησαν υπο σου.
9Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
10Δια τουτο παγιδες σε περιεκυκλωσαν, και φοβος αιφνιδιος σε ταραττει·
10Pro tio cxirkauxe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
11και σκοτος, ωστε δεν βλεπεις· και πλημμυρα υδατων σε σκεπαζει.
11Aux pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
12Δεν ειναι ο Θεος εν τοις υψηλοις του ουρανου; και θεωρησον το υψος των αστρων, ποσον υψηλα ειναι
12CXu ne estas Dio tie alte en la cxielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
13Και συ λεγεις, Τι γνωριζει ο Θεος; δυναται να κρινη δια του γνοφου;
13Kaj vi diras:Kion scias Dio? CXu Li povas jugxi en mallumo?
14Νεφη αποκρυπτουσιν αυτον, και δεν βλεπει, και τον γυρον του ουρανου διαπορευεται.
14La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la cxielo.
15[] Μηπως θελεις φυλαξει την παντοτεινην οδον, την οποιαν επατησαν οι ανομοι;
15CXu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
16Οιτινες αφηρπασθησαν αωρως, και το θεμελιον αυτων κατεποντισε χειμαρρος·
16Kiuj estis kaptitaj antauxtempe, Kaj kies grundo disversxigxis kiel rivero,
17οιτινες ειπον προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων· και τι θελει καμει ο Παντοδυναμος εις αυτους;
17Kiuj parolis al Dio:Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
18Αλλ' αυτος ενεπλησεν αγαθων τους οικους αυτων· πλην μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.
18Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonajxo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
19Οι δικαιοι βλεπουσι και αγαλλονται· και οι αθωοι μυκτηριζουσιν αυτους.
19La virtuloj vidos kaj gxojos; La senkulpulo mokos ilin:
20Η μεν περιουσια ημων δεν ηφανισθη, το υπολοιπον ομως αυτων κατατρωγει πυρ.
20Certe malaperis nia kontrauxulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
21[] Οικειωθητι λοιπον μετ' αυτου και εσο εν ειρηνη· ουτω θελει ελθει καλον εις σε.
21Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
22Δεχθητι λοιπον τον νομον εκ του στοματος αυτου, και βαλε τους λογους αυτου εν τη καρδια σου.
22Prenu el Lia busxo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
23Εαν επιστρεψης προς τον Παντοδυναμου, θελεις ανοικοδομηθη, εκδιωξας την ανομιαν μακραν απο των σκηνων σου.
23Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiajxon el via tendo.
24Και θελεις επισωρευσει το χρυσιον ως χωμα και το χρυσιον του Οφειρ ως τας πετρας των χειμαρρων.
24JXetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la sxtonojn de la torentoj;
25Και ο Παντοδυναμος θελει εισθαι ο υπερασπιστης σου, και θελεις εχει πληθος αργυριου.
25Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta argxento;
26Διοτι τοτε θελεις ευφραινεσθε εις τον Παντοδυναμον, και θελεις υψωσει το προσωπον σου προς τον Θεον.
26CXar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizagxon;
27Θελεις δεηθη αυτου, και θελει σου εισακουσει, και θελεις αποδωσει τας ευχας σου.
27Vi pregxos al Li, kaj Li vin auxskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
28Και ο, τι αποφασισης, θελει κατορθουσθαι εις σε· και το φως θελει φεγγει επι τας οδους σου.
28Se vi ion decidos, gxi plenumigxos cxe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
29Οταν ταπεινωθη τις, τοτε θελεις ειπει, Ειναι υψωσις· διοτι θελει σωσει τον κεκυφοτα τους οφθαλμους.
29CXar tiujn, kiuj humiligxis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
30Θελει σωσει και τον μη αθωον· ναι, δια της καθαροτητος των χειρων σου θελει σωθη.
30Ankaux tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.